او میداند باید بجنگد.
با اینکه از جنگیدن خسته شده است،
اما چاره‌ای ندارد.
این قصه باید پایان خوشی داشته باشد.

میخواستم اول به خاندان هر چی آخوند و تصمیم گیرندست بد و بیراه بگم
دیدم چه فایده حرص خوردن دیگه فایده نداره
همه اینا بازی روانیه که هر سال دارن راه میندازن
از همون سال اول کنکورم تا همین الان هر سری اخبار جدید از خودشون در میارن که چی؟ تو هر بازه ی سری ریزش کنن
و هر سال پشت کنکوریا بیشتر بشن و جیب اینا پر پول تر
ولی دیگه بسه
گول جنگ روانی که ایجاد کردن نخوریم!

مگه ما دل بسته بودیم به معرفتِ این عوضیا که الان زانوی غم بغل بگیریم!؟
از اولشم می‌دونستیم که اینا برای کسی دل نمیسوزونن فقط می‌خواستیم کِش بدیم که بلکه فرجی بشه!
این ۶ ماه رو یا بخون با هر عذابی که هست اونوقت دوتا احتمال داری (میشه یا نمیشه) یا کلا بیخیال شو و نخون که احتمال قطعی (هیچی نمیشه).
۲ بهمن ۴۰۳.

اینو از ی پسری دیدم که سال اولش ۳۰۰ هزار شده بود و سومین سال که کنکور داد پزشکی قبول شد
میگفت وقتی دلش میخواسته از جاش بلند شه و بره سمت یخچال و تلویزیون و اینا برای اینکه جلوی خودش بگیره
رو در اتاقش نوشت کجا میری؟ تا وقتی اینو میبینه از خودش خجالت بکشه و بشینه ادامه درس…
منم اینکارو کردم و تا الان جواب بوده ??

من نمی‌دونم چرا خیلی از ماها فکر میکنیم
قراره بدون اینکه ناامید بشیم،شکست بخوریم،گریه‌مون بگیره،سختمون بشه،اذیت بشیم...
نتیجه‌ی عالی‌ای رو که میخوایم،میگیریم!
هیچ آدم نازنازوی موفقی رو واقعا ندیدم رفقا که خودش به اون چیزایی که میخواسته رسیده باشه(من با اونایی که یکی دیگه براشون فراهم میکنه کار ندارما)!
اگر میخواید به اون هدف خفنه برسید،باید بدونید که در طول مسیر همه‌ی این ها رو تجربه میکنید! طبیعی هم هست! ولی جدی جدی اگر جا نزنید و تا تهش برید نتیجه رو میگیرید!

[ نمیشه نمیشه نمیشه...
یکبار میشه و همه رو جبران میکنه. ]

امروز سخت است
فردا بسیار سخت تر
اما پس فردا بسیار زیبا خواهد بود
ولی بیشتر مردم فردا عصر تسلیم میشوند…