رفقا
یلداتون مبارک❤️

تفسیر اول این‌که بگیم همین که یه نفر در فرانسه مسلمان باشه، احتمال مجرم بودنش خیلی بیشتره. پس باید بیشتر مواظب این‌ها باشیم. چون مجرم بالقوه هستن. تفسیر دوم اینه که بگیم احتمالاً پلیس یا سیستم قضایی نسبت به این‌ها سوگیری داره و راحت‌تر حکم زندان صادر می‌کنه.…

تفسیر اول این‌که بگیم همین که یه نفر در فرانسه مسلمان باشه، احتمال مجرم بودنش خیلی بیشتره. پس باید بیشتر مواظب این‌ها باشیم. چون مجرم بالقوه هستن.

تفسیر دوم اینه که بگیم احتمالاً پلیس یا سیستم قضایی نسبت به این‌ها سوگیری داره و راحت‌تر حکم زندان صادر می‌کنه. یا مسلمان‌ها در فرانسه جزو گروه‌های نادیده‌گرفته شده و سرکوب شده هستن و به همین علت، از امکانات، مزایا، وام و سایر امکانات رفاهی محرومند و به سمت بزهکاری و جرم و جنایت سوق داده می‌شن.

قضاوت در این که کدوم تفسیر درسته (یا شاید یک تفسیر بینابینی) کار ساده‌ای نیست. تحلیل‌گر می‌خواد. متخصص سیاست‌گذاری می‌خواد. فرد آشنا با تفکر سیستمی می‌خواد. جامعه‌شناس می‌خواد و ...

ما با آمار، سواد عددی، علم داده و به تعبیرِ عام و غیردقیقی که این روزها مد شده، با هوش مصنوعی، می‌تونیم داده‌هامون رو تمیز کنیم، طبقه‌بندی کنیم، توصیف کنیم، بررسی کنیم و ...

اما در یه لایهٔ بالاتر (حداقل فعلاً‌ و احتمالاً تا مدت‌ها) نهایتاً باید یه جا در مدلسازی، قضاوت انسانی رو روی اون‌ها سوار کنیم. قضاوتی که هم با کانتکست (بافت و محیط بیرونی) آشناست، و هم نظام ارزشی خودش رو داره (مثلاً سوال رایج این روزها در ایران و اروپا: آیا مهاجر حق داره به اندازه‌ی مردم خود کشور جرم انجام بده؟ یا کشورها حق دارن بگن ما مهاجرانی رو می‌پذیریم که از متوسط مردم خودمون بالاتر و بهتر باشن؟).

فکر می‌کنم در یک تقسیم‌بندی ساده، آدم‌ها رو در مواجهه با ابزارهای جدید (علم داده، هوش مصنوعی و ...) می‌شه به سه دسته تقسیم کرد.

🔸 دستهٔ‌ اول این ابزارها رو نادیده می‌گیرن. و نهایتاً‌ به مشتری و مصرف‌کنندهٔ محصولات این ابزارها تبدیل می‌شن (consumer).

🔸️ دستهٔ دوم ابزارها رو زیادی جدی می‌گیرن. و نهایتاً به استفاده‌کننده این ابزارها تبدیل می‌شن (user).

🔸️ دستهٔ سوم میرن سراغ «مرز و محدودیت‌های ابزار». می‌بینن ابزار تا کجا جلو می‌ره و در کجاها نمی‌تونه جواب بده. این‌ها می‌تونن سیاست‌گذاران قوی، تحلیل‌گران قوی و یا طراحان نسل بعدی ابزارها بشن.

پ.ن.۱: وقتی می‌گم ابزار جدید، حواسم هست که هوش مصنوعی حتی قبل از اینترنت شروع شده و علم داده‌ هم قدیمی‌تر از این حرف‌هاست. منظورم صرفاً‌ آگاه شدن جامعه از وجود چنین ابزار‌هاییه.

پ.ن.۲: برای این که بتونیم مرز و محدودیت‌های ابزارها رو بشناسیم، لازمه اول خود ابزارها رو عمیق بشناسیم. نمی‌شه مستقیم و بدون شناخت عمیق، مستقیم بریم در لایهٔ آخر.

