پر از بهانه‌ام اما غزل نمی‌آید
گلوی شاعری‌ام را گرفته تنهایی!
_نظری

نزدیک به انتها.

امروز؛ هر لحظه و هر جا انقد نامجو و علی عظیمی گوش دادم که دیگه مطمئنم وقتی این چهارتا آهنگ و بشنوم سال های بعد، یاد این روز سخت میفتم.
یاد جملهٔ؛ تو شاگرد خیلی خوبی برای من بودی و من خیلی دوستت دارم، میفتم.
یاد گرمای 50 درجه و شرجی که زیرش ایستاده بودم و همزمان زمزمه میکردم؛
با لشکر غم میجنگم.
یاد وقتی میفتم که با چشمای خسته خودمو میکشوندم و میخوندم؛
که هستم من آن تک درختی
که در پای طوفان نشسته.

تو سرم ، شب شعره . حسین پناهی با گریه میخونه : من باید برگردم به کودکی، من باید برگردم ، تا به مادرم بگم ، من بودم که اون شب شیربرنج سحریتو خوردم . همه بغض می‌کنن و نگاش می‌کنن و حسین طاقت نمیاره و زار می‌زنه . قیصر یه لیوان آب به حسین میده و خودش شروع می‌کنه به غزل خوندن : می‌خواهمت چنان که تن خسته خواب را . سکوت می‌شه ، شاملو سری تکون می‌ده و می‌گه به به . قیصر ذوق می‌کنه . شاملو به نصرت رحمانی می‌گه نصرت یه چیزی بخون ، نصرت حال نداره ، میگه سرم درد میکنه بی خیال . اخوان میگه من یه شعر تازه دارم ، بخونم ؟ میگن بخون . اخوان می‌خونه : بسته راه نفسم بغض و دلم شعله ور است ، چون یتیمی که به او فحش پدر داده کسی . همه کپ می‌کنن . گریه پناهی شدیدتر میشه . نصرت دو تا قرص دیگه میندازه بالا . شاملو به دور وبر نگاه می‌کنه و غر می‌زنه ، آیدا میاد می‌شینه کنارش ، شاملو رام و آروم میشه . آیدا میگه تو هم بخون ، شب سختیه . شاملو می‌خونه : چه بی تابانه می‌خواهمت ، ای دوریت آزمون تلخ زنده به گوری . قیصر میگه واویلا . این جدیده ؟ شاملو میگه آره . حسین منزوی تموم مدت یه گوشه ساکت نشسته . ساکت نشسته و به غزل تازه ای فکر می‌کنه که تو ذهنشه و جرات خوندنش رو نداره . برای خودش زمزمه می کنه : گل شکفته خداحافظ اگرچه لحظه دیدارت ، شروع وسوسه‌ای در من به نام دیدن و چیدن بود .
شب شعره دیگه . حالا اینا که برن ، تازه دم صبح مهدی موسوی و علیرضا آذر و احسان افشاری و حامد ابراهیم پور و فاطمه اختصاری و مهدی فرجی و بقیه میان . خلاصه بساطی داریم . این پرستار لامصب هم که نمیاد آمپول ما رو بزنه ، دراز به دراز بیفتیم تا ظهر . انگار جنازه .
رحم الله من قرا فاتحه مع الصلوات!
_حمیدسلیمی

To you.

وقتایی که خونه تنهام، از دور به نظر، جاشو با دیسکو عوض کردم انقد که صدای سیستم میره هوا.

در حالی که خودمو روی مبل جمع کردم و با چشمای بسته دنبال یه آهنگم توی پلی لیستم که براتون بزارم، صدای گنجشکا میخوره به گوشم و این آهنگ به چشمم خورد، پس بیاید صبح مونو با اسطوره شروع کنیم.
ما که رفتیم تو دل امروز، از اول صُبی م به قول جمشید؛ معده داریم.
ولی حالا صبح شما پر از رنگای قشنگ.?
@OdeGhazal

Ghazal.