من تنهای تنها، می‌گذرم
از میان روز و شب
بی آنکه کنار تو باشم

نمی‌تونم کسی رو بابتش سرزنش کنم، حتی خودم رو. و این دردناکه که حتی نمی‌تونم یکم از اینهمه درد خودمو دور کنم.

خب چی میشد چند ساعت زودتر بهم میگفتی؟

داداشم گفت میای بریم بندر عباس؟ من که دوهفته‌ست برای مسافرت له‌له میزنم گفتم آرههه، کی؟ گفت همین الان. و واقعا همون موقعش داشت راه میوفتاد که بره.

فکر کنم بالاخره تایپ مورد علاقه‌ام رو پیدا کردم

واقعا انسان بدقلق و بداخلاقی هستم.

این که مود و احساساتم خیلی شدید و با شیب خیلی زیاد و یهویی تغییر میکنن و باعث میشه خودمم نتونم خودمو پیش‌بینی کنم.

‌ ‌ ‌‌‌ ‌
19.

قبلا فکر میکردم که حال و احوالم "دردیست غیر مردن آنرا دوا نباشد" اما "پول بر هر درد بی‌درمان دواست"