این که احساس‌تان درباره کیستی خودتان چگونه است عزت‌نفس شماست. در راس این عزت‌نفس هویت اجتماعی قرار دارد - شما به گونه‌ای که خود را به دیگران عرضه می‌کنید، هویت اجتماعی دارید. گاهی هویت اجتماعی افراد با خودپنداره آنها هماهنگ نیست و خودهایی که به دیگران عرضه می‌کنند همان خودهایی که از خویش می‌شناسند نیست موضوعی که موجب می‌شود تا افراد در روابط خود با دیگران احساس کاذب یا دروغینی از خود داشته باشند.

[…] این که ما که هستیم، یعنی خودپنداره ما، رابطه ما با رویدادهای جهان خارج و شیوه ارزیابی آنها را معین می‌سازد. وقتی افراد به درون خود می‌نگرند و به ارزیابی خودپنداره‌شان می‌پردازند ممکن است همواره آنچه را که می‌بینند دوست نداشته باشند و برایش ارزش قائل نباشند. دوست داشتن و ارزش قائل شدن عزت‌نفس است.

رندی لارسن و دیوید باس، از کتاب روان‌شناسی شخصیت، ترجمه فرهاد جُمهری و همکاران
@caferavanshenasiii

این کانال برای آن مادرانی که به سلامت روان کودک خود اهمیت می‌دهند.

@caferavanshenasiii

بوش طرفدار ایجاد ذهن روانکاوانه است که نه‌تنها بر «شناخت محتوا» که بر «شناخت روند» نیز تکیه دارد. روش پیشنهادی او اساسا منجر به توانمندی بیمار در مشاهده اندیشه‌های خود به‌عنوان «رخدادهای روانی» می‌شود. تلاش بوش بر این است که بیماران را به سفری شناخت‌شناسانه راهنمایی کند تا متوجه شوند آنچه را که فکر می‌کنند می‌دانند از کجا می‌دانند، آنچه را می‌دانند چگونه می‌دانند و طلسم دریافت‌های ذهنی‌شده (که معمولا از طریق درمان‌های پیشین به آنها القا شده است.) را باطل کنند.

یاد راه‌حل ساده تفسیری فنیکل (۱۹۴۱) در مورد تداعی بیماری می‌افتم که از تحلیلگر قبلی‌اش شنیده بود و در نتیجه «می‌دانست» که مقاومتش به رانندگی ناشی از دگرآزاری‌اش بوده است چرا که «ناخودآگاه» می‌خواسته همه را با ماشین زیر بگیرد. فنیکل می نویسد: «این‌گونه تفسیر را هرگز نباید به‌عنوان شناخت بیمار از ناخودآگاهش تلقی کنیم، بلکه باید از او بپرسیم: این را از کجا می‌دانی؟»

فرد بوش، از کتاب خلق یک ذهن روانکاوانه، ترجمه توفان گرکانی و سحر شهبازی
@caferavanshenasiii

ورود به کانالVIPرایگان فقط تا امشب?

امشب به مناسبت تولد خودم لیستی از بهترین چنل های VIPرو که فروشی هستن رو خریداری کردیم امشب رایگان قرار میدیم :?*?***https://t.me/addlist/FfFbH0itxxU5MzM0

بیا اینجا هر روز تست زبان بزن ❤️

فولدری از بهترین کانال های دست چین شده Vip در خدمت شما عزیزان ⬇️⬇️⬇️⬇️

https://t.me/addlist/WTeUkhn5eoE5NDRk

شاید شما از جمله افرادی باشید که دوست دارند شب‌ها تا دیروقت بیدار بمانند و تکالیف درسی مهمشان را هنگام عصر یا غروب آفتاب انجام دهند، چون احساس می‌کنند در این زمان‌ها توانایی‌شان به اوج می‌رسد.

یا شاید هم هنگام صبح را بیشتر ترجیح می‌دهید و معمولا صبح زود بدون نیاز به زنگ ساعت از خواب بیدار می‌شوید. علاوه بر این، شاید معمولا همه کارهای مهم خود را صبح‌ها انجام می‌دهید، چون احساس می‌کنید در این هنگام بیشترین توانایی را دارید و شب‌ها هم نسبتا زود به رختخواب می‌روید.

به نظر می‌رسد که صبحگاهی بودن یا شامگاهی بودن افراد، یک ویژگی پایدار است. روانشناسان شخصیت به این تفاوت‌های پایداری که میان افراد از نظر گرایش داشتن به اوقات مختلف روز به چشم می‌خورد علاقه‌مند شده و برای اشاره به این بُعد شخصیتی اصطلاح صبحگاهی بودن - شامگاهی بودن را ابداع کرده‌اند.

به نظر می‌رسد تفاوت‌های موجود میان افراد صبحگاهی و شامگاهی که گاه «چکاوکها» و «جغدها» خوانده می‌شوند، از تفاوت در چرخه‌های زیست‌شناختی زیربنایی نشئت می‌گیرند. فرایندهای زیست شناختی متعددی شناخته شده اند که نوسانات آنها از چرخه‌ای حدودا ۲۴ تا ۲۵ ساعته تبعیت می‌کند و به همین دلیل، به چرخه‌های شبانه‌روزی موسوم شده‌اند.

رندی لارسن و دیوید باس، از کتاب روانشناسی شخصیت، ترجمه فرهاد جُمهری و همکاران

بنا به گفته مشهور ژاک لکان، مسلما در این حُکم مسیح که می‌گوید همسایه‌ات را چنان دوست بدار که خودت را دوست داری گوشه‌وکنایه‌ای هست، چرا که آدم‌ها در واقع از هم متنفرند. در واقع، به نظر می‌رسد، با توجه به طرز برخورد آدم‌ها با یکدیگر همسایه‌شان را دقیقا همان‌طور دوست داشت‌اند که خودشان را دوست دارند؛ به عبارتی با میزان زیادی به بی‌رحمی و بی‌اعتنایی.

لکان در کتاب چهار مفهوم اساسی روانکاوی می‌نویسد: «فارغ از همه‌چیز، پیروان مسیح آدم‌های چندان باهوشی نبوده‌اند.» لکان در بیان این جمله تلویحا در حال مقایسه فروید با مسیح است، مسیحی که بیشترِ پیروانش، از نظر لکان، بینش فروید را به بیراهه کشیده بودند و این فقط به این معناست که خوانش آنها از فروید نادرست بوده است نقد ادبی به نوعی با شکست مواجه بوده است. چون، نقد ادبی اصطلاح و نیز کاری است که نسبت به مدح ادبیات قدرت ماندگاریِ بیشتری داشته (مدح ادبیات، با طنین پِیتری‌اش، رگه‌ای منحط و نابارور دارد، درحالی‌که نقد همواره وجهی مشخصا سرسختانه و هوشمندانه دارد.)

حال که بحث امکان مخالفت با خودنکوهی را پیش کشیده‌ایم، باید جهانی را در ذهن داشته باشیم که آدم‌هایش نسبت به مدح خوشبین‌تر و شایق‌ترند تا نقد؛ جهانی که در آن این دو بدیل، مدح و نقد، نوعی محدود کردن قطعی امکانات موجود دانسته می‌شوند؛ جهانی که در آن هر چیزی را که دلمان بخواهد مدح می‌کنیم.

آدام فیلیپس، از کتاب لذت‌های ناممنوع، ترجمه نصراله مرادیانی

بیا اینجا هر روز تست زبان بزن ❤️