۞﴾﷽﴿۞
#حضرت_ام_البنین(سلام الله علیها)هنگام برگشتن کاروان کربلا به مدینه فرمودند:
فرزندانم وهر آنچه زیر گنبد کبود است فدای ابا عبدالله الحسین  (علیه السلام) باد.

📚تذکره الشهدا،ص۴۴۳

«اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج»

#گریه_های_سیدالشهدا_سلام_الله_علیه_از_کودکی_تا_شهادت_و_بعد_آن

┄┅═✼👇حدیث 4⃣7⃣ ✼═┅┄

🔻گریه ی ارباب در #شهادت حضرت #علی_اصغر سلام الله علیه

چنانچه سیز بن طاووس در کتاب ملهوف روایت نموده که:

در وقتی که حرمله بن کاهل تیری بر حلق آن طفل شیرخواره زد و گلوی نازک منورش را شکافت،آن سرور عالم تیر را از حلق طفل کشید و خون مثل فوّاره از آن مکان جاری شد.
آن مظلوم هر دو دست خود را زیر حلق آن طفل گذاشت، چون پر از خون شد،به طرف آسمان پاشید،و یک قطره ی از آن خون برنگشت و به زمین نیافتاد و فرمود:
«آسان است بر من این بلاهایی که بر من نازل می شود وقتی که می بینم که خدا بر آن مطلع است»(1)

آن مظلوم غریب ملاحظه فرمود به آن طفل شیر خواره ی معصوم که به آن خردسالی در خون خود آغشته گردیده،
و به روایتی که از منتخب نقل شده است، آن سرور از ملاحظه ی حال آن طفل شیرخوار، زار زار گریستند
و فرمودند:
ای فرزند من، خدا بکشد گروهی را که تو را کشتند.
و فرمود:
بعد از تو خاک بر سر دنیا و زندگانی دنیا(2)

📚(1)لهوف:117
📚مخزن البکاء:221
📚(2)منتخب:38/1 مجلس دوم باب سوم
📚مخزن البکاء:222 مجلس هشتم

⚫در حدیثی وارد شده است که: شخص زارعی از قبیله بنی اسد در کنار نهر علقمه زراعت داشت.
آن شخص می گوید: در شب یازدهم عاشورا که ابدان شهیدان در میان خاک و خون بر روی ریگ های گرم کربلا افتاده بود، من در آن شب با عیال خود در آنجا به امر زراعت اشتغال داشتیم و چون چنین شهرت یافته بود که اینها خارجی بوده اند که به حاکم زمان خود سرکشی و خروج نموده اند، من به نزدیک آن ابدان نمی رفتم ليكن مشاهده می نمودم هنگامی که باد به آن ابدان شريفه می وزید بوهای خوش به مشامم می رسید. چون بوی مشک و عنبر و سایر عطریات و چون باد ساکن می شد می دیدم که ستاره ها از آسمان به زمین می آیند و نیز مثل آن ستاره ها از زمین بالا می رفت.

✏ای شیعه ! يحتمل که آن ستاره های نازل از آسمان همان انوار ائمه هدی علیهم السلام  باشند که در ملکوت اعلی به دور تخت فاطمه زهرا سلام الله علیها مجتمع بودند و با همین نور حسینی وصلی داشتند و در تسبیح و تقدیس حضرت اله به سر حلقگی همین نور پاک هم ذکر بودند و چون به حادثه طوفان کربلا مفارقت آن نور پاک از ایشان گردید، از آن عالم انوار به عزم زیارت آن جناب به زمین کربلا در آن شب در کنار نهر علقمه نزول نمودند.

