◽ریویو: نقد و بررسی مینی‌سریال «اریک» ساخته «لوسی فوربس»

🎞️ داستان اریک تاکید شدیدی بر اهمیت خانواده دارد؛ اینکه خانواده‌ی بد چگونه می‌تواند یک هیولا بسازد و زنجیره‌ی هیولاسازی متوقف نمی‌شود. این موضوع در تقابل نیویورک کثیف گاتهام‌گونه که جرم و فساد سراسر آن را فراگرفته، قرار می‌گیرد. شهرداری نیویورک در تمام وظایفش مانده. بحران بی‌خانمان‌ها، زباله‌هایی که هفته‌ای یک‌بار از سطح شهر جمع می‌شوند و بیزنس فروش کودکان. به‌جز شو و نمایش و خیریه‌های الکی چیزی برای دفاع ندارد.

🎬 این موضوع دقیقا همین‌طور که نوشته شده، در سریال بیان می‌شود. گل‌درشت و مستقیم. سریال سعی می‌کند در ۶ قسمت به بررسی تمام این مسائل بپردازد و این وسط دو کودک نیز گم‌شده‌اند و بخشی از داستان مربوط به پیدا کردن آن‌هاست. می‌توانید تصور کنید که شاهد چه صحنه‌های شعاری و پی‌رنگ‌های نالازم فرعی هستیم که در نهایت هیچکدام کامل بررسی نمی‌شوند و بااین‌حال ما را تشنه نگه ‌نمی‌دارد‌.

🔗 متن کامل ریویوی مینی‌سریال اریک را در پرونده هزار و یک سریال بخوانید‌.

#اریک
#هزار_و_یک_سریال
#مجله_میدان_آزادی
9⃣3⃣0⃣
@azadisqart

📆 ۱۰ بهمن
🎁 جشن سده:
گرامی‌داشت کشف آتش به دست هوشنگ شاه
📕 تاریخ بیهقی

#ادبیات
#نثر
#بیهقی
#مجله_میدان_آزادی
9⃣2⃣9⃣
@azadisqart

◽ریویو: نقد و بررسی انیمیشن «جریان» ساخته «گینتز زیلبالودیس»
🍃 صامت بودن یا سکوت انیمیشن #جریان اگرچه فقدان هر نوع دیالوگی به نظر می‌رسد، اما زمینه‌ساز شنیدن بیشتر صدای وحشی و بکر طبیعت است. کارگردان اینجا با سکوت، بهتر منظورش را بیان کرده است. در این #انیمیشن واقعاً انسان در جریان‌ طبیعت وحشی شناور می‌شود، به‌خصوص که کار با آهنگ‌سازی مجذوب‌کننده‌ی خود کارگردان همراه شده است.

🎶 با این سکوت و صدای طبیعی و آهنگ‌سازی مدل سابلیمینال، مخاطب به‌راحتی می‌تواند تجربه‌ای از مراقبه و سکوت ذهنی داشته باشد و افکارش همان‌طور که از نام فیلم پیداست فقط در سرش شناور و جاری باشند. نه اینکه سدی از فکر کردن بر ذهن‌ زده شود و بیننده بر افکار خاصی تمرکز داشته باشد. این شناوری در جریان و مشاهده‌گری صرف، کلیدی است به آموزه‌های سکوت ذهنی و اشراقات معنوی.

🔗 متن کامل ریویوی انیمیشن جریان را در پرونده جایزه اسکار بخوانید.

#پرونده_اسکار
#مجله_میدان_آزادی
#سینما
9⃣2⃣8⃣
@azadisqart

? بایکوت اسرائیل توسط ادبیات

? بیش از یک‌هزار نویسنده با آغاز یک بایکوت گسترده علیه ناشران اسرائیلی، مخالفت خود را با سلب مالکیت فلسطینیان به دست اسرائیل اعلام کردند. نویسندگان برنده جایزه نوبل عبدالرزاق قورنه و انی ارنو و چهره‌های مطرح ادبیات جهان همچون سالی رونی، ریچل کوشنر و آرونداتی روی از امضاکنندگان اولیه‌ی این بیانیه هستند.

