قراره یه چنل جدا برای فیکشن‌ها بزنم و تیم قبلیمو دوباره برگردونم.?

جونگ‌کوک با بیماری پیسی که خجالت می‌کشه با بابالنگ‌درازش روبه‌رو بشه?

دلم می‌خواهد چشمانم را ببندم و جای اینکه پشت پلک‌هایم ظاهر شوی، جلوی چشمانم ببینَمَت. با همان لبخند‌های زیبایی که هوش از سرم می‌بُرد. با همان چشمان پرستاره و براق.
با همان... چه می‌گفتم؟ دوباره چشمانت مرا از خود بی‌خود کرد.
#Blue

یه‌نفر بهم می‌گفت؛ باید فراموشش کنی. رها کنی و بری. باید بذاری هرچیزی از اون توی وجودت هست پاک بشه؛ اما مگه خاطره‌ها ناپدید می‌شن؟ هرچقدر تلاش کنی که فراموششون کنی، یه روز، یه جایی با یه تلنگر به‌یاد میاری. خاطرات فراموش شده جلوی چشم‌هات به ردیف قطار می‌شن. خاطرات ناپدید نمی‌شن بابالنگ‌دراز، اون‌ها توی وجودمون پنهون می‌شن. حبس می‌شن و درست زمانی که بهشون نیازی نداریم سراز دلِ خاک برمی‌دارن. جلومون قد علم می‌کنن و اون‌جاست که عمق فاجعه‌اس.

#MyDaddyLongLegs

من شدم درد، دردی که هیچ درمانی نداره. شدم همون جنون و طاعونی که همه ازش فرار می‌کنن. من تنهام، اونقدر تنها که حتی می‌تونم صدای این تنهایی رو بشنوم. که بهم میگه، دیدی؟ دیدی چیزی جز درد و رنج نیستی؟ دیدی همیشه باید تنها باشی؟ من زاده‌ی غمم، زاده‌ی تنهایی و تلخ بودن.

کیم تهیونگ، از عمیق‌ترین عمق تنهایی?

#Blue

ֺ✦⸼࣪⸳

رنگی‌بودن سخته بابا‌لنگ‌دراز. اینکه توی این دنیای تیره و تار رنگی بمونی و لبخند بزنی واقعا سخته. دلم می‌خواد زیر نور ماه بشینم و تا صبح گریه کنم. نسیم خنکی که از سمت دریا می‌وزه صورتم رو نوازش کنه و من رو درآغوش بگیره.
دلم گریه می‌خواد بابالنگ‌دراز، یه گریه‌ی طولانی که وقتی تموم شد، غم عالم از روی دلم برداشته بشه و دوباره به زندگی برگردم‌.

#MyDaddyLongLegs

ֺ✦⸼࣪⸳