با هم حرف بزنید؛
آدمِ بالغ حرف می‌زنه و با برداشت‌های ذهنیش زندگی نمیكنه!

@New_Life_Stylee

عشق‌ها دام‌اند و دل‌ها صید و گیسوها کمند
بگذر و بگذار، دل در هرچه می‌بینی مبند

شادمانی خود غم دنیاست پس بی‌اعتنا
مثل گل در محفل غم‌ها و شادی‌ها بخند

با به دست آوردن و از دست دادن خو بگیر
رودها هر لحظه می‌آیند و هر آن می‌روند

گر ز خاکِ آرزو چون کوه دامن برکشی
هیچ‌گاه از صحبت طوفان نمی‌بینی گزند

آسمانی شو که از یک خاک سر بر می‌کنند
بیدهای سر به زیر و سروهای سر بلند

گفت: ما باشوق دل کندن ز دنیا دل‌خوشیم
گفتمش: هر کس به دنیا بست دل دیگر نکند

#فاضل_نظری@New_Life_Stylee

یکی از اصلی‌ترین نشونه‌های بلوغ عاطفی، اینه که بپذیریم هیچ آدمی بصورت کاملا خوب یا کاملا بد وجود نداره!
ویژگی‌های خوب و بد آدما در هم تنیده‌اند و همه‌ی ویژگی‌های خوب، جنبه‌های منفی و آزاردهنده هم میتونن داشته باشن.
وقتی با معیارهایی که داری، عاشق کسی میشی؛
باید از خودت بپرسی که این ویژگی مثبتی که این فرد داره، چه جنبه‌های منفی میتونه داشته باشه که بعدا منو آزار بده؟ و آیا من میتونم با این قسمت تاریک ویژگی خوب کنار بیام یا نه؟؟
توی رابطه‌ی عاطفی همیشه رنجش به وجود میاد و همیشه جنبه‌هایی از رفتارهای پارتنرمون هست که ممکنه ما رو به شدت آزار بده. ندیدن جنبه‌های منفیِ ویژگی‌های مثبت، تو رابطه‌های عاطفی عمیق
میتونه باعث سرخوردگی ما تو ارتباطمون بشه، نه به خاطر اینکه اون فرد بد بوده، بلکه چون ما نخواستیم
واقعیت رو ببینیم...

@New_Life_Stylee

فریدون یه انگشت نداشت، مادر زادی;
انگشت اشاره‌ی دست چپ نداشت!
ننه بابای خوب داشت، خانواده‌ی درست حسابی;
مدرسه‌ی خوب درس خوند; سفرای خوب خوب رفت;
دانشگاه رفت، مهندس شد،
اما..
یه انگشت نداشت..
همین درد توی سینه‌ش بود!
درد بدتر اینکه دختری که عاشقش بود بخاطر همین یه دونه انگشت نداشته، بهش جواب رد داد;
اونجا بود که هرچی فریدون کلاس موفقیت و عزت نفس رفته بود، دود هوا شد!
چندسالی گذشت و فریدون با دختر خوبی ازدواج کرد،
میگفت خوب، چون فریدون رو با انگشت نداشته‌ش خواسته بود!
بعد چندسال زندگی، فریدون فهمید غم عشقش اونقدرا هم دردناک نبوده و بی جهت عمری غصه‌شو خورده;
درد بدتر اینه که هنوز بچه‌ای نداشت;
تو حین و بین دوا درمون;
مادر فریدون مُرد!
اونجا بود که فریدون فهمید درد بدتر غم بی مادریه، بچه نداشتن چه اهمیت داشت وقتی خودش گلی به سر مادرش نزده بود و الان حسرت روی حسرت تلمبار می‌کرد..
بالاخره خدا به فریدون یه دختر سالم داد، همون لحظه اول به دستای بچه‌ش نگاه کرد که یه وقت انگشتی کم نباشه..
بچه بزرگ شد،
پدر فریدون مرد،
زنش مریض شد،
فریدون پیر شد..
دم مرگش..;
به دخترش گفت: ما آدما همیشه فکر میکنیم یه چیزی نداریم..
فکر میکنیم خونمون کوچیکه، ماشینمون خوب نمیرونه، هوامون بده، اونی که خواستیمش رفته، عزیزمون مُرده..
انقد تو زندگیمون فکر نداشته‌هاییم که یادمون میره چیا رو داریم، کیا رو داریم..
اونقد حساب کتاب دل و عقلمون اشتباهه که چشم باز می‌کنیم، می بینم ساعتای آخر عمرمونه و حیف که کیف زندگی رو نکردیم..
کاش ده انگشت نداشتم، اما کم غصه میخوردم،
اون موقع کمتر هرروز می مُردم..!
تو مث من نشو بابا جان..زندگی هرچی باشه..خوبه!

