🎬 ما غلط کردیم و صلح انگاشتیم ...

🔹️در هشتمین همایش سالانه‌ی انجمن علمی مطالعات صلح ایران درباره نسبت سینمای ایران و صلح ایرانی گفتم:

🔹️هرچند سخن از صلح در سینمایی که در آن تصویر قمه‌کشان و اسیدپاشان از تصاویر محوری به شمار می‌رود، سخنی متناقض نماست اما طرفه اینکه سینمای ایران در یکی دو دهه اخیر خلاصه نمی‌شود و لایه‌های تصویری و معنایی متفاوتی در خود جای داده که آنها راه را برای سخن از تصویر صلح می‌گشایند.
🔹️این ماجرا از دهه شصت آغاز می‌شود ...

مدت زمان شنیدن: ۱۷ دقیقه
زمان: ۹ اسفند ۱۴۰۳

قرار است در دانشگاه جنگ،
از "صلح در سینمای ایران" بگویم. 🍃🍃

🎬 "سینمای ایران و هویت گمشده‌ی شهرها"

⏰️ انزلی، ۱۰ بهمن ۱۴۰۳

🔹در این فایل صوتی خواهید شنید:

"سینما به واسطه دیداری و شنیداری بودن و از همه مهمتر فضامندی‌اش، تصور ما را درباره شهرها شکل می‌دهد. به این سبب ما بر اساس تصاویر سینمایی بر سر واقعیت شهرها مذاکره می‌کنیم."

🔹سخن حاضر درباره تصویر شهر انزلی در سینمای "تهران محور" ایران است. سینمایی که تنها به اقتضای زیبایی شناسانه، دوربین خود را به سمت سرزمین‌های شمالی کج می‌کند، نه اقتضای موضوع و مسائل شهرهای شمالی.
🔹 اینگونه است که در سینمای ایران، بی توجه به نام و نشان‌های خصیصه‌نمای شهرهای شمالی، کلیتی به نام شمال ساخته می‌شود که هرچند با جنگل و دریا زیبا به نظر می‌رسد، اما وام‌دار همان مسائلی است که سایر کلانشهری ایران و مخصوصاً تهران با آنها به تصویر در می‌آیند.
🔹اینجا نه انزلی، نه محمود‌آباد و بابلسر ... که تنها یک شمالِ زیبا وجود دارد با مسائلِ زشت و همیشگیِ معمول.

پ.ن: البته که توجه این گفتار به استثنائاتی، چون "در دنیای تو ساعت چند است" نیز بوده. بحث بر سر نگاه غالب سینما به سرزمین‌های شمالی است.

#سخنرانی
#شهر_و_سینما

▪️نشریه 2024 معرفی 100 فیلم برتر تاریخ سینما

⏹منبع: https://t.me/Filmmajaleh

♦️کانال بهارک محمودی
https://t.me/baharak_mahmoodi