*👤 *The Truth Adventurer:
جناب آقای لئوشاهوفسکی یادمه سال‌ها پیش اسم مستعار Idol Breaker رو برای خودت انتخاب کرده بودی و زمانی با این نیت تبر به دست گرفتی که بت‌ها رو بشکنی و شاخه‌های خشک رو هرس کنی ولی کم کم انگار لذت شکستن و بریدن به مذاقت خوش اومد که این چنین شاخ و برگ درختای خشک و تر رو قطع و حتی تیشه به ریشه همه چی می‌زنی!
این اواخر میبینم که نه بت‌ها رو بلکه آدم‌ها رو هم با تبرت می‌زنی و این زدنی نیست که با اطمینان گفت از روی حق است ولو خودت شاید این گونه تصور کنی منتها ظن و گمان از حق و حقیقت متفاوته.
همیشه خودتو فرد مخلص و متواضع نشون میدی که حتی از اینکه تو رو به اسم استاد صدا بزنن خوشت نمیاد و اونا رو نهی میکنی اما رفتارت با گفتارت یکی نیست و تو این اواخر از حالت تدافعی به حالت تهاجمی رو آوردی و از طعنه و تمسخر مخالفا ابایی نداری و درسته که بعضیا از حد میگذرونن ولی تو که از اونا نیستی و نباید فحش رو با فحش یا ناسزا رو با توهین جواب بدی و اینو هم بهتر از من میدونی.
اینکه میگی هیچ کس رو مسلمون نمیدونی اصلاً ندون چون اصلاً جنابعالی داور سنجش مسلمون بودن یا نبودن کسی نیستی و این یعنی خودتو دانای کل میدونی و یه جورایی میخوای خداوار قاضی شی و قضاوت کنی و بهشتی یا جهنمی بودن کسی رو تعیین کنی؟ یا ازون طرف بعضی از علما رو نام میبری که گمراه بودن و گمراه‌کننده و بقیه رو به جهنم فرستادن مگه تو عالم‌الغیبی؟ مگه تو میدونی همونی که به حرفای فلان کس گوش داده حتی اگرم به فرض حرف غلطی زده باشه این شخص آخر عمری توبه نکرده؟ یه اصطلاحی هست میگن که حرفای گنده‌تر از دهنت میزنی و با عرض پوزش در مورد تو صدق میکنه!
هر انسانی چه عالمان دین چه عوام همگی انسان هستن و انسان ممکن‌الخطا و تا جایی که من میدونم به جز شخص اول اسلام یعنی پیامبرش که هر سخن راستی که از او نقل شده صحیح در نظر گرفته میشه و به غیر از ایشون، از هرکس دیگه‌ای هم میشه حرفشونو پذیرفت و هم رد کرد پس اینکه شما اونا رو به کل تخریب و تکذیب کنید نادرست و از انصاف به دوره.
همین خود تو برای تعدادی از طرفدارانت اگه نگیم پیروانان متعصبت به یک بت تبدیل شدی که هر چیزی که میگیو بی چون و چرا پذیرفته و ندای سمعنا و اطعنا سر میدن بنابراین آيا این رواست که من بگم تو گمراهی و اونارو به گمراهی میکشونی فقط به خاطر یه اشتباه یا اشتباهات ریز و درشتی که داری؟
به نظرم فرق زیادیست بین احترام گذاشتن به بزرگان و یا کرنش بردن برای اونا...
بارها دیدم که خودت کسانیو که به زعم خودشون از دین (با افراط و به شیوه نازیبا و خشن) دفاع کردن رو به کناره‌گیری و توقف توصیه کردی و الان بد نیست که یه نفر هم همینارو به خودت سفارش کنه که کمی دست نگهداری و به تفکر و تأمل و تفحص و تحقیق بیشتر بپردازی و لازمه یادآوری کنم که من خودم یکی از همونایی بودم که چند سال پیش وقتی تصمیم به پشت پا زدن به همه‌چی گرفتی پشتت رو گرفتم و ازت خواستم ادامه بدی و اینو نمیگم که منت بذارم فقط میخوام بگم که دشمنت نیستم هرچند تو خیلی چیزا باهم هم نظر نیستیم اما بازم کاراتو دنبال میکنم و بد تو رو نمیخوام.
