قطعا فردا قراره خواب بمونم میدونم.

امروز پیرهن مهمونی پوشیده بودم و نمیدونم حالا ظاهرم چطوری بود که همه داشتن آرزوی خوشبختی و عروسی میکردن واسم. یکی هم واسم کادو سینی آورده به شوخی گفتن ایشالا همینو میزاری تو جهزیه‌ت دیگه وقت شوهر کردنه. با ۲۰ سال سن چنین حرفی میشنوم عرق شرم میشینه رو پیشونیم و خودمو میزنم به اون راه درر و دیوارو نگاه میکنم و اینطوریم که زشته جلو بچه ازین حرفا میزنین وا.

فردا زنگ اول ورزش دارم🤭

دیروز توی مسیر اپیزود اول سیلک‌رود چنل بی رو گوش کردم. به این فکر مبکردم که ما اکثرا عادت کردیم تاریخ رو بعد از گذشت یه زمان طولانی مرور کنیم. وگرنه از اتفاقات این‌چنینی دنیا عقبیم اکثرا (خودم که اینطوریم چون نه اخبار رو دنبال میکنم نه ارتباط دیگه‌ای با اخبار و وقایع غرب دارم).
این مدل پادکست که از انفاقات همین سال‌های اخیر که خودمم جزوی ازش هستم رو روایت میکنن خیلی واسم جالبه.
انگار یه روزنه‌ایت که باهاش میتونم بببنیم اونور دنیا چه خبره چه اتفاقات عجیب سیاسی‌ای داره رخ میده. :)
حسم به سریال واترگیت‌ هم همین بود دقیقا.

میرم پادکست دانلود کنم واسه آذوقه راه.
و سلام دوباره به جاده های اذربایجان که ساعت‌های زیادی از هر روز رو بهشون بدهکارم.

هربار واسه اول ترم حس روز اول مدرسه رو دارم. کیفمو اماده کردم مقنعه اتو کردم.
فقط نمیدونم چطوری قراره ۶ صبح بیدار شم و چی بپوشم اصلا.

✨ امروز واقعا خوش گذشت✨