آسمان‌ها و زمين‌ها همه سخن است پيش آن‌کس كه ادراک می‌کند.

?فيه_ما_فيه
✍ مولوی

کسی که از دو جهان خویش را برون نشناخت
فریب خورده‌ی این نقش باطل است هنوز

✍حکیم‌محمداقبال

در تنگنای شاخ بسی پیچ و تاب خورد
تا جوهرم به جلوه گه رنگ و بو رسید

شبنم به راه من گوهر آبدار ریخت
خندید صبح و باد صبا گِرد من وزید

بلبل ز گُل شنید که سوزم ربوده اند
نالید و گفت جامهٔ هستی گران خرید

✍حکیم‌محمداقبال

گردنده و فتنده و غلطنده‌ای به خاک
راه دگر بگیر و برو ســــوی مَرغزار

گفت آب جو چنین سخن دل شکن مگوی
بر خویشتــن مناز و نهال منی مَکار

من میروم که درخور این دودمان نیم
تو خویش را ز مهر درخشان نگاه دار

✍حکیم‌محمداقبال

کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد؟
یک نکته از این معنی گفتیم و همین باشد

غمناک نباید بود از طعن حسود ای دل،
شاید که چو وابینی خیر تو در این باشد

جام می و خون دل هر یک به کسی دادند
در دایره قسمت اوضاع چنین باشد...

✍حافظ

هر ندایی که تو را بالا کشید
آن ندا می‌دان که از بالا رسید

هر ندایی که تو را حرص آورَد
بانگ گرگی دان که او مردم دَرَد

✍مولانا

هین به عکسی یا به ظَنّی هم شما
دَر مَیُفتید از مَقاماتِ سَما

آگاه باشید که شما نیز مبادا به سبب گمان ناصواب و یا اینکه به واسطه‌ی روحانیت عاریتی که از فیض وجود اولیاء گرفته‌اید خودبین شوید و از مراتب عالیِ آسمانی به مرتبه‌ی دونِ حیوانی سقوط کنید!

?شرح_مثنوی_مولانا
✍کریم_زمانی

سلطان ازل گنج غمِ عشق به ما داد

تا روی در این منزل ویرانه نهادیم

در دل ندهم رَه پس از این مِهر بتان را

مُهر لب او بر در این خانه نهادیم ...

✍حافظ

@iqballahoriafg