امروز هزاربار نوشتن را شروع کرده‌ام و رها کرده‌ام. ته دریا گیر کرده‌ام باز. به زوال همه‌چیز نگاه می‌کنم، و کاری هم نمی‌توانم بکنم. یوسفم که برادرها چاقو به پهلویم زده‌اند، چون انداختن من به چاه برایشان کلیشه‌ای بوده.

سکوت کن آدم ساده.
کلمات تو هرگز چیزی را عوض نکرده‌اند...
-حمید سلیمی

برای انگشتانِ ظریفش
باز کردنِ درِ یک بطری
دشوار بود
و گشودنِ دروازه‌های جهانی دیگر،
آسان
-علیرضا قاسمیان خمسه

دیشب با قلبی شکسته خوابیدم و امروز جنگیدم، به معنای واقعی جنگیدم، با قلبِ سنگین بیدار شدم، با قلبِ سنگین لقمه هایم را قورت دادم،با قلبِ سنگین آماده شدم، لباس های مرتب پوشیدم، بهترین عطرم را زدم و با چهره ای آراسته از همیشه سر کلاس حاضر شدم.
به قولِ فروغِ فرحزاد که میگه:
فعلا می‌سازم، چه می‌شود کرد مگر می‌شود دنیا را پاره کرد و از تویش خوش‌بختی را درآورد، همین است که هست.

تا حالا از شدت سردرد حالت تهوع گرفتین؟
خدایا شکرت

‏یه چیزایی نمیشه دیگه.
ماهم ولش کردیم گذاشتیم که نشه
شاید بعدا شد یا شاید به جاش چیز دیگه ای شد.
نمیدونم ، ولی کاش میشد.

واقعا حس میکنم هرچی بزرگتر میشم حرفام برای گفتن کمتر میشه..

هزار آغوش
در سینه‌ی من است
تو اگر بیایی...

-

ما که تو واقعیت چیزی ازتون ندیدیم
اما حرفاتون قشنگه

فقط یه معجزس که یروزی ما همو ببخشیم.