بهمن داره میره ولی با ریزش ناگهانیش اضطراب مزمن و به جونم انداخته.
هر چقدر درگیر روزمرگی تکراری حوصله سر بر یا خوشایندت بشی بازم دلشوره همیشگی یقتو سفت چسبیده و رها نمیکنه.
سنگین و هولناک و غیرمنتظر عزیزهای دلمو درگیر کرد.
با چالش جدیدی از زندگیم روبرو شدم که هنوز هم با ازمون و خطا همراهه.
نمیدونم ته این آزمون و خطا من پیروز میشم یا احساس ناکافی بودن لعنتی.
دنیای ادم بزرگا تازه داره روی زشت و کریهشو بیشتر نشون میده، و تو مجبور به پذیرش و همزیستی مسالمت آمیزی.
کاش بهمن توی زندگی هیچکس فرو نریزه، کاش تو بهمن ها مواظب هم باشیم و دست همو محکم بگیریم.
دوتا دستامو دادم به مهم ترین های زندگیم تا نجاتشون بدم با همین قد کوچک و جسمی پر از اضطراب مزمن.

پریود میشم یک دردسره نمیشم یک دردسره:))

گیلاس گیلاس بانو در میرزای شیرازی با تم‌ کریسمس و ذوق بی نهایتش??.

دیشب داشتم تو مغزم غر میزدم که چرا بارون نیست و تادا برف و بارون با یکدیگر برایم آمد.

ژاکت نبود؟

سینگلعلی اومده مجمع کاپلان عاشق درس بخونه.