بالاخره قراره بشه :)

به تیغم گر کشد دستش نگیرم
دگر تیرم زند منت پذیرم

کمان ابرویت را گو بزن تیر
که پیش دست و بازویت بمیرم

غم گیتی گر از پایم در آرد
به جز ساغر که باشد دستگیرم

بر آی ای آفتاب صبح امید
که در دست شب هجران اسیرم

به فریادم رس ای پیر خرابات
به یک جرعه جوانم کن که پیرم..

به گیسوی تو خوردم دوش سوگند
که من از پای تو سر بر نگیرم

بسوز این خرقه تقوی تو حافظ
که گر آتش شوم دردی نگیرم

_حافظ

ناز پرورده تَنَعُّم نبرد راه به دوست
عاشقی شیوه ی رندانِ بلاکش باشد

حافظ?

پیکر تراش پیرم و با تیشه ی خیال
یک شب تو را ز مرمر شعر آفریده‌ام
تا در نگین چشم تو نقش هوس نهم
ناز هزار چشم سیه را ، خریده‌ام

بر قامتت که وسوسهٔ شستشو در اوست
پاشیده‌ام شراب کف‌آلود ماه را
تا از گزند چشم بدت ایمنی دهم
دزدیده‌ام ز چشم حسودان، نگاه را

تا پیچ و تاب قد تو را دلنشین کنم
دست از سر نیاز به هر سو گشوده‌ام
از هر زنی، تراش تنی وام کرده‌ام
از هر قدی، کرشمهٔ رقصی ربوده‌ام

اما تو چون بتی که به بت ساز ننگرد
در پیش پای خویش به خاکم فکنده‌ای
مست از می غروری و دور از غم منی
گویی دل از کسی که تو را ساخت، کنده‌ای

هشدار!‌ زآنکه در پس این پردهٔ نیاز
آن بت تراش بلهوس چشم بسته‌ام
یک شب که خشم عشق تو دیوانه‌ام کند
ببینند سایه‌ها که تو را هم شکسته‌ام

-نادر نادرپور

-چشم غزل‌سرای تو هربار با دلم
یک وزن تازه از ضربان خلق می‌کند-

گرچه بر پیکرمان زخم زیاد است ولی،
ما چو نخلیم
که تا سر نرود، جان ندهیم..

یا برگرد
یا آن دل را برگردان...
@namira0_0

-ذکر امروز :

تنگ مپسند دلی را که در او جا داری...