خشنو تره اهوراهه مزدا🔥

🌞امروز به روز فرخ و پیروز :

#زامیاد ایزدروز🔥
#از ماه وهمن🌹

#سال 3762 زرتشتی🌸

۲۵۸۳ شاهنشاهی
10فوریه2025 میلادی🪴

برابر با :

🌻 # دوشنبه ۲۲ بهمن ماه ۱۴۰۳ خورشیدی

زامیاد:زمین@akherin

موزه ملی کشور تاجیکستان که آثار باستانی از دوره های مختلف تاریخی ایران بزرگ را به تصویر میکشد. از دوره کیانیان و اشوزرتشت و اوستاهای خطی تا دوره هخامنشیان و شاهنشاهی کوروش بزرگ و...@akherin

https://youtube.com/shorts/Z5lsA8ybocY?si=d-GmOKwQuI8q90rA

گرامیداشت
?جشن آذرگان خجسته و همایون باد
@akherin

*?گل مهری با نقش آتشدان مربوط به دوره ساسانیان کشف شده از فارس?***@akherin

? جشن_آذرگان

در نهمین روز از آذرماه که نام روز و ماه یکی می‌شود روز آذر در ماه آذر، جشن_آذرگان برگزار می‌شود.
جشن آذرگان در سالنامه مزدیسنی(زرتشتی) سوم آذر ماه است.

?فرخندگی و هم نامی روز و ماه بنام ایزد آذر و بزرگداشت جایگاه آن در اندیشه ایرانیان:
آتش یكی از چهار آخشیج(:عنصر) پاک در نزد ایرانیان باستان و زرتشتیان است.
آذر نام ایزد نگاهبان آتش است. از اینرو، آذرگان نیز در شمار جشن‌هایی است كه آیین‌های آن با بزرگداشت آتش كه یكی از فروزه‌های نیک اهورایی است، نزدیكی و همخوانی دارد.
آتش میان ایرانیان از دیرباز از سپنت‌ینگی(:پاکی و ورجاوندی) ویژه‌ای برخوردار بوده ‌است و بنا به یک باور آن‌را جانشین خورشید روی زمین می‌دانستند. به این دلیل است كه در اوستا سروده‌هایی درباره ستایش آتش و خورشید به‌چشم می‌خورد.

?جایگاه آذر در فرهنگ ایران:
آذر در اوستا «آتَر - آتَرش» و در پهلوی «آتُر - آتَخش» و در پارسی امروزه «آذر- آتش»است. آذر، ایزد نگاهبان آتش و فروزه اهورامزداست برای همین گاه او را در شمار امشاسپندان آورده‌اند.
در فرهنگ ایران، آتش یکی از پدیده‌های زاستار(:طبیعت) است که ستودنی‌ست چون گرمای زندگی را در کالبد دیگر پدیده‌های هستی جاری می‌سازد و با روشنایی خود که نشانی از آذر اهورایی است جان و دل یاران اهورامزدا را روشنایی می‌بخشد پس «سوی ستایش» اهورامزداست و آتش پرستاران در آتشکده از آن پرستاری می‌کنند. جشن آذرگان از جشن‌های ویژه آتش در فرهنگ ایران است که در ستایش آذر اهورایی برگزار می‌شود.
در یسنا نیز بارها به آذر و آتش و اهمیت آن اشاره شده‌است كه چند نمونه از آن به این شرح است:
«ای آذر تویی خوشی بخش جهان مزدا آفریده، ما خواستاریم به وسیله تو با اندیشه راست و كردار درست و آیین نیک، مزدا اهورا را پرستش كنیم و به او نزدیک شویم.
(یسنا. هات۳۶ بند۳).
?جشن آذرگان خجسته بادا
@akherin

? جشن ‌شهریورگان بر همگان به ویژه پدران و مردان نیک اندیش فرخنده وشادباش باد

? «شهریور»، به معنای «شهریاری آرمانی»، در گات‌ها (سرودهای زرتشت) یکی از فروزه‌های اهورامزدا و در اوستای نو یکی از امشاسپندان است و او را مینوی جوانمردی نیز خوانده‌اند.
.
در گاه‌شماری ایرانی، روز شهریور از ماه شهریور «جشن شهریورگان» را برپا می‌کنیم.
.
?جشن شهریورگان پیوندی نیز با استوره‌ نبرد نخستین انسان (کیومرث)، با اهریمن دارد. در این استوره، کیومرث با یاری امشاسپند شهریور بر اهریمن پیروز شده و دوران پیروزی و شهریاری بشر بر زمین آغاز می‌شود.
.
?روز جشن شهریورگان از سوی انجمن موبدان به نام «روز پدر ایرانی» یا «روز مرد» نام‌گذاری شده است.
.
?در اندرزنامه «آذرپاد مهر اسپندان» نیز آمده است: «در شهریور روز شاد باش زیرا که شادی ویژه مردمانی ست که شهریار گزیده خوب داشته باشند.»

? در کتاب پهلوی «بندهش»، آنجا که «درباره چگونگی گیاهان» سخن به میان می‌آید، از میان گل‌ها، «شاه اِسپَرغم» یا ریحان یا نازبو ویژه شهریور معرفی شده است.
@akherin

?آشنایی با مفهوم چند واژه در فرهنگ دین زرتشتی?

? ده فرشته: ده ایزدی را گویند که با انسانند: راستی، پاکی، تندرستی، مهر، داد (عدل)، پیروزی، رادی، دانش، دین (وجدان)، بردباری.

? برشنوم: انجام دادن مراسمی برای پاک کردن تن و روان. به موجب صد در بندهشن، در هفتاد و دوم، برشنوم بر همه کس واجب است. برشنوم همان نشوه (نُه شبه) است که زرتشتیان در آن هنگام نه شبانه روز باید از دیگران جدائی جسته و با جامه ی سفید و تن و جان و روان پاک به گوشه ای بنشینند و در کشش این زمان دهان از خوردن گوشت بربندند و جز پرستش اهورامزدا به کار دیگر نپردازند و از هر گونه اندیشه و گفتار و کردار بد که تا آن هنگام دانسته یا ندانسته از آنان پدید آمده، پَتِت (توبه) کنند و از اهورامزدا آمرزش بخواهند و سپس به نیکی استوار بمانند.
پیدایش واژه ی نشوه (نه شبه) برای آن بوده که در هنگام آشکار شدن بیماری واگیر نُه شبانه روز مردم خود را از یکدیگر جدا و پاک نگهدارند تا بیماری و آلودگی به دیگری نرسد.
در اوستا این واژه به صورت بِرشنو آمده؛ به معنی سر کوه و نوک بلندی است.(این مراسم برای نوزوتی(نو موبدها امروزه هم انجام میشود)

? اَشَسْتو: اشستو پسر مِیدیوماه است که پسرعموی زرتشت و اولین کسی بود که دین زرتشت را پذیرفت.
در بند ۱٠۶ فروردین یشت، به فروهر اَشَسْتو پسر میدیوماه درود فرستاده شده است.
معنی لفظی اشستو عبارت است از: «کس که نماز اشا (اشم وهو) به جای می آورد.»
به موجب بندهش، فصل ۳۲، از "پَئی تی راسپَ" دو پسر به وجود آمد: "پوروشسب" و "آراستی". از پوروشسب، زرتشت به وجود آمد و از آراستی، میدیوئی ماونگهه یا میدیوماه.

✍? برگرفته از کتاب دانشنامه ی مزدیسنا؛ نوشته ی موبد گرامی، جهانگیر اوشیدری

@akherin