شاید خودت حس نکنی اما برای کسی مثل من نوعی که خیلی وقته از دور مشغول تماشای تو و نوشته‌هات هستم خیلی واضحه که چقدر از مقصدی که در اول به سوی اون شروع به حرکت کردی داری دور میشی و اصلاً اجباری نیست که اینو بپذیری یا نه ولی این چیزیست که هست.
قرار بود ناهنجاری‌ها رو نقد کنی نه اینکه در مورد همه‌چی نق بزنی و فقط بدی‌ها رو ببینی و برجسته کنی و از نقاط مثبت بگذری و بپوشونیشون تا فقط نقاط ضعف دیده بشن و تا جایی که چشم کار میکنه فقط از مشکلات مینالی بدون اینکه راهکاری یا راه‌حلی ارائه بدی یا حتی چیزی برای تسکین این درد و فقط زوم کردی رو تاریکی‌ها تا جایی که کم و بیش افرادی بیان می‌کنند که از نوشته‌های جنابعالی دارن به پوچی یا افسردگی میرسن و شایدم فکر خودکشی به سرشون میزنه. الان میگی من واقعیت چیزایی که هست رو نشون میدم ولی به نظر من فقط داری از بیماری‌ها و علایم و نتایج اونا حرف میزنی بی اینکه بیای یه راه درمان و علاج یا تسکین و امیدواری ارائه بدی.
نمیخوام وارد جزئیات بیشتری بشم چون اصلاً اهل جر و بحث نیستم و فضلی تو این نمیبینم و وقت و حوصله‌شو ندارم وگرنه بیشتر از اینا تو بخش نظرات منو میدیدین. اینو هم گفتم چون فکر میکنم باید میگفتم و لازم میدونم یکی تبر رو از دستت بگیره تا نزدی همه‌چیو داغون کنی و به جای اصلاح به ویرانی بپردازی. البته منظورم این نیست که دست از نوشتن برداری بلکه درخواستم اینه که زیباتر، پاک‌تر و بهتر بنویسی.

*💬 *لئو شاهوفسکی:
فعلاً پاسخی به این دوستِ عزیز نمی‌دهم، امّا از افرادی که نوشته‌های این چنل را می‌خوانند، کسی هست نوشته‌های چنل او را پوچ‌گرا و افسرده یا فکرِ #خودکشی! کرده باشد؟

🔣@Leo_Shaahovsky⚫

🦮 | شکستنِ دو بُت: مدرسه و دانشگاه |
⬅️ لئو شاهوفسکی

وقتی سبکِ زندگیِ مردم را می‌بینم، هر روز دلائلِ بیشتری می‌یابم که چرا احمق‌تر از این مردمی که به مدارس و دانشگاه‌ها می‌روند ندیده‌ام، و بی‌درنگ از خود می‌پرسم چرا مردم باید چیزهایی بیاموزند که هرگز در زندگیِ حقیقیِ خود تجربه نمی‌کنند؟ الزامِ خودآموزی در زمانه‌ی ما می‌تواند بزرگ‌ترین وسیله برای احمق‌نشدن توسّطِ دستگاه‌های دولتی باشد، در زمانه‌ای که دانشگاه‌ها می‌خواهند قرن‌ها خِرَد و حکمت و اخلاق و ادراکِ ضروریِ زندگی را در قربانگاهِ یک لوحِ خط‌خطی‌شده‌ی بی‌مصرف به‌نامِ «مدرک» فدیه دهند.
امروزه مدرسه و دانشگاه به دینی جدید تبدیل شده که تصوّرِ عموم [=مجمعِ دیوانگان] بر این است فقط افرادِ برچسب‌خورده‌ای که توسّطِ شحنه‌های حکومتی فارغ‌التّحصیل شده‌اند به دانش و آگاهیِ حقیقی رسیده‌اند. کسانی که تخیّلات‌شان به‌جای کیفیّتِ آموزش با نمره‌ی تحصیلی و در نهایت خریدِ پایان‌نامه‌ها پُر شده است و این تصوّرِ وحشتناک در بُت‌کده‌ی ذهنِ مردم رشد کرده که انسان جز در سایه‌ی تحصیلاتِ رسمی نمی‌تواند مفید و فضیلت‌مند و باسواد باشد. نخستین مقصّرِ این چرخه‌ی باطلِ فسادخانه‌های آموزشی، پدران و مادرانی با جمجمه‌های خالی‌اند که آینده‌ی فرزندان‌شان را با بی‌رحمی نابود می‌کنند و از آن نجابت و معصومیّت‌شان بردگانِ پرستیژهای اجتماعی می‌سازند.
