من شيفته‌ى احترامم
حتى وسط بحث
حتى تو سخت ترين لحظه‌ها
حتى تو بدترين دعواها
يه چیز خاص و هیجان انگیزه
كه هيچ معيارى حريفش نيست...

من شیفته خوشی های ساده ام مثلا هر سال زمستون برام نرگس بخری(:

بعضی از یخ کردن ها از سرما نیست ،
لحن و رفتارِ بعضی ها زمستونیه...

اگه از من بپرسن «خونه» کجاست ؟
میگم : اونجایی که برای درک شدن
نیاز به جنگیدن نداری..

چنل چشه?
کسی لفت نمیده ولی تعداد ممبرا میاد پایین خود به خود

با خیال تو به سر بردن اگر هست گناه
با خبر باش که من غرق گناهم همه عمر ?‌ ‌ ‌‌‌ ‌

رود راهی شد به دریا
کوه با اندوه گفت!
میروی اما بدان
دریا ز من پایین تر است…

«أَنَا لاَ أٔنْسَى وَلكِنَّنِي تَعلَّمْتُ كَيْفَ أَتَخَطَّى⁩.»

من فراموش نمیکنم،
اما یاد گرفته‌ام چگونه نادیده بگیرم.

و خدا صبر دهد به دلی که
فراموشی نمیداند ...

ما که هر روز خودمان را در میانِ شادی‌ها پنهان می‌کنیم، تو بگو غم چگونه آخرِ هر شب پیدایمان می‌کند؟