وقت کوتاه کردن چتریام‌ و دست به قیچی شدنه

زخم کاری واقعا با روح و روان آدم بازی میکنه.

گاهی اوقات، سکوت من پر از فریادهایی است که هیچ‌کس نمی‌شنود. آدمی که همیشه می‌خندد، اما درونش طوفانی از فکر و احساس جاری است. دنیا را جور دیگری می‌بینم، عمیق‌تر، تاریک‌تر، واقعی‌تر. شاید زیادی برای این دنیا بودم، یا شاید این دنیا زیادی برای من کم بود. مهم نیست… من ادامه می‌دهم، حتی اگر هیچ‌کس نداند درونم چه می‌گذرد.

پیش به سوی سرما خوردن?

نمیدونم چرا باید امشب یادت میوفتادم.