**بسم الله الرحمن الرحیم

پایان... قسمت آخر!

این پست، آخرین پست کانال می‌باشد. از همراهی شما در این مدت ممنون و سپاسگزارم و امیدوارم که مطالب کانال برایتان مفید واقع شده باشند.

ذکر یک نکته را ضروری می‌دانم. بارها گفته و برای بار آخر تأکید می‌کنم که من یک جوان 26 ساله هستم که تا به حال علوم دینی را نزد استاد فرانگرفته‌ام. مطالبی را که در کانال با قلم خود نوشته‌ام، چه در باب سیاست، چه در باب مطالب درون دینی، چه مطالب روان‌شناسی، جامعه‌شناسی و... صرفاً حاصل چند سال محدود تفکّر، مطالعه، مشورت، تأمّل، تدبّر، دعا، توکّل و تعمّق بوده‌اند. از دیدگاه خودم مطالبی که نوشته‌ام کاملاً صحیح بوده‌اند، اما به هیچ عنوان نباید برای هیچ یک از شما مخاطبان گرامی حجّت تلقّی گردند. اگر دوست داشتید، آن مطالب را با دیدگاه یک سخنی میان تمام سخنان عادی که در طول روز در محیط‌های گوناگون به گوش و چشم‌تان می‌خورد، مطالعه کنید، اما آن را با دیدگاه حجّت و دلیل نبینید، بلکه باید خودتان با تحقیق، تفکّر، تدبّر، مطالعه، توکّل و دعا به جست و جوی حقایق بپردازید. احتمال خطا بودن برخی از مطالب نوشته‌شده توسط بنده، با توجه به سنّ کم و علم بسیار کم من، بسیار بالاست.

اگر الله متعال به من توفیق و عُمر دهد، بنده راهی طولانی را در پیش دارم تا به علم برسم، از همین رو چندین سال است که ذکر اصلی بنده در ابتدای تمامی دعاهایم برای خود و دیگران، «یا هادی یا قادر» است. در این وقت مبارک، برای موفقیت بنده در طی نمودن راه رسیدن به الله متعال، عاقبت به خیر شدنم، اصلاح شدنم و هدایت شدنم، دعا کنید لطفاً.

محمّد سیّار(مشهور به بهیاد)، تهران، 25/آبان/1403 هـ.ش
والسّلام عليكم ورحمة الله وبركاته.**

#شعر

من آن مورم که در پایم بمالند
نه زنبورم که از دستم بنالند

کجا خود شُکرِ این نعمت گزارم
که زورِ مردم‌آزاری ندارم؟

? گلستان سعدی، باب سوم در فضیلت قناعت، حکایت شماره2

شیخ الاسلام عبدالقادر گیلانی (رحمه الله)
شیخ الاسلام احمد ابن تیمیه (رحمه الله)
امام عبدالکریم محمد مدرس (رحمه الله)من عصره لعصرنا استمرار آدابه الذکر والاستغفار
من لم یکن علومه دیمیة کفاه مدح ولد التیمیة
ففی فتاویه علی العیان ثناء عبدالقادر الجیلانی
بأنه ممن له التفویض صراحة لیس بها التعریض

از عصر [امام] گیلانی تا به این عصر ما، آداب [طریقتش] ذکر و استغفار پابرجاست و کسی که اطلاعی از [احوال] او ندارد تمجید فرزند تیمیه [ابن تیمیه (رحمه الله)] از ایشان کفایت می‌کند و در [مجموع] فتاوی‌اش مدح و ثنای عبدالقادر گیلانی (رحمه الله) موجود است. هنگامی که از ابن تیمیه (رحمه الله) در مورد تصوف و اهل آن سؤال شد، ایشان- به صورت خلاصه- پاسخ دادند: براستی حقیقت تصوف، تفویض و واگذاری اراده نفس زیر نظر اراده خداوند متعال از لحاظ تسلیم و راضی به قضاء است، و از اصحاب تصوف؛ جنید بغدادی (رحمه الله) و دیگر مشایخ را یاد نموده تا اینکه سرورم حماد دباس (رحمه الله) و عبدالقادر گیلانی (رحمه الله) را یاد می‌کند و بعد از این تزکیه (تمجید و مدح) چیزی باقی نمی‌ماند از این رو لازم است که بر آدابشان اعتماد نمود.

?إسناد الأعلام، عبدالکریم المدرس، صص 164 – 166.

@navavi_al_kurdi68