@new_life_stylee

هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم
نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم

به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم

حکایتی ز دهانت به گوش جان من آمد
دگر نصیحت مردم حکایت است به گوشم

مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی
که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم

من رمیده دل آن به که در سماع نیایم
که گر به پای درآیم به دربرند به دوشم

بیا به صلح من امروز در کنار من امشب
که دیده خواب نکرده‌ست از انتظار تو دوشم

مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم

به زخم خورده حکایت کنم ز دست جراحت
که تندرست ملامت کند چو من بخروشم

مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن
سخن چه فایده گفتن چو پند می‌ننیوشم

به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
و گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم...

#سعدی

@New_Life_Stylee

هر روز ممکن است از کسی که فکر می‌کنیم درست و‌ حسابی می‌شناسیم، کاری سر بزند که به ما ثابت می‌کند شناخت و اطمینان هیچ است.

*?***#هرمان_هسه@New_Life_Stylee

آن‌ را که حلال زادگی عادت و خوست؛
عیب همه مردمان به چشمش نیکوست
معیوب، همه عیب کسان می‌نگرد،
از کوزه همان برون تراود که در اوست

*?***#ابوسعید_ابوالخیر

بی تو ، مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم
همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم
شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم
شدم آن عاشق دیوانه که بودم !

در نهانخانه جانم گل یاد تو درخشید
باغ صد خاطره خندید
عطر صد خاطره پیچید

یادم آید که شبی با هم از آن کوچه گذشتیم
پر گشودیم و در آن خلوت دلخواسته گشتیم

ساعتی بر لب آن جوی نشستیم
تو همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت
من همه محو تماشای نگاهت
آسمان صاف و شب آرام
بخت خندان و زمان رام
خوشه ماه فرو ریخته در آب
شاخه ها دست برآورده به مهتاب
شب و صحرا و گل و سنگ
همه دل داده به آواز شباهنگ

یادم آید : تو بمن گفتی :
ازین عشق حذر کن !
لحظه ای چند بر این آب نظر کن
آب ، آئینة عشق گذران است
تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است
باش فردا ، که دلت با دگران است
تا فراموش کنی ، چندی ازین شهر سفر کن !

با تو گفتنم :
حذر از عشق ؟
ندانم
سفر از پیش تو ؟
هرگز نتوانم
روز اول که دل من به تمنای تو پَر زد
چون کبوتر لب بام تو نشستم
تو بمن سنگ زدی ، من نه رمیدم ، نه گسستم
باز گفتم که : تو صیادی و من آهوی دشتم
تا به دام تو درافتم ، همه جا گشتم و گشتم
حذر از عشق ندانم
سفر از پیش تو هرگز نتوانم ، نتوانم … !

اشکی از شاخه فرو ریخت
مرغ شب نالة تلخی زد و بگریخت !
اشک در چشم تو لرزید
ماه بر عشق تو خندید

یادم آید که دگر از تو جوابی نشنیدم
پای در دامن اندوه کشیدم
نگسستم ، نرمیدم

رفت در ظلمت غم ، آن شب و شبهای دگر هم
نه گرفتی دگر از عاشق آزده خبر هم
نه کنی دیگر از آن کوچه گذر هم !
بی تو ، اما به چه حالی من از آن کوچه گذشتم...

فریدون مشیری

‏دنبال هیچکس نَدویین
آدمایی که همدیگرو دوست دارن
کنار هم راه میرن ...!

@New_Life_Stylee

اظهارِ عجز نزدِ ