«حیات نشئهٔ تنهایی است.»

- سهراب سپهری
?@EsmaeilAlavi

«غلام نرگس مست تو تاجدارانند»

- حافظ
?@EsmaeilAlavi

• سهراب سپهری واژهٔ «قشنگ» را در شعر «مسافر» اینگونه معنی می‌کند:
«قشنگ یعنی تعبیر عاشقانهٔ اشکال»
بنظر من این بیت از میلاد عرفان‌پور قشنگ است:
«عاشق نشدی وگرنه می‌فهمیدی
پاییز بهاری‌ست که عاشق شده است»
?@EsmaeilAlavi

«من هستم
امّا تو باید نگاه کنی.»

- اسماعیل علوی
?@EsmaeilAlavi

«هر که بالاتر رود ابله‌ترست»

- مولانا
?@EsmaeilAlavi

• انسان از منظر حافظ:

«دوش رفتم به در میکده خواب آلوده
خرقه تر دامن و سجاده شراب آلوده
آمد افسوس کنان مغبچه باده فروش
گفت بیدار شو ای رهرو خواب آلوده»

همیشه خواب آلوده‌ایم یعنی با چشم نیم باز به عالم نگاه می‌کنیم . حقایق را در روشنی کامل نمی‌بینیم . ما به لحاظ معرفت شناسی و اپیستمولوژی همیشه در پرده‌ایم .
وقتی نخواهد رسید که ما تمام این حجاب ظلمت و جهل را بدریم و حقایق را با چشم باز ِ کامل ببینیم . لذا ما از یکطرف خواب آلوده‌ایم و از یکطرف هم شراب آلوده‌ایم.
یعنی همهٔ ما گناه کاریم. همهٔ ما خطا کاریم. به قول حافظ :

«جایی که برق عصیان بر آدم صفی زد
ما را چگونه زیبد دعوی بی‌گناهی»

اگر از نظر ارسطو، «انسان حیوان ناطق است»، از نظر حافظ، انسان حیوان گناهکار عاشق است.
این تعریف ِ حافظانه از وجود انسان است .
از یکطرف اهل خطا و لغزش و گناه است و دامنش هیچ گاه پاک نیست و معصوم نیست از طرفی هم عشق آلوده است . اصلا به بهانه عشق خلق شده است و رزق اوست که عاشق بشود و به بالاترین مرحلهٔ انسانیت برسد.
?@EsmaeilAlavi

✔️پاسکال :

«تفریح، ما را از خدا دور می‌کند.»

✔️آلبر کامو:

«لذت،ما راازخویشتن دور می‌کند.»
?@EsmaeilAlavi

«کس‌عسل بی‌نیش ازاین‌دکان نخورد
کس‌رطب بی‌خار ازاین بستان نچید»

- حافظ
?@EsmaeilAlavi

«صدایِ تو ظهرِ همهٔ صداهاست.»

- یداله رویایی
?@EsmaeilAlavi