𝑺𝒚𝒎𝒑𝒉𝒐𝒏𝒚 𝒐𝒇 𝒘𝒐𝒓𝒅𝒔

بعضی از شب‌ها، خواب‌هایی می‌بینم که در آنها برای موقعیتی بسیار معمولی، فراوان اشک میریزم، و زمانی که از خواب می‌پرم، انگار هزاران سال است که خواب بوده‌ام.

در داستان‌ها و افسانه‌ها نوشته‌اند که شجاعت صفتی‌ست نیک و مرگ در راه ارزش‌ها مسیری‌ست والا. اما به هنگام واقعه، جایی که انسان با چهره سرد و وحشتناک مرگ مواجه می شود، همه واژه‌ها و داستان‌ها و گفته‌ها کنار می‌رود و دوباره این پرسش به ذهن خطور می‌کند که آیا مردن در راه ارزش‌های والا، می‌ارزد؟ چه بسیار آدم‌هایی که در آن لحظه، پا پس کشیده‌اند و ارزش‌ها را حراج کرده و به زندکی بازگشته‌اند . شاید سنگینی مواجهه با مرگ به حدی‌ بوده که در یک لحظه، همه چیز، حتی بدیهی‌ترین پاسخ‌های آدمیزاد، مجدد به چالش کشیده می‌شوند.

« آیا ارزش‌ها، به اندازه فدا کردن زندکی می‌ارزند؟»

#یادداشتها

امشب به قصه دل من گوش می‌کنی
فردا مرا چو قصه فراموش می‌کنی

این دُر همیشه در صدف روزگار نیست
می‌گویمت ولی تو کجا گوش می‌کنی

سایه

بی آنکه بدانم، فقط در برخورد با چیزهایی میتوانستم حقیقتا شجاع باشم که شبیه ته مانده غذایم، دیگر هیچ نفعی برایم نداشتند.

#یادداشتها

من حق می‌دهم به همه. به همه کسانی که در خلوت خودشان، خدایی می‌بینند. خدایی می‌سازند و از او طلب کمک می‌کنند. و باز به همه حق می‌دهم که در اخبار به دنبال جن و پری و معجزه و جادو باشند. و در خواب‌هایشان، ارواح مردگان را بجویند و از عزیزانشان طلب کمک کنند. باور کن من به همه حق می‌دهم. تو، درحالی که این نوشته را می‌خوانی، وضعیتی را تصور کن. وضعیتی خیالی، که در آن هیچ قدرت برتری نباشد. هیچ کسی. هر چه از دوران باستان تا کنون به ما رسیده، جز وهم نباشد. نه خدایی، نه پیامبری، نه کتاب مقدسی، نه معجزه‌ای و نه قدرت برتری. هیچ هیچ هیچ.
فقط ما، آدمیزاد گِلی، با توانایی های محدود، وابسته به نیازها، کاملا مادی. روی کره خاکی زندگی می‌کنیم. تنهای تنهای تنها. من از شما می‌پرسم، به انسانی که بارها زیر ظلم و درد بوده، حق‌ش و نیازهایش پایمال شده و هیچ دلسوز حسابی ندارد، (که این آدم‌ها کم نیستند.) به این موجود حق نمی‌دهید که چیزی شبیه خدا را در آسمان‌ها، بجوید و به سمتش دست دراز کند؟ درست شبیه افلیجی که به هنگام برخاستن، تن ضعیفش را روی چیزی می‌اندازد. و نمی‌داند که اگر عصایش نباشد و یا هیچ تکیه‌گاه دیگری، هرگز نمی‌تواند حتی نصفه و نیمه، بایستد.

#یادداشتها

همه گناهانت را خواهم بخشید. اگر چنان که در اندازه این جهان نیست، به من عشق بورزی.