علم داده، علم ابزار نیست که صدتا ابزار یاد بگیریم
مهم یادگیری تجزیه و تحلیل داده هاست
شرکت به شما داده میده
مهم نیست با چه ابزاری کار کنیم
ولی قطعا مهمه به کمک‌دیتا مشکل اون شرکت حل بشه
یا مثلا سودش دو برابر بشه

الان متاسفانه مد شده دوره چند صد ساعته با هزینه بالا برگزار می کنن ولی فقط آموزش ابزاره
مثل مکانیکی که یک جعبه ابزار بزرگ داره
ولی بلد نیس ماشین تعمیر کنه

رفقا سلام
روز برنامه نویس بهتون تبریک میگیم🥰

این عکس رویدادی هست که برگزار کردیم😍

ثبت نام رویداد بعدی هم به زودی شروع میشه
و همینجا اطلاع رسانی میشه

در صورت تمایل به اضافه شدن به تیم اجرایی، رزومه خودتون به این ایمیل بفرستید info@data-hub.ir

البته من کمتر دیدم کسی بیاد فوت و فن یاد بده مثلا ی پیتزا از ی جای برند بخره و بیاد اجزاش بررسی کنه که با کیفیت هست یا نه اصلا این متریال چقدر هزینه اش شده و اصلا سود فروشنده چقدر بوده قسمت باحالش این میتونه باشه ک فوت و فن انتخاب یاد بده مثلا بگه چطور تشخیص…

❎ فرصت کار دانشجویی با حقوق ثابت در موقعیت‌های دورکاری و پاره‌وقت

⭕️ ویژه دانشجویان مهندسی کامپیوتر و IT و علوم کامپیوتر

✓ کار: تولید محتوا و نوشتن پست (ی جوری بنویسیه که مخاطب بره توی آسمون ها)

✅کسایی که دنبال کار و درآمد مناسب هستن و می‌خوان رشد کنن، رزومه خودشون به این آی دی تلگرام بفرستن ??و البته نمونه کار جذاب

?@data_hub

خب تا اینجای کار از مقدمات مقاله نویسی گفتیم ولی حالا وقشته بریم سراغ اصل مطلب
مقاله نوشتن یک کار سلسه مراتبی هستش، یعنی اول باید بفهمیم
مقاله چیه؟
هدف از نوشتن مقاله چیه؟
مقاله چه بخشهایی داره؟
هر بخش مقاله برای چه منظور نوشته میشه؟
شاید این سوالات بدیهی باشن ولی پاسخ این سوالات مشخص می کنه چقدر باتجربه یا کم تجربه هستیم؟

بحث مقاله نویسی به شدت گسترده هستش و فعلا ما قصد داریم فقط به مقدمه یا introduction بپردازیم
چرا intro؟ مگه چقدر اهمیت داره؟
یکم برگردیم به عقب، چرا مقاله می نویسم؟
احتمالا هدف بهبود رزومه هست. پس شروع می کنم و نگاه می کنم الان چه مباحثی ترند هست، مثلا 5تا از موضوعاتی که ترند هستن و متناسب با رشته و تخصص من هست لیست می کنم
بعد توی اون 5تا موضوع چندتا مقاله Survey پیدا می کنم و چک می کنم اخیرا چه چالش ها و گپ ها وجود دارن و کیا برای چالش ها چه راه حل هایی دادن؟ یکم که دید پیدا کردم
میرم سراغ بخش نتیجه گیری مقالات Survey و سعی می کنم بفهمم هنوز چه بخشی از گپ ها و چالش ها به خوبی حل نشده. مثلا نویسنده گفته برای مساله تشخیص چهره، اگر مثلا طرف عمل جراحی پلاستیک انجام بده ما به مشکل می خوریم، خب این یعنی مشکلی که هنوز حل نشده
پس من به ازای 5تا موضوع ترند یک سری مساله جدید که حل نشده هستن پیدا کردم
حالا وقتش که مغزمو به کار بندازم که آیا برای این مشکل نوآوری به ذهنم میرسه یا نه
نترسید
نوآوری از آسمون نمیاد، میشه مقالات مختلف خوند و فهمید که احتمالا چطور میشه مشکل حل کرد و چه نوآوری استفاده کرد
تا الان متوجه شدین که مقاله نویسی فقط نیاز به صبر و دقت داره، چون به راحتی با خوندن مقالات دیگران به مرور هم گپ پیدا میشه و هم نوآوری

نکته: 2 بخش مهم هر مقاله، گپ و نوآوری هست
گپ یعنی چه مشکلی انتخاب کنم
نوآوری یعنی چه راحل خلاقانه برای مشکل ارائه بدم.
این دوتا اگر مشخص بشن یعنی یک نفس راحت باید کشید.
خب بعدش باید دست به کد شد و نوآوری تست کرد که آیا واقعا اون مشکل به درستی برطرف می کنه یا نه؟
اگر نه که باید دوباره دنبال نوآوری جدید بود
اگر هم آره که پس باید رفت سراغ نگارش مقاله

ویژگی های تجربی یک استاد خوب و اهل کمک به دانشجو:
معمولا جواب ایمیل ها را به موقع میدن (و البته با جزئیات لازم)
قبل از دادن تسک، یک ارزیابی از مهارت شما دارن
تحقیر نمی کنن (چرا فلان چیز بلد نیستی)
برای چیزهایی ک بلد نیستین نقشه راه یادگیری میدن
با حوصله وقت می زارن و جواب سوال میدن
در هزینه های احتمالی کار سهیم میشن
در شبیه سازی یا نگارش کار کمک می کنن (در حد نیاز)
شما را به دید موتور تولید مقاله نمی بینن

