🍃🌻

مولانا را صفتها است
که به صد هزار مجاهده
به یک صفت او نرسد هیچ سالک گرم رو
حلمش را گوئی ؟
علمش را گوئی ؟
تواضعش را گوئی ؟
کَرَم را گوئی ؟
محال است ...

شمس تبریزی

🍃🌻

ز عشق شمس تبریزی ز بیداری و شبخیزی
مثال ذره‌ای گردان پریشانم به جان تو

مولانا

بزرگداشت شمس تبریزی بر عاشقان حقیقت مبارک باد.

🍃
من هیچ‌وقت دل به نبود نمی‌بندم.
درد هم اگر بماند، می‌ترکاند.

روزگار همیشه بر یک قرار نمی‌ماند.
روز و شب است.
روشنی دارد، تاریکی دارد
پایین دارد، بالا دارد 
کم دارد ، بیش دارد

دیگر چیزی از زمستان باقی نمانده
تمام می‌شود،بهار می‌آید...

‏ جایِ خالیِ سلوچ
محمود_دولت‌آبادی

?
ای دل نه اندر ماجرا می گفت آن دلبر تو را
هر چند از تو کم شود از خود تمامت می کنم

ای چاره در من چاره گر حیران شو و نظاره گر
بنگر کز این جمله صور این دم کدامت می کنم

گه راست مانند الف گه کژ چو حرف مختلف
یک لحظه پخته می شوی یک لحظه خامت می کنم

گر سال‌ها ره می روی چون مهره‌ای در دست من
چیزی که رامش می کنی زان چیز رامت می کنم

مولانا

?

زمانی که واقعا خواستار چیزی هستی،
باید بدانی که این خواسته در ضمیر جهان متولد شده است و تو فقط مأمور انجام دادنش بر روی زمین هستی...

کیمیاگر
پائولو_کوئیلو

?
بیدار شو ای دیده که ایمن نتوان بود
زین سیلِ دمادم که در این منزلِ خواب است

معشوق عیان می‌گذرد بر تو، ولیکن
اغیار همی‌بیند از آن بسته نقاب است

حافظ

?
من به سرچشمه خورشید نه خود بردم راه
ذرٌه یی بودم و مِهــــر تو مــرا بالا برد
**من خَس بی سر و پایم که به سیل افتادم
او که می رفت مرا هـــم به دل دریا برد

علامه طباطبایی**

?
بدون‌ شک، انسان تنها موجود زنده
در این دنیاست که می‌تواند با فکر کردن به گذشته و اتفاقاتی که دیگر توانایی
تغییرشان را ندارد، خودش را آزار دهد...

‏ در میان همهمهٔ برگ‌های رقصان
انیس_لودیگ

?
درمانگران همیشه پیام یکسانی می‌دهند:

آنچه از آن فرار می‌کنید
در جایی است که نیاز دارید
در آن آرام بگیرید.

چیزی که از آن می‌ترسید،
چیزی است که نیاز دارید
با آن روبه‌رو شوید.

چیزی که نشنیده می‌گیرید،
چیزی است که نیاز دارید بشنوید...

‏ دروغ‌هایی که به خود می‌گوییم
جان_فردریکسون

?

یارب از نیست به هست آمدهٔ صنع توایم
وانچه هست از نظر علم تو پنهانی نیست

گر برانی و گرم بندهٔ مخلص خوانی
روی نومیدیم از حضرت سلطانی نیست

ناامید از در لطف تو کجا شاید رفت؟
تو ببخشای که درگاه تو را ثانی نیست

دست حسرت گزی ار یک درمت فوت شود
هیچت از عمر تلف کرده پشیمانی نیست

سعدی علیه الرحمه