زارع نهر علقمه می گوید:
در آن شب متحیر و متعجب و با عيال خود در آن صحرا تنها بودم و کسی را نمی دیدم که از او استكشاف این حقیقت اوضاع و احوال غریب نمایم.
چون آن شب به پایان رسید و روز شد، قریب به غروب آفتاب که میشد سیاهی را می دیدم که از جانب قبله یعنی خانه کعبه که محل تولد جناب على بن ابی طالب علیهما السلام بود پیدا گردید و به صورت شیری به نظر او جلوه می نمود.
آن شخص زارع میگوید: من از این اوضاع و احوال در تعجب و تحیر بودم و با خود میگفتم مردم میگویند که اینها خروج کرده اند، پس این عجایب و غرایب چیست که از این اجساد غرقه به خون مشاهده میکنم؟! پس به خود گفتم: به خدا قسم که لابد است امشب را به خواب نروم تا این که ببینم این سیاهی که به نظرم شیر می آید آیا این جسدها را می خورد یا نه. چون نزدیک غروب آفتاب در روز دیگر شد دیدم همان شیر ظاهر شد، چون نیک در او نگریستم شخص مهیبی به نظرم درآمد که از مشاهده او اعضایم به لرزه درآمد. آن شخص زارع میگوید: با خودگفتم که اگر مرادش گوشت آدمی است حتما قصد من خواهد نمود. و در همین فکر بودم که دیدم آن صورت شیرداخل قتلگاه شهیدان گردید و بر سر کشتگان قدم برمی داشت و یک یک کشتگان را بومی نمود تا این که بر سر پاره پاره ای رسید که چون آفتاب می درخشید، اما آن نعش پاره پاره از ضرب تیرو نیزه و شمشیر قطعه قطعه شده و در میان خاک و خون افتاده، چون نظرش برآن نعش غرقه به خون افتاد بیخود گردید و آن نعش را در بغل کشید. آن شخص می گوید: من به خود گفتم که از آن نعش می خورد، چون نیک در او نگریستم دیدم روی خود را به آن  نعش غرقه به خون می مالد و به صدای ضعیفی می نالد.
📚مدینه المعاجز:ج۳ص۷۸
📚بحار:ج۴۵ص۱۹۳
📚انوار النعمانیه:ج۳ص۲۴۹

⚠️فریب دنیا را نخور❌

مِنْ كَلَامِ أَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ علیه السلام: اجْعَلِ الدُّنْيَا شَوْكاً وَ انْظُرْ أَيْنَ تَضَعُ قَدَمَكَ مِنْهَا. فَإِنَّ مَنْ رَكِنَ إِلَيْهَا خَذَلَتْهُ، وَ مَنْ أَنِسَ فِيهَا أَوْحَشَتْهُ، وَ مَنْ يَرْغَبُ فِيهَا أَوْهَنَتْهُ، وَ مَنِ انْقَطَعَ إِلَيْهَا قَتَلَتْهُ، وَ مَنْ طَلَبَهَا أَرْهَقَتْهُ، وَ مَنْ فَرِحَ بِهَا أَتْرَحَتْهُ‏، وَ مَنْ طَمِعَ فِيهَا صَرَعَتْهُ، وَ مَنْ قَدَّمَهَا أَخَّرَتْهُ، وَ مَنْ أَلْزَمَهَا أَهَانَتْهُ، وَ مَنْ آثَرَهَا بَاعَدَتْهُ مِنَ الْآخِرَةِ وَ مَنْ بَعُدَ مِنَ الْآخِرَةِ قَرُبَ إِلَى النَّارِ. فَهِيَ دَارُ عُقُوبَةٍ وَ زَوَالٍ وَ فَنَاءٍ وَ بَلَاءٍ، نُورُهَا ظُلْمَةٌ، وَ عَيْشُهَا كَدِرٌ، وَ غَنِيُّهَا فَقِيرٌ، وَ صَحِيحُهَا سَقِيمٌ، وَ عَزِيزُهَا ذَلِيلٌ. فَكُلُّ مُنْعَمٍ بِرَغْدِهَا شَقِيٌّ، وَ كُلُّ مَغْرُورٍ بِزِينَتِهَا مَفْتُونٌ، وَ عِنْدَ كَشْفِ الْغِطَاءِ يَعْظُمُ النَّدَمُ وَ يُحْمَدُ الصَّدْرُ أَوْ يُذَمُّ. (بحار الأنوار، ج‏78، ص22 به نقل از مطالب السّئول)
امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: دنيا را همچون گیاه خارداری حساب كن. در این صورت متوجه باش پاى خود را كجا می گذارى. هر كس به آن اعتماد كند خوارش می کند؛ و هر كس به آن انس بگيرد، به وحشتش می اندازد؛ و هر كس به آن رغبت کند بی ‏ارزشش می كند؛ و هر كس هم نشین آن شود، او را می كشد؛ و هر كس در طلب آن باشد، او را به دشوارى می ‏اندازد؛ و هر كس به دنیا خوشحال شود محزونش می كند؛ و هر كس به آن طمع ورزد، او را به زمينش می زند؛ و هر كس دنيا را مقدّم دارد، دنیا او را عقب می زند؛ و هر كس ملازم دنيا باشد، خوارش می كند؛ و هر كه دنيا را نسبت به آخرت برگزيند، از آخرت دور می ‏شود؛ و هر كس از آخرت فاصله بگيرد، به آتش جهنم نزديك می ‏شود.
پس دنيا خانه كيفر و زوال و فنا و بلاست. روشنى آن تاريكى، و زندگى آن تیره و تار است. ثروتمندش فقیر، و سالم آن بيمار، و عزيز آن ذليل است. هر دنيادارى كه در وسعت و فراخى زندگى است بدبخت است و هر كس فريب زينت دنيا را بخورد، در فتنه و آزمایش قرار گرفته است. وقتى (هنگام مرگ،) پرده برداشته شود، پشيمانى زياد خواهد بود. آن کس که وارد عالم آخرت شد، یا مورد ستايش است يا سرزنش.

