خوشحال میشم پست جدیدم رو ببینید.🍎
*صرفا یک‌سری عکس بامزه در کنار هم.

منم با //ویدیوی جدید سارا ، برای اون پریای کوچولویی که خیلی‌وقت‌ها از یاد می‌برمش و اذیتش می‌کنم گریه کردم. و اگه من هم قرار بود یه‌روزی ببینمش، بهش اجازه می‌دادم هرچقدر که دلش خواست آب بازی کنه و از این نترسه که مامان، بابت خیس شدن لباسا ممکنه دعواش کنه.

احساس می‌کنم آدم‌ها هم با تغییر فصل و اومدن بهار مهربونی‌شون تکثیر میشه‌.
دیشب تو بیمارستان، یه آقای سن‌بالایی تمامِ مدت داشت از زندگی حرف میزد و با تمام دردی که مشخص بود داره حمل میکنه، به منی که چشمام از فرط گریه دیگه سویی نداشت، می‌گفت همه‌چیز درست میشه و نگران نباش. می‌گفت ذاتِ بهار همینه دخترجون. با خودش امید میاره و تو هیچ‌کاری هم که نکنی اون حس خوشحالی رو انگار داری.

به طور جدی، عاشق کتاب‌هایی‌ام که خاطرات معمولی آدم‌ها اونجا ثبت شده. انگار تو داری همزمان روزمرگی‌های یک نفر در قرن ها پیش رو می‌خونی و تصور‌ می‌کنی اون آدم‌، موقع نوشتن چه حسی داشته.