گاه، انسان از صبوری‌ها پریشان می‌شود.

تو رو کجا گُم کردم؟

غمگین بودن اینطوری‌ هست که شما دارید مکالمه می‌کنید با کسی و ناخودآگاه یادتون میاد یک عزیز از دست دادید و از درون متلاشی می‌شید.

برای پدربزرگم، که حقیقتاً پشتوانه‌‌ام بود و امروز ظهر دست‌ش از دنیا کوتاه شد، فاتحه‌ای عنایت بفرمایید.

مرا نگاه، که چشم از تو بر نمی‌دارم.

چیزی از عشق ِ بلاخیز، نمی‌دانستم.

در دو چَشم ِ من نِشین، ای آن که از من مَن‌تری...

تو نیلوفرانه‌ترین یاس ِ شهر...