https://t.me/fazayelmolaali

#حدیث

?دعای «توسّل به فضایل امیرالمؤمنین علیه السلام» برای برآورده شدن حاجات

مرحوم صدر الاسلام همدانی أعلی الله مَقامَه ، از شاگردان مرحوم محدّث نوری قُدّس سِرُّه، در کتاب «تکالیف الأنام فی غیبة الإمام» ، ذیل تکلیف32 می نویسد:

«من در صحیفه ای قدیمی و کهنه و پاک و نیکو ، مطالب بسیار والا، و دعاهای شریف و حقایق پنهان و مسایل دقیقِ پنهان یافتم. در آن کتاب به توسّلی عظیم و بزرگ و شریف دست یافتم که دوست دارم آن را نقل کنم تا مردم در زمان غیبت امام زمان علیه السلام جهت تیمّن و تبرّک و برای برآورده شدن حاجات و دست یافتن به خواسته های خویش بخوانند. پس شب و روز، و پنهان و آشکار بر خواندن این دعا مواظبت داشته باش».

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ

حَسْبُنَا اللهُ وَ نِعْمَ الْوَکيلُ، نِعْمَ الْمَوْلَي وَ نِعْمَ النَّصيرُ، وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلاّ بِاللهِ الْعَلِيِّ الْعَظيمِ،

لا إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَحْدَهُ لا شَريکَ لَهُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللهِ صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ، عَلِيٌّ وَلِيُّ اللهِ صَلَواتُ اللهِ عَلَيْهِ،

اَلّلهُمَّ صَلِّ عَلَی النَّبِيِّ الاُمِّيِّ الْعَرَبِيِّ الْقسَيَنّْ الْمَکِّيِّ الْمَدَنيِّ الْهاشِمِيِّ الْاَبْطَحِيِّ مُحَمَّدٍ، اَلّلهُمَّ صَلِّ عَلَی الْمُرْتَضَي وَ آلِهِ وَ اَوْلادِهِ، اَلّلهُمَّ إِنّا نَسْئَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَي سَيِّدِ الْعالَمينَ، اَلّلهُمَّ إِنّا نَسْئَلُکَ بِحَقِّ الْمُرْتَضَي عَلِيٍّ اَميرِالْمُؤْمِنينَ،