بیخود نیست فون میزس (Von Mises) مدارس و دانشگاه‌های عصر را زاده‌ی بوروکراسی‌ای می‌دانست که بدنام‌ترین دیکتاتورها و بادیگاردهای‌شان از آن بیرون آمده‌اند. انسان‌ها سیستمِ دوگانه‌ی پیچیده‌ی مغز و ذهن‌شان برای این پدید آمده که در پیِ #کشفِ استعدادهای خود باشند، ولی نهادهایی که وابسته به دولت‌های تک‌حزبیِ مرکزمحورِ مطلق‌العنان است شکست‌شان حتمی‌ست، زیرا جوامع از نظرِ باروریِ فکری و ایده‌های خلّاقانه کاملاً متکثّر است و نهادهایی که یک شکل از آموزش را به همگان تحمیل می‌کنند استعدادهای بشریّت را به‌کلّی نابود می‌کنند.
عبادت‌های وثنی و بُت‌پرستانه در اغلبِ مراکزِ آموزشیِ دنیا هم امری پیدا و آشکار است. یک شخص باید هر روز در این مراکز برای حاکم و رهبر و پرزیدنت اظهارِ ارادت کند و برای پرچم‌ها برخیزد و سرودهای ملّی را بخواند که سربازانِ حکومت‌ها در آن تقدیس شده‌اند. در کتاب‌های درسی عکسِ رهبرانِ حکومت‌ها چاپ و بُت‌های‌شان در قالبِ تمثال آویزان شده است. دانشجویان باید در تظاهرات شرکت کنند و شعارهای میهن‌پرستانه سر دهند و اگر کسی از صفوف خارج شود، او را به جرمِ اهانت به رموزِ اعتقادی حکومت و سیمبل‌های وطنی توبیخ خواهند کرد.
محتویاتِ #پوچِ آموزشی‌ای که توسّطِ معلّمان و استادانِ دانشگاه [=داروغه‌های حکومت] که برای امرارِ معاش تدریس می‌کنند، فقط چُسناله‌ی خودبرتردانی بر مللِ دیگر با تفاخر در کاسه‌وکوزه‌های تاریخ و قدّیس‌سازی از اشخاص و گرامی‌داشتِ اعیادِ آتش‌پرستان و تعلیمِ مطلق‌انگارانه‌ی دگرگشت و سوسیالیسم و دموکراسی و سایرِ فرقه‌های بُت‌انگارانه یا اطّلاعاتِ بیهوده‌ی جلگه و کوه‌پایه و معادلاتِ نامفهوم است، امّا همه‌ی این‌ها هم با گذشتِ اندک‌زمانی کاملاً به فراموشی می‌رود.
به‌علّتِ خاصیّتِ ضدِّفرهنگ و اندیشه‌کُشِ مدرسه و دانشگاه و پیروی از سیستمِ خطّیِ مکانیکی که در آن محتوای دروس کم‌ترین تأثیرگذاری را دارد، باید این نهادها الغا شوند. بایستی مسائلِ عقیدتیِ ادیانِ مختلف بر کسانی که به آن باور ندارند به‌شکلِ اجباری تحمیل نگردد و نباید قداستِ دین را که گهواره‌ی تمامِ تمدّن‌ها بوده دست‌مایه‌ی عرفی‌سازی قرار داد. باید مراکزِ آموزشیِ نوینی با تکیه بر بررسیِ علومِ آزمایشی و عملی ایجاد کرد و یادگیریِ زبان‌های زنده و بومی دائمی باشد. دانش‌آموزان باید در #محیطی با کتاب‌خوانیِ دسته‌جمعی و حلِّ معمّاها و بازی‌های مشارکتی و فنِّ ترجمه/نویسندگی و طبیعت‌گردی و معماری و کار در بازار و استفاده از تکنولوژی و ارتباط با مللِ دیگر قرار گیرند.
