عهد کردم که ازین پس ندهم دل به خیال
که مرا جان به لب آمد ز خیالات محال

ره خواب من دلداده خیالت بربست
تا تنم کرد خیال تو به مانند خیال

سر و جان و دل و دین در سر کارت کردم
خون ما بر تو نگویی که که کردست حلال

رحمتی بر من سرگشته ی دلسوخته کن
چون رسیدست ملال من مسکین به کمال

قسمم هست به چشم خوش آهووش او
به مه روی وی آنک به دو ابروی هلال

بر رخ همچو گل و عارض همچون سمنش
به دو زلفست معنبر و لبش آب زلال

به شب وصل و لب تشنه ی مشتاقانش
به قد خوب خرامش به چمن همچو نهال

که مرا در شب هجران رخ چون قمرش
هست از جان و دل و هر دو جهان بی تو ملال

گفت چون بلبل شوریده به عشق رخ گل
برو ای عاشق بیچاره ازین بیش منال

? @todelii?بیااینجا

مادربزرگ می گفت حرف سرد،
مِهر گرم رو از بین می بره!
راست می گفت...
حرف سرد حتی وسطِ
چله ي تابستان هم
لرزه می اندازد به تن آدم،
چه رسد به روزهایی که
هوا خودش به اندازه کافی سرد است
مثل چشم ها و دست های خیلی ها

بگذارید به حساب پندهای پیرانه در میانسالگی!
اما حقیقت دارد که حرف سرد،
مِهر گرم رو از بین می بره! ...
حرف های سردمان را قایم کنیم
در پستوی دل
همان جا...
کنار قصه هایی که
برای نگفتن داریم?

به مابپیوندید✨?
?❌ @Todelii ❌?

حتی اگر همه‌ی درها هم به رویت بسته شود،
در پایان او از جایی که هیچکس نمی داند،
پنجره ای می گشاید
هر چند تو ابتدا نمی توانی ببینی.
اما پشت روزنه های تنگ،
چه بهشت هایی که پنهان است
پس شکر کن
وقتی به مراد خود رسیده باشی،
شکر کردن آسان است
اما صوفی کسی ست که حتی زمان برآورده نشدن آرزویش هم می تواند شاکر باشد

? @todelii?بیااینجا

یا اجازه ندهید کسی وارد زندگیتان شود،
یا اگر اجازه دادید مردانه پایش بایستید!
پایِ بهانه گیری هایش
پایِ قهر هایش
پای بی حوصلگیهایش
اصلا پای همه چیزش
بفهمید آدم ها وسیله‌ی سرگرمی شما نیستند

?❌ @Todelii ❌?

من مست می عشقم هشیار نخواهم شد
وز خواب خوش مستی بیدار نخواهم شد

امروز چنان مستم از بادهٔ دوشینه
تا روز قیامت هم هشیار نخواهم شد

تا هست ز نیک و بد در کیسهٔ من نقدی
در کوی جوانمردان عیار نخواهم شد

آن رفت که می‌رفتم در صومعه هر باری
جز بر در میخانه این بار نخواهم شد

از توبه و قرایی بیزار شدم، لیکن
از رندی و قلاشی بیزار نخواهم شد

از دوست به هر خشمی آزرده نخواهم گشت
وز یار به هر زخمی افگار نخواهم شد

تا دلبرم او باشد دل بر دگری ننهم
تا غم خورم او باشد غمخوار نخواهم شد

چون ساختهٔ دردم در حلقه نیارامم
چون سوختهٔ عشقم در نار نخواهم شد

تا هست عراقی را در درگه او باری
بر درگه این و آن بسیار نخواهم شد

?❌ @Todelii ❌?

ای مهربانتر از برگ، در بوسه‌های باران!
بیداری ستاره، در چشم جویباران!

آیینة نگاهت، پیوند صبح و ساحل
لبخند گاه گاهت صبح ستاره‌باران

بازآ که در هوایت، خاموشی جنونم،
فریادها برانگیخت از سنگ کوهساران

ای جویبار جاری! زین سایه برگ مگریز
کاینگونه فرصت از کف، دادند بی‌شماران.

گفتی: « به روزگاران مهری نشسته...»
گفتم:بیرون نمی‌توان کرد « حتی » به روزگاران

بیگانگی زحد رفت، ای آشنا مپرهیز
زین عاشق پشیمان، سر خیل شرمساران

پیش از من و تو بسیار، بودند و نقش بستند
دیوار زندگی را زینگونه یادگاران

وین نغمه محبت بعد از من و تو ماند
تا در زمانه باقی‌ست آواز باد و باران

ﺷﻔﯿﻌﯽ_ﮐﺪﮐﻨﯽ
?❌ @Todelii ❌?

این سینه نیست، مرکز اجماع دردهاست
دیگر قدم خمیده‌تر از پیرمردهاست

قلبی شکسته، قامت خسته: تمام من
این شهر بازمانده‌ی بعد از نبردهاست

جان می‌کَند دلم، همه سرگرم می‌شوند
چون رقص تاس در وسط تخته نردهاست

طوفان بکن! مرا بشکن! دل نمی‌کنم
دریا تمام هستی دریانوردهاست

جای گلایه نیست اگر درد می‌کشم
صد قرن آزگار، همین رسم مردهاست...

حسین_دهلوی

به مابپیوندید✨?
?❌ @Todelii ❌?

آخرین شعر مرا خوب بخوان بعد برو
قدر یک گریه ی خاموش بمان بعد برو

بی خداحافظی آتش زده ای در دل و جان
آتش حسرت دل را بنشان بعد برو

دل به مهر تو سپرده است دلم ؛ صبح دگر
باز کن چشم،به رخسارجهان بعد برو

چشم در حسرت باران به افق دوخته ام
قدر یک پنجره باران برسان بعد برو

صبر کن در شب تنهایی من، ماه دلم!
تا موذن برود سوی اذان بعد برو

مجلس آراسته با این غزلم بلبل مست
لحظه ای صبر کن ای سرو روان بعد برو

واژه واژه غزلم درد دل تنهایی است
گوش کن شعر مرا از دل و جان بعد برو

دردی از بی‌کسی افتاده به جانم؛ تو بمان
تا بگویم به تو این درد نهان بعد برو

رفتنت تلخ ترین حادثه‌ی عمر من است
صبر کن بگذرد این فصل خزان بعد برو

? @todelii?بیااینجا