آخرش قبول می کنیم که بعضی ها برای ما نیستن، مهم نیست چقدر دوستشون داریم یا چقدر براشون تلاش کردیم.

ئەو خراپ نەبوو تەنها نەیتوانی خۆشیبوێیم.

غم هایی که چشم هارو خیس نمیکنند، زودتر به استخوان میرسند.

اما افسوس تورو خواستن دیگه دیره.

یک عمر گذشت و عاقبت فهمیدیم از دل نرود هر آنکه از دیده رود.

ولی چشماش،هنوزم قشنگ‌ ترین چیزیه که تو کل عمرم دیدم?

تنگ میشه دلم واست هربار?

‏ما از یه جایی به بعد دیگه هرچی گریه کردیم سبک نشدیم، فقط انگار جا باز شد واسه غمِ بعدی.

هه‌ر کورد بووین و هەر بە کوردی دەژین?