اِلهي، بِصِدْقِ عَلِيٍّ وَ صِداقَتِهِ، وَ رِفْقِ عَلِيٍّ وَ رِفاقَتِهِ، وَ سِلْمِ عَلِیٍّ وَ سَلامَتِهِ، وَ عِلْمِ عَلِیٍّ و إمَامَتِهِ، وَ قُوَّةِ عَلِیٍّ وَ خِلافَتِهِ، وَ صِيامِ عَلِيٍّ وَ صَلاتِهِ، وَ کَرَمِ عَلِيٍّ وَ کَرامَتِهِ، وَ عِزِّ عَلِيٍّ وَ شَجاعَتِهِ، وَ صَبْرِ عَلِيٍّ وَ طاعَتِهِ، وَ حُکْمِ عَلِيٍّ وَ عَدالَتِهِ، وَ زُهْدِ عَلِيٍّ وَ عِبادَتِهِ، وَ شُکْرِ عَلِيٍّ وَ شَهادَتِهِ، وَ عِصْمَةِ عَلِيٍّ وَ طَهارَتِهِ، وَ قُرْبِ عَلِيٍّ وَ سِيادَتِهِ، وَ هُدَي عَلِيٍّ وَ هِدايَتِهِ، وَ حُبِّ عَلِيٍّ وَ وِلايَتِهِ، وَ تَوَکُّلِ عَلِيٍّ وَ کِفايَتِهِ، وَ فُتُوَّةِ عَلِيٍّ وَ رِعايَتِهِ، وَ مُرُوَّةِ عَلِيٍّ وَ حِمايَتِهِ، وَ فَصاحَةِ عَلِيٍّ وَ مَلاحَتِهِ، وَ صَفْوَةِ عَلِيٍّ وَ صَفاوَتِهِ، وَ عَفْوِ عَلِيٍّ وَ وَفائِهِ، وَ تَجْريدِ عَلِيٍّ و تَفَرُّدِهِ، وَ تَمْجِيدِ عَلِيٍّ وَ تَوْحيدِهِ، وَ تَسْبيحِ عَلِيٍّ وَ تَهْليلِهِ، وَ تَحْميدِ عَلِيٍّ وَ تَکْبِيرِهِ، وَ تَعْظيمِ عَلِيٍّ وَ تَفْضيلِهِ، وَ تَکْريمِ عَلِيٍّ وَ تَبْجِيلِهِ، وَ وَرَعِ عَلِيٍّ وَ تَقْواهُ، وَ مِلَّةِ عَلِيٍّ وَ فَتْواهُ، وَ خَوْفِ عَلِيٍّ وَ رَجاهُ، وَ تَنْبِيهِ عَلِيٍّ وَ هُجُوعِهِ، وَ خُشُوعِ عَلِيٍّ وَ خُضُوعِهِ، وَ قُنُوعِ عَلِيٍّ وَ جُوعِهِ، وَ اسْتِقامَةِ عَلِيٍّ وَ رُجُوعِهِ، وَ کَشْفِ عَلِيٍّ وَ شُهُودِهِ، وَ عَطْفِ عَلِيٍّ وَ جُودِهِ، وَ واجِدِ عَلِيٍّ وَ وُجُودِهِ، وَ قِيامِ عَلِيٍّ وَ قُعُودِهِ، وَ رُکُوعِ عَلِيٍّ وَ سُجُودِهِ، وَ صَلَواتِ عَلِيٍّ وَ صَلاتِهِ، وَ صِيامِ عَلِيٍّ وَ زَکاتِهِ، وَ حَجِّ عَلِيٍّ وَ عُمْرَتِهِ، وَ فَرَحِ عَلِيٍّ وَ زُمْرَتِهِ، وَ بَسْطِ عَلِيٍّ وَ قَضِيَّتِهِ ]قَبْضَتِهِ[، وَ نَقْلِ عَلِيٍّ وَ سِياسَتِهِ، وَ کِتابِ عَلِيٍّ وَ کُرّاسَتِهِ، وَ عَقْلِ عَلِيٍّ وَ کِياسَتِهِ، وَ جَمالِ عَلِيٍّ وَ جَلالِهِ، وَ کَمالِ عَلِيٍّ وَ نَوالِهِ، وَ فَضْلِ عَلِيٍّ وَ إِفْضالِهِ، وَ فَصْلِ عَلِيٍّ وَ إِجْمالِهِ، وَ أَسْماءِ عَلِيٍّ وَ أَفْعالِهِ، وَ آثارِ عَلِيٍّ وَ سِماتِهِ، وَ ذاتِ عَلِيٍّ وَ صِفاتِهِ، أَنْ تَجْعَلَني فِي الدِّينِ وَ الدُّنيا عَزيزاً مُهيباً فِي أَعْيُنِ الْخَلائِقِ أَجْمَعينَ، وَ أَنْ تَقْضِيَ لي حَوائِجِي وَ حَوائِجِ الْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِناتِ، وَ اعْصِمْني مِنْ کُلِّ هَلَکَةٍ، وَ نَجِّني مِنْ کُلِّ بَلِيَّةٍ وَ آفَةٍ وَ عاهَةٍ، وَ إِهانَةٍ وَ کُرْبَةٍ، وَ ضِيقٍ وَ ذِلَّةٍ، وَ عِلَّةٍ وَ قِلَّةٍ، وَ مَرَضٍ وَ بَرَصٍ، وَ فَقْرٍ وَ فاقَةٍ، وَ وَباءٍ وَ بَلاءٍ وَ زَلْزَلَةٍ، وَ غَرْقٍ وَ حَرْقٍ وَ صَرْعٍ، وَ حَرٍّ وَ بَرْدٍ، وَ جُوعٍ وَ عَطَشٍ، وَ غَيٍّ وَ ضَلالَةٍ، وَ غُصَّةٍ وَ مِحْنَةٍ، وَ شِدَّةٍ فِي الدّارَيْنِ، إِنَّکَ لا تُخْلِفُ الْميعادَ،

