بعضی وقتا زندگی برام مثل یه اتاقک کاملا سفید و خالی میشه که من توش گیر کردم.
اینجور وقتا میتونم با هنر دیوارشو نقاشی کنم یا با یه ادم درست بگذرونمش، ولی از وقتایی که نمیتونم سفیدیشو با هیچی پر کنم میترسم.

کاش ماه امتحانات میشد از پی‌ام‌اس و پریود معاف شد. نمیتونم همزمان هم گریه کنم هم درس بخونم.

دلم برای روتین معمولی زندگیم تنگ شده. امتحان کافیه.

ببخشید دیگه نمیدونم چطور همزمان دانشگاه برم، کار کنم، رشد و توسعه فردی داشته باشم و لابلاش زندگی کنم و به زید بازی و رفیق بازی و قر و فرم هم برسم.

بیشتر از هر چیزی نیاز دارم به یه تایم که بیکار باشم و بدون استرس هیچ‌کاری نکنم.

I just wanna feel something.

پیرمرده به من و چند تا نوجوون کنارم اشاره کرد گفت آیندگان بدون آینده. سگ پدر چرا اسپویل میکنی؟

کار کردن تو آرایشگاه زنونه یعنی من به روزی دو و نیم ساعت مدیتیشن برای پذیرش قیافه به همون شکلی که هست نیاز دارم.

خیلی سخته در روزهایی که باید احساساتم رو در حالت off نگه دارم برای امتحان روخوانی حافظ آماده شم.