She said, ‘I’m so afraid.’ And I said, ‘Why?’ and she said, ‘Because I’m so profoundly happy, Dr. Rasul. Happiness like this is frightening.’ I asked her why and she said, ‘They only let you be this happy if they’re preparing to take something from you,’ and I said, ‘Hush up, now. Enough of this silliness.’

*🪁 The Kite Runner,* Khaled Hosseini

I sometimes wonder, had I not been so keen to impress and blend in, what else might I have learnt when I was young?

Hisham Matar's My Friend

شاید عکس گرفتن از ماه با موبایل از تباه‌ترین تلاش‌های بشر معاصر‌ باشه ولی من از دیدن آدمایی که برای ثبت زیبایی ماه لحظه‌ای متوقف میشن و با ذوق قابی رو ثبت می‌کنن، احساس خوشایندی پیدا می‌کنم. مخصوصا اون موقع که به عکسشون نگاه می‌کنن و می‌بینن اصلا به خوبی چیزی که هست در نمیاد. پس دوباره درنگ می‌کنن. این بار اما بدون دوربین به ماه خیره می‌شن و حظ لحظه رو می‌برن!

ای شادی آن روزی کز راه تو بازآیی
در روزن جان تابی چون ماه ز بالایی...

آن‌ها که صمیمانه‌ترین حالات ما را دیدند و در آغوشمان احساس امنیت کردند، چه شد که در تنهایی عمیقی ما را، سوگواران، رها کردند؟ سینه ما که محرم حرف دلشان بود، خانه ما که آشیانه‌ امنشان بود، چه شد که رازهای ما را شنیدند و با بی‌اعتنایی ریسمان اعتماد پاره کردند؟ و چه رازی در این دنیا بزرگتر از دوستت دارم؟!

نشان عهد و وفا نیست در تبسمِ گل
بنال بلبل بی دل که جای فریادست

آقای امین الله رشیدی، در جان خوشی‌های من صدای شما می‌پیچید. روحتان شاد. ما را تنها گذاشتید ولی غریق رحمتش باشید.

اللَّهُمَّ ارْحَمْ غُرْبَتَهُ وَ صِلْ وَحْدَتَهُ وَ آنِسْ وَحْشَتَهُ وَ آمِنْ رَوْعَتَهُ وَ أَسْكِنْ إِلَيْهِ مِنْ رَحْمَتِكَ رَحْمَةً يَسْتَغْنِي بِهَا عَنْ رَحْمَةِ مَنْ سِوَاكَ وَ أَلْحِقْهُ بِمَنْ كَانَ يَتَوَلاهُ.

عزیزکم، صبحا شبیه رستم دستان می‌ریم سر کار و شبا شبیه به مش‌ رحیم (چشم‌هایش علوی) برمی‌گردیم خونه می‌افتیم یه گوشه.

What Makes Us Happy?
For 72 years, researchers at Harvard have been examining this question, following 268 men who entered college in the late 1930s through war, career, marriage and divorce, parenthood and grandparenthood, and old age.

💡 Wealth, fame, or success are not the key determinants of happiness but rather the quality of one’s relationships and mental health over time.

مرداد ۱۳۳۱ فریدون رهنما به مرتضی کیوان نامه‌ای می‌نویسد و آخرش می‌گوید «هر آدم تاریخی خواهد داشت: تاریخ رسیدن او به خوشبختی.»

یاد آن شبی افتادم که پریسا زیاد خورده بود و هر بحثی که می‌شد آخرش می‌گفت ما آدم‌های بی‌تاریخ تاریخیم!

دیشب دم غروب رسیدم خونه. حوصله روشن کردن چراغ‌ها رو نداشتم. تا ساعت ده یا شایدم دیرتر توی تاریکی دراز کشیده بودم. گرسنه‌م بود ولی حوصله غذا درست کردن یا خوردن نداشتم. این روزها به هزار و یک چیز فکر می‌کنم و مغزم در هر دقیقه بین چیزهای مختلف می‌پره و دست آخر با الگوی مشخصی به یک موضوع خاص می‌رسه. وقتی دراز کشیده بودم، در بین تاریکی به این سوال رسیدم که پنج فیلمی که قصه زندگی منو -- یا دست‌کم بخش‌هایش رو -- به درستی روایت کنه، ‌کدوما هستن؟ دنبال جوابش بودم که ذهنم رفت سراغ یه چیز دیگه و کلا یادم رفت. دوازده خوابیدم. امروز وسط جلسه مهمی دوباره این سوال یادم اومد و به نظرم جوابش به این ترتیبه:

The Worst Person in the World (2021)
Manchester by the Sea (2016)
The Banshees of Inisherin (2022)
500 Days of Summer (2009)
Life of Pi (2012)