وقتی یه کتابی رو شروع میکنم به خوندن گاهی اونقدر توی کتاب غرق میشم که دلم خوراکی هایی رو میخواد که معمولا شخصیت اصلی داستان میخوره!
مثلا به خدمتکار میگفت شیرکاکائو برام درست کن و دو دقیقه بعدش من تو آشپزخونه مشغول ریختن پودر کاکائو توی شیر بودم. :))

تو یکی از کتاب های فصیح هم مدام آخرشب ها قهوه‌ی ایرلندی میخورد و من هی با تعجب میگفتم چه جوری هرشب قبل خواب قهوه میخوره،منم قهوه‌ی ایرلندی میخوام باید درست کنم!
الان که سرچ کردم فهمیدم Irish coffee رو با ویسکی ایرلندی درست میکنند.😁

به هر حال بگذریم من که از مادرهمسر لوسم ممنونم که اقلا پسرش رو لوس بار نیاورد.😁

یه بار هم بردیمش دندونپزشکی و اونجا گویا بحثش میشه یه چیزی به منشی گفته بود و پرونده‌ش رو پاره کرده بود!
حالا برگشتنی ما تو خونه دور هم جمع شده بودیم و داشت همین ماجرا رو تعریف میکرد و پسرهاش میخندیدن که دیگه نتونستم جلوی خودم رو بگیرم و گفتم: شماها چرا فقط میخندید و اصلا سعی نمکنید با مادرتون حرف بزنید راجع به رفتارهاش؟
که گفتن: خب گوش نمیده.
گفتم حتی اگه گوش نده با خنده ی شما حس میکنه واقعا کار درست رو انجام داده و دوباره تکرار میکنه.

به مادرشوهرمم گفتم :
دختر خودتون هم کادر درمانه تصور کن یکی تو بیمارستان همین مدلی با دختر خودت حرف بزنه و برخورد کنه چه حسی میگیری؟

که یهو شرمنده شد! و واقعا انگار تا حالا هیچ کس بهش تذکر نداده بود!!

به قول محمدرضا شعبانعلی:
«باید به شکلی رفتار کنیم که اگر روزهای خوب را ندیدیم کمتر باخته باشیم و اگر به روزهای خوب رسیدیم دست خالی نباشیم.»

نمیخوام دست خالی باشم،میخوام زندگی کنم.

یاد مردگانی که زنده‌اند و می‌دانی ...

به ما هم کیانوش ...?

بعضی آدمها با این فرهنگ بزرگ شدک که در هر شرایطی خیلی ناله کنن از وضعیت مالی
الان خب همه گرفتارن هرکسی یه اندازه ای ولی بعضیها مدل ناله کردنشون به زندگیشون نمیخوره
بعد این حال منو خیلی بد میکنه که یکی مدام بگه پول ندارم بدبختم بیچاره ام در حقیقت خب این ناله کردن جزیی از عادت بدشون شده چون در نهایت مسئله اب رو حل نمی کنه فقط باعث رنج بیشتر میشه
حالا خیلیا هم هستن که وضعیت مالی خیلی خوبی ندارن ولی تمرکزشون روی این نداشتن نیست و مدام ازش نمی‌گن من اینو بیشتر میپسندم
اون حالت اول خیلی بهم انرژی منفی میده

همونطور که مدام بیشتر توی خودم فرو میرفتم دلم میخواست چیزی بود برای چنگ زدن و تلاش کردن!
اِبی داشت میخوند و یهو انگار تازه میفهمیدم چی میگه ...
«ای خدا،ای خدا بی آرزو موندم آرزوی تازه میخواهم
من برای زنده بودن جستجوی تازه می‌خواهم»

چی رو باید جستجو کنم؟

صبح ها که بیدار میشم تا آب جوش بیاد شروع میکنم به دیدن یه قسمت از یوتیوب رشید کاکاوند.
این هفته رو با داستان فریدون و ضحاک شروع کردم هنوز غرق لذت از داستان بودم که اخبار بد یکی یکی گفته شد.

دکتری که کشته شده بود .
قاتلی که با افتخار عکس گذاشته بود!
آدم هایی که از کارش حمایت کرده بودن...
وکیلی که زن و بچه ش رو با اسلحه کشته بود!
اولین کلینیک ترک بی حجابی در تهران!

روز خوبی نبود ...

ولی به نظرم باید وقتی قراره خونه‌ی کسی بمونید از قبل بهش اطلاع بدید که دقیقا چندروز مهمونید،نه اینکه اولش بگید یه کار اداری دارم و میزبان تصور کنه خوب فوقش دو سه روز هست و بفرما رو بزنه!