? در این بیانیه آمده است: «اسرائیل غزه را زیست‌ناپذیر کرده است. شمار دقیق فلسطینیان کشته شده از اکتبر (۲۰۲۳) تاکنون مشخص نیست زیرا اسرائیل تمامی زیرساخت‌ها، از جمله امکانات آمارگیری و دفن کشته‌شدگان را نابود کرده است و می‌دانیم که این بزرگ‌ترین جنگ علیه کودکان در قرن حاضر به دنبال ۷۵ سال آوارگی، پاکسازی قومی و آپارتاید است.

ما نقشی داریم که باید ایفا کنیم. ما نمی‌توانیم با وجدان راحت با مؤسسات اسرائیلی بدون بررسی رابطه آن‌ها با آپارتاید و کوچ اجباری (فلسطینیان) همکاری کنیم.»

? خبر قطع همکاری بیش از هزار نویسنده مطرح جهان با اسرائیل را در سایت میدان آزادی بخوانید.

#مجله_میدان_آزادی
#اخبار
#ادبیات
8️⃣1️⃣9⃣
@azadisqart

? «پاییز، پاییز، پاییز»

آلبوم: پاییز طلایی
نوازنده‌ی پیانو: آندره آرزومانیان

? سایر تکنوازی‌های این هنرمند را در سایت میدان آزادی بشنوید

#موسیقی
#مجله_میدان_آزادی
8⃣1⃣6⃣
@azadisqart

▫️فهرست: ۱۰ دانش‌آموز به‌یادماندنی‌ سریال‌های تلویزیونی ایران

? با دوستی در مورد اینکه چرا «هری پاتر» را از «ارباب حلقه‌ها» بیشتر دوست داریم صحبت می‌کنیم. از هر طرف که نگاه می‌کنیم، «هری پاتر» وام‌دار «ارباب حلقه‌ها»ست. بعد از بالا و پایین کردن فراوان به این نقطه می‌رسیم: «شاید به‌خاطر روح مدرسه‌ایِ داستان هری پاتر است. تالکین همه چیز دارد ولی مدرسه ندارد.» شاید علتش همین باشد. «مدرسه» و «دانش‌آموز بودن» تجربه‌ی ‌مشترک همه‌ی ‌انسان‌های عصر حاضر است و در هر اثری بیاید باعث هم‌‌ذات‌پنداری می‌شود. اگر خوب دقت کنیم خیلی از آثار محبوب و به‌یادماندنی دانش‌آموزمحور‌ند؛ از «نیکولا کوچولو» گرفته تا «انجمن شاعران مرده». در این یادداشت به مناسبت روز دانش‌آموز در مورد دانش‌آموزهای به‌یادماندنی تلویزیون ایران نوشته‌ایم که هر یک از ما به نوعی با آن‌ها هم‌ذات‌پنداری کرده‌ایم.

▫️شاید بتوانیم نماد دانش‌آموزترین شخصیتِ تلویزیون ایران را «مجید» بدانیم. مجید که عاشق کلاس انشا است. مجید که از درس پرسیدن معلم ریاضی می‌ترسد. مجید که همیشه با ناظم مدرسه درگیر است. می‌خواهد ملخ بخورد که ذهنش خوب کار کند و امتحان‌هایش را خوب بدهد. مجید که سربه‌هوا و بازیگوش است و در آسمان‌ها سیر می‌کند و سقف مدرسه برایش کوتاه است و هر بار ما را یاد خودمان می‌اندازد که ترسیده‌ایم، شعر گفته‌ایم و ازمان تعریف کردند یا توی ذوق‌مان زدند، امتحان داشته‌ایم و‌دنبال بهانه‌های جورواجور بودیم که درس نخواندن‌مان را توجیه کنیم و هر بار مجید را دیده‌ایم با او همراهی کرده‌ایم و خندیده‌ایم.

? به مناسبت روز دانش‌آموز متن کامل به‌یادماندنی‌ترین دانش‌آموزان سریال‌های تلویزیون ایران را بخوانید.

