🔘 تاب‌آوری و بازسازی نگرش در بازماندگان سوگوار برگرفته از: ماهنامه داخلی شبکه کمک، شماره ۲۵، آبان ۱۴۰۳ ☑️ مینو مرتاضی، عضو شورای راهبردی شبکه کمک، مصاحبه‌ای را با دکتر امیر شعبانی انجام داده و نتیجه این گفت‌وگو را به صورت پرسش و پاسخ در اختیار نشریه کمک…

🔘 تاب‌آوری و بازسازی نگرش در بازماندگان سوگوار

برگرفته از: ماهنامه داخلی شبکه کمک، شماره ۲۵، آبان ۱۴۰۳

☑️ مینو مرتاضی، عضو شورای راهبردی شبکه کمک، مصاحبه‌ای را با دکتر امیر شعبانی انجام داده و نتیجه این گفت‌وگو را به صورت پرسش و پاسخ در اختیار نشریه کمک قرار داده است.

〰️ بخش اول

تعريف سوگ چيست؟

«سوگ» واکنشی هیجانی، شناختی، رفتاری و کارکردی به «از دست دادن» است. از دست دادن هریک از متعلقات یا ارتباطات مادی، معنوی و عاطفی انسان می‌تواند واکنشی در او پدید آورد که اغلب در جریان زندگی روزمره به شکل تنش‌های کوچک و بزرگ خودنمایی می‌کند. با این حال هر از دست دادنی به واکنش سوگ نمی‌انجامد و در بیشتر موارد افراد با این مشکلات کنار می‌آیند. هنگامی که آنچه از دست رفته از ارزشی بالا یا ویژه نزد فرد برخوردار باشد واکنش روان‌شناختی فعال می‌شود و ممکن است وضعیت سلامت روان فرد را در کوتاه‌مدت یا بلندمدت تغییر دهد. لازم به یادآوری است که در محاورات و بیانات مرسوم، سوگ در ارتباط با از دست دادن عزیزان و نزدیکان مصداق می‌یابد، اما در کل می‌توان آن را به هر از دست دادنی اطلاق کرد.
توجه به این نکته هم حایز اهمیت است که سوگ به خودی خود از ابتدا واکنشی طبیعی تلقی می‌شود و تا باعث مشکلات غیرمعمول در کوتاه‌مدت نشده یا سلامت روان و کارکرد فرد را در درازمدت تحت تأثیر قرار نداده باشد آن را بیمارگونه در نظر نمی‌گیریم.

سوگمندی چه تغييراتی در تفكر و احساسات و رفتار بازماندگان ايجاد می‌كند؟

سیر و روند طبیعی سوگ اغلب با عبور فرد از مراحلی که الیزابت کوبلر راس توصیف کرد - یعنی مراحل انکار، خشم، چانه‌زنی، افسردگی و پذیرش - طی می‌شود و در صورتی که فرد از حمایت خانوادگی یا اجتماعی کافی برخوردار باشد و/یا ظرفیت تاب‌آوری مناسبی داشته باشد این مراحل را با موفقیت پشت سر می‌گذارد و تقریباً به زندگی گذشته خود بازمی‌گردد. با این حال گاهی ضربه سوگ آنچنان قوی است که حمایت دیگران و ظرفیت فرد نیز قادر به مقابله نیست و دفاع‌های او در هم می‌شکند. در این شرایط، باورهای ناکارآمد غالب می‌شود و توان فرد را در ادامه شئون زندگی عادی مختل می‌کند. از جمله‌ی این باورها در جریان تجربه‌ی درگذشت یکی از افراد نزدیک، می‌توان به این موارد اشاره کرد: «من ناعادلانه به این سرنوشت دچار شدم.»/ «از این به بعد لذت بردن در زندگی من خیانت به او محسوب می‌شود.»/ «ادامه سوگ تنها راه ادای دین و احترام به اوست.»/ «دنیا بدون او ارزشی برای تلاش کردن ندارد.»
به این ترتیب با چنین باورهایی افسردگی بر عواطف فرد چیره می‌شود و یا ممکن است او نگران بروز حادثه یا مرگ برای سایر عزیزان خود و منتظر از دست دادن‌های بعدی باشد؛ که در صورت اخیر علایم اضطرابی غلبه خواهد داشت.

انسان‌ها در زندگی روزمره‌ی خود اغلب توجهی به احتمال مرگ یا احتمال بروز حوادث جدی نمی‌کنند یا این احتمال را برای آینده‌ی نزدیک اندک می‌دانند. آنها با این ترفند یا خوش‌بینی آرامش خود و خانواده را تأمین می‌کنند. اما هنگام بروز حوادث ناگوار یا مواجهه با «از دست دادن» نزدیکان، موقتاً این «پرهیز از جدی‌انگاری مرگ» کنار می‌رود و چهره دیگر زندگی آنها را متوجه واقعیات می‎کند. اگر این رویارویی نگرشی با مرگ، پس از سوگواری مرسوم نیز ادامه یابد و فرد زودتر به «غفلت کارآمد» پیشین بازنگردد، سوگ طبیعی می‌تواند به سوگ بیمارگونه و اختلال روان‌پزشکی منتهی شود.

👈🏼 متن کامل در وب‌سایت روان‌پزشکان

? کمیته روان‌پزشکی تروما (انجمن علمی روان‌پزشکان ایران) در حال تدارک مجموعه‌ای آموزشی با عنوان «آسیب‌های ذهن و روان» برای آشنایی عموم مردم با مفهوم «تروما» یا «ضربه‌ی روانی» و گسترش آگاهی عمومی در این زمینه است. هر مطلب در حجمی کم تهیه و به تدریج منتشر می‌شود.

?? اولین مطلب: «تروما در دوران کودکی [برای مادران و پدران]»

-

? سمپوزیوم «مدیریت روانی-اجتماعی بحران‌ها در ایران»

☑️ سخنرانان به ترتیب اجرا: دکتر عباس قنبری باغستان، دکتر مرتضی ناصربخت، دکتر مریم رسولیان، دکتر سید مهدی صابری، دکتر امیر شعبانی

☑️ زمان: چهارشنبه، ۱۸ مهر ۱۴۰۳، ساعت هشت و نیم تا ده و نیم صبح

☑️ مکان: تهران، بیمارستان میلاد، همایش سالانه‌ی انجمن علمی روان‌پزشکان ایران (سالن شماره دو)

-

✅ شروع فعالیت در اینستاگرام:

➖ https://www.instagram.com/amirshabani_49/

-

? توزیع رویدادهای استرس‌زا در مناطق شهر تهران

? رویدادهای استرس‌زای «ترس از آینده» بیشترین رویداد استرس‌زا در کل مناطق تهران و در منطقه یک بالاترین در میان مناطق بود.

? «مشکلات معیشتی» عامل دوم استرس‌زا در کل مناطق تهران و در منطقه ۱۶ از بیشترین میزان برخوردار بود.

? علیرغم توزیع نامتوازن رویدادهای استرس‌زا، مردم مناطق کمتر توسعه‌یافته‎‌ی جنوبی تهران بیشتر از سایر مناطق تجربه رویدادهای استرس‌زا را داشتند.

? فایل مقاله?

https://zanko.muk.ac.ir/article-1-577-fa.pdf