اینا عجیب نیستن
انتظارت کمال گرانه نیست
حق طبیعیه
متاسفانه کسی ما رو با این حقوق سادمون آشنا نکرده
نتیجش میشه دختری ک واسه درج اجباری اسم استاد خودکشی کرد
حقمون هست با استاد خوب کار کنیم
وقتی قرار هست نتیجه زحمات چند ساله با ایشون تقسیم کنیم (اسمشون درج بشه) غصه نخوریم که حقش نبود

پست قبلی از متقاعدسازی گفتیم و ارتباطش با مقاله نویسی ولی اینقدر بحثش مهم هست که میخام یکم بیشتر بازش کنم.
ما هر روز در حال متقاعدسازی هستیم، خودتون یکم فکر کنین
از صبح که بیدار میشیم مدام در حال مذاکره و متقاعدسازی هستیم که به خواسته های مادی یا غیرمادیمون برسیم
دلتون مثال میخواد؟ بریم چندتا مثال بزنیم

درخواست آشتی از همسر
باید یک متنی بنویسی ترحم برانگیز و تاثیرگذار که وقتی خوند به هدفت که آشتیه برسی، یعنی متقاعد سازی.
یعنی همسرم، بیا آشتی کنیم، فایدش هم این موارده ...
اونقدری متن خوب باشه که قانع بشه، دقت کنین واژه قانع شدن. قانع کردن دیگران هم یک تکنیک داره، present حرفه ای خودمون.

خرید و فروش خونه و ماشین
باید طرف مقابل را قانع کنیم که محصول ما ارزشمند هست، با دلایل منطقی با چرب زبونی یا هر روش دیگه ای

جمله کلیدی: پس ما قراره هس داور و ادیتور قانع کنیم که کارمون خوبه
البته منظورم تشویق به تحویل کار بی کیفیت و داده سازی نیستش
ولی خب آدم نمی تونه خودشو بزنه به نفهمی، متاسفانه الان بعضیا کار ساختگی و بی کیفیت جاهای خوب چاپ میشن(چون نگارش خوبی داره و به عبارتی خوب present شده).

متاسفانه یک واقعیت تلخ باید بهتون بگم?
مقاله نوشتن یک مسیر یک طرفس، یعنی اگر یک سال بعد داور پشیمون شد، کاری از دستش برنمیاد. دیگه شما مقالت چاپ شده ?
به قول قدیمیا کافیه خرمون از پل رد بشه دیگه نگران هیچی نباش

البته شاید مقاله نویسی از دور سخت و پیچیده به نظر برسه ولی خوشبختانه یک سری اصول و قواعد داره.
بله درست شنیدید، مقاله نوشتن هم الفبایی داره که میشه یادش گرف.
البته اینجا قرار نیست رویا فروشی کنیم و وعده بدیم که 3ماهه مقاله نوشتن یاد بگیر و خیلی کار آسونیه
البته قصد ناامید کردن هم نداریم، اگر مقاله نویسی کار به شدت سختی بود پس چرا خیلی از دوستان و همکلاسی هامون مقاله دارن

حالا چطور میشه یادش گرفت؟ دو تا راه داره،
یا شروع کنید آروم آروم مقاله نوشتن (ترجیحا زیر نظر یک استاد خوش اخلاق و بخشنده) تا در حین نوشتن مقالات به مرور تجربه کسب کنین (طبیعتا یکم فرسایشی هستش)
راه دوم استفاده از تجربه های دیگرانه در قالب کورس آموزشی یا کتاب.
که خب افراد زیادی هستن که در زمینه پژوهش و مقاله نویسی باتجربه هستن ولی متاسفانه خیلی در مورد تجربیاتشون نمیگن (شاید حق داشته باشه چون خودشون کلی اذیت شدن تا یاد بگیرن و کسی نبوده لقمه آماده دهنشون بزاره)

راه پیشنهادی ما: یکسری دوره خوب (حتی به زبان فارسی) هست که اصول مقاله نویسی یاد میدن، اول اونو ملاحظه کنید و بعدش عجله نکنید، استاد خوب زیاد هست. افرادی که بخیل نباشن و وقت بزارن (حتما لازم نیست استاد راهنماتون باشن) با این استادها کار شروع کنید. شاید پیدا کردنش یکم طول بکشه ولی به زمانی که صرف میشه می ارزه.
حتی می تونین با اساتید خارجی ایمیل بدید
نترسید، ایمیل زدن ضرری نداره
اساتید خارجی معمولا منظم و مسئولیت پذیر هستند و خیلی کمک می کنند و به سوالات با صبوری پاسخ میدن و تحقیر نمی کنن و بهتون کمک می کنن چیزهایی ک بلد نیستید یاد بگیرین، مثلا لینک یوتیوب می فرستن که فلان ویدیو ببین