#فهرست_آثار
#مجله_میدان_آزادی
#سریال
8⃣1⃣1⃣
@azadisqart

اما فیلم «راپسودی در ماه اوت» ساخته بایکوت شده آکیرا کوروساوا با این بازخوردهای صریح و سرکوب‌گر یک فیلم سیاسی یا جنگی صریح است؟

نه، «راپسودی در ماه اوت» یک درام لطیف و دلنشین انسانی و اخلاقی چندلایه و نمادین است که در روزگار پسا جنگ با ملایمت بسیار و هنرمندانه‌ی خود به گوشه‌ای از تاثیرات نسل‌کشی و بمباران هسته‌ای بر زندگی انسان ژاپنی اشاره می‌کند.
 مسئله‌ی اصلی راپسودی در ماه اوت فراتر از خود جنگ و فراتر از جنگ جهانی یا جنایت هسته‌ای مسئله‌ی امروز و هرروز همه‎ی ماست، چون کوروساوا هوشمندانه به جای خود جنایت دست روی مواجهه‌ی روانشناختی و البته اخلاقی انسان مدرن با جنایت می‌گذارد، مسئله‌ی کوروساوا نوع روایت جنایت است نه خود جنایت.

?در پایان فیلم سکانس خاص و جنجال‌برانگیزی وجود دارد که جوان آمریکایی ضمن گفتگوی با مادربزرگ پیر ژاپنی ابراز تاسف می‌کند و عذرخواهی. لحن فیلم مبهم است، مخاطب دقیق متوجه نمی‌شود به خاطر کدام یکی از این دو دلیل ابراز تاسف و عذرخواهی می‌کند؟ «ندانستن سرنوشت همسر مادربزرگ»؟ یا «جنایت‌های هسته‌ای آمریکا»؟ همین سکانس خشم بسیاری از رسانه‌ها و منتقدان غربی را برانگیخت که کوروساوا به چه حقی یک آمریکایی جوان (آن‌هم با بازیگری یک ستاره‌ی بازیگری آمریکا!) را نشان داده که در حال عذرخواهی از یک ژاپنی پیر به دلیل بمباران هسته‌ای است! این وضع تا حدی پیش رفت که بسیاری از ژاپنی‌ها مدام در حال توجیه و رفع سوءتفاهمات بودند! همین الآن در ویکیپدیای ژاپنی تصریح شده این یک سوءتفاهم است و منظور ریچارد گی‌یر در آن سکانس گزینه‌ی اول و عذرخواهی از ندانستن سرنوشت همسر مادربزرگ است! در حالیکه دقیقا منظور کوروساوا دومی است! اما او به خاطر وضعیت امنیتی و سانسور شدید حاکم بر ژاپن به نفع آمریکا، در دیالوگ‌نویسی و برداشتی رندانه نوعی ابهام را برای فرار از پاسخگویی به مسئولان وابسته و ترسوی کشور خود فراهم کرده است. در تایید این نظریه خوب است باز به همان مصاحبه خواندنی مارکز با کوروساوا برگردیم. کوروساوا در بخشی دیگر از مصاحبه می‌گوید:

«آمریکایی‌ها که برای شش سال ژاپن را اشغال کردند، روش‌های مختلف سرپوشگذاری و فراموش‌سازی را به کار بردند و دولت ژاپن هم با آن‌ها همکاری کرد. من حتی حاضرم همه‌ی این‌ها را به عنوان بخش‌های اجتناب‌ناپذیر تراژدی جنگ درک کنم، اما در هرصورت کشوری که بمب را بر سر مردم ژاپن ریخته باید از مردم ژاپن عذرخواهی کند و تا عذرخواهی نکند تراژدی ادامه خواهد داشت!»

متن کامل نقد و بررسی فیلم راپسودی در ماه اوت را بخوانید.

#راپسودی_در_ماه_اوت
#آکیرا_کوروساوا
#مجله_میدان_آزادی
#سینما
#فیلم
6⃣8⃣1⃣
@Azadisqart

به مناسبت روز خبرنگار این مطلب را بخوانید.