يا مالك يوم الدين اياك نعبد و اياك نستعين، وَ صَلَّي اللهُ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعينَ الطَيِّبينَ الطّاهِرينَ.

يا أبا الغوث أغثني يا علي أدركني
يا الله يا صمدي، مِن عندك مددي، وعليك معتمدي
نادِ عَلِيّاً مُظهِر العجائب، تَجِدْهُ عوناً لك فِي النَّوائِبَ، کُلُّ هَمٍّ وَ غَمٍّ سَيَنْجَلي بولايتك يا علي يا علي

https://t.me/fazayelmolaali

پیامبراکرم از دنیا رفته بود.
دانشمند بزرگ مسیحیان؛
همراه با صد نفر از مسیحیان به مدینه آمد.
سؤال‌هایی از ابوبکر پرسید،
(مثل همیشه) ابوبکر نتوانست جوابگو باشد.
آنها را نزد امیرالمومنین‌علی فرستاد.
نزد مولا آمدند و پرسیدند:
_ روي خدا کدام طرف است؟!
حضرت هیزم طلبید و آن را آتش زد...
بعد از آن که آتش شعله ور شد؛
از دانشمند مسیحی پرسید:
روی آتش کدام طرف است؟!
مسیحی گفت: همه‌ی اطراف آتش،
رويِ آن است!
حضرت‌ فرمود:
این آتش که مخلوق است،
روی آن معلوم نیست؛
چگونه روی خالق آن را
که شبیهش هم نیست، بشناسیم؟!
سپس این آیه را تلاوت کرد:
وَلِلّهِ المَشرِقُ وَالمَغرِبُ
فَأَينَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجهُ الله.
شرق و غرب برای خداست،
پس به هر روی آمدید؛
آنجا رویِ خداست.
#خدای‌استدلال
| توحید‌صدوق،باب۲۸،حدیث۱۶
| آدرس‌آیه،بقره۱۱۵

آقا امیرالمومنین‌علیه‌السلام:

زیاد بودن #حیاء مرد، دلیلی بر ایمان اوست!

غررالحکم،حدیث۶۱‌۷۴

ای مالک!
ستایشِ بی اندازه،
#خودپسندی می‌آورد!

_و انسان را به سرکشی می اندازد.

_امیرمومنان‌علی‌علیه‌السلام

نهج‌البلاغه،نامه۵۳

اگر که سلطنتِ این جهان دهند به من

جز آستانِ علی سر فرو نمی آرم...

#حیدر_امیرالمؤمنین