ذهنِِ خُرد و فقیر، این‌ها را آرمان‌های ایده‌آلیستی می‌داند، امّا این‌ها را به‌سادگی می‌توان در یک اجتماع بنیاد نهاد. باید کسی که پیشنهادِ زندانی‌کردنِ مردم در چهاردیواری‌های شبهِ‌انفرادی یا قفسِ حیوانات مطرح کرده چقدر احمق بوده باشد که تصوّر کرده از این دستگاهِ ترسناک افرادی خِرَدمند بیرون بیاید؟ در کتابِ بایبل (Bible) فصلِ "Kings" آمده خداوند به سلیمان می‌گوید هرچه از ثروت و پادشاهی و عُمرِ طولانی و شرافت خواهی به تو خواهم داد، و سلیمانِ خُردسال «حکمت» را انتخاب کرد؛ بعد از آن ثروت و پادشاهی و عُمرِ طولانی و شرافت را هم به‌دست آورد! سلیمان در کودکی حکمت را آموخت و با دادگری بر دنیا حکم‌رانی کرد، آنچه بشر در هیچ مدرسه و دانشگاهی در این عصر یاد نخواهد گرفت. انسانِ خِرَدمند، فرزندان‌اش را به #معابدِ مدرسه و دانشگاه نمی‌فرستد.

🔔 @Leo_Shaahovsky 🌟

☯️ | تجربه‌ی شخصی با: شیعیان و سنّیان |
🗡 لئو شاهوفسکی

این نوشته ممکن است موقّت باشد، امّا به‌رسمِ ادب لازم دیدم قطعِ‌نظر از اختلافاتِ بسیار عمیقی که با شیعیان دارم، طبقِ تجاربِ شخصی و طولانی‌مدّت در مراوده با آنان، تمامیّتِ تشکّرم را به‌خاطرِ ادب و احترام و شخصیّتِ برجسته‌ای که از نظرِ اخلاقی دارند به آنان تقدیم کنم. خاطر ندارم حتّی در بی‌محاباترین نقدهایی که به افکارِ شیعیان کرده‌ام در مقابل به من توهین کنند، امّا خیلی از سنّی‌ها کافی‌ست کینه‌ای از کسی بگیرند، او را تا ابدالدّهر دشمن می‌دارند و به میخ می‌کوبند.
من آنقدر که با شیعیان توانسته‌ام اختلافاتم را حل کنم، هرگز یک سنّی را نتوانسته‌ام قانع کنم و اگر بفهمند کسی شخصیّت‌هایی که به آنان علاقه دارند حتّی از روی خیرخواهی نقد کرده است، چنان دهنِ ناقد را گِل می‌زنند که اندازه‌ی یک منفذِ ریز هم دیگر به او اجازه‌ی تنفّس نمی‌دهند. در عربستان کسی با افکارِ من حکمِ اعدام دارد، امّا در ایران در تمامِ بازجویی‌هایی که (طبقِ تجاربِ محدودِ جغرافیایی‌ام) شده‌ام و با وجودِ این‌که می‌دانستند آن‌ها را یاورانِ دربارِ ظالمان می‌دانم هیچ برخوردِ ناشایستی ندیدم. خیلی از سنّی‌ها هنوز #ابتدائیاتِ احوال‌پرسی را نمی‌دانند و کافی‌ست مشایخی که می‌پرستند نقد کنی تا دمارت را از هفت‌نسلِ گذشته‌ات دربیاورند و جلوی چشمانت رگ‌به‌رگ کنند، امّا فرهنگِ تعارفات و تعاملاتِ اخلاقیِ شیعیان بسیار بالنده و متمدّنانه است.
من برای کسی مداهنه نمی‌کنم و همیشه گفته‌ام گسل‌های فکریِ بنیادینی با شیعیان دارم، ولی این ادب‌شناسی و ارج‌گذاری را به‌خاطرِ ادب و مدارایی که از جانب‌شان دریافته‌ام به آنان بدهکارم. بعد از این هم نقدهایم همچنان پابرجا خواهد بود و حتّی گاهی مجبور می‌شوم برخی از آن‌ها را سایلنت یا بن کنم یا با شیعیانی مواجه شوم که مرا زیرِ تیغِ بدترین دشنام‌ها سلّاخی کنند، امّا آنچه از حقیقتِ رفتاریِ غالب‌شان بر من آشکار شده فرهنگِ والایی‌ست که در گفت‌وگو دارند. شاید بدترین چیزی که به من گفته‌اند این جمله‌ی منسوب به امام صادق بوده که گفته "الحمد لله الّذی جعل أعداءنا من الحمقی"، «ستاینده‌ی آن خدایم که دشمنان‌مان را از احمقان قرار داده است»!
وجهِ دیگرِ ستایشم به نبوغِ آنان در قضایای #برون‌دینی بازمی‌گردد و خارج از هرگونه داوریِ ارزشی-عقیدتی، سنّیّانِ این عصر ستاره‌ای از نظرِ ادبیّاتِ دینی مانندِ علی شریعتی و در مضامینِ شاعرانه مانندِ پروین اعتصامی ندیده‌اند. یادم هست در سربازی پنج جلد از مجموعه‌ی آثارِ مرتضی مطهّری را خواندم و از اشتیاقم کم نمی‌شد. در قرنِ حاضر، اهلِ‌سنّت شخصی مانندِ سیّدحسین نصر به‌خود ندیده که مکتبِ فکری‌ای مستقل و ناقدانه در برابرِ چالش‌های تجدّد راهبری کند. این آرزوی دیرینه‌ی من بوده که با تحسینِ آگاهی و ذهنِ بازی که جواد علوی‌بروجردی در درکِ جهانِ واقع دارد او را از نزدیک ببینم، امّا آنقدر تعصّباتِ کور و کُشنده در سنّی‌های این عصر دیده‌ام که برای دیدنِ هیچ‌یک از آن‌ها یا خواندنِ آثارشان اشتیاقی ندارم.
واضح است من نه تمامِ سنّیّان را می‌نکوهم و نه تمامِ شیعیان را می‌پالایم، امّا این تجربه‌ی سال‌های زیسته‌ی من در برخورد با مخالفانم بوده است. من هرگز هیچ پیوندی که بر اساسِ صمیمیّت شکل گرفته نشکسته‌ام، امّا سنّی‌ها با دیدنِ چند اختلافی که با گفت‌وگو قابلِ‌حل بود، تمامِ رفاقت‌هایی که پیش‌تر بوده در #یک‌لحظه فرو ریخته و مرا هجر کرده‌اند و تاجایی‌که دست‌شان برسد در بدگویی به من کوتاهی نمی‌کنند.
به یاد دارم در جمعی از مشاهیرِ اهلِ‌سنّت نقدهایی به دستگاهِ روحانیّت‌شان کردم، امّا در پاسخ مرا سگِ موساد و روان‌پریش و نواده‌ی ذوالخویصره و سگِ جهنّم و شیطان‌صفت و سگِ ولگرد و مارمولک و مارکسیست و متوهّم و مروّجِ الحاد و گستاخ و سگِ تازه‌به‌دوران‌رسیده خواندند و بیشتر در پیِ رسواسازی بودند.
من از این توهین‌ها ناراحت نمی‌شوم، از این ناراحتم چگونه اینان می‌خواهند جوانانی که در دریای متلاطمِ نابسامانی‌ها در حالِ غرق‌شدن‌اند و تنها نوری می‌خواهند که بر تاریکی‌شان بتابد، بازتابی از این نور یا حاملِ مشعلی در این راهِ تاریک باشند وقتی هیچ‌راهی پیشِ‌روی مخالفان‌شان قرار نمی‌دهند تا آن‌ها را از سریرِ غرورشان پایین کِشد؟ آیا هیچ‌یک از آموزه‌های اسلام در رعایتِ انصاف و برخوردِ اخلاقی حتّی با #مشرکین به گوش‌شان نخورده است؟ توحیدشان را به شرک باخته‌اند امّا در حجره‌ها چه‌چیزی جز مدّاحی برای علمای‌شان و شخص‌پرستی و احساساتِ کودکانه در مواجهه با مردم و تجارت با دین یاد گرفته‌اند؟
باشد که راهی فروتنانه برای برخورداریِ دوباره از آگاهی بیابند. جهالت حقِّ مکتوبِ هیچ انسانی نیست و کسی با تواضع کوچک نشده است. به‌قولِ امام حسین «اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید»!

💸 @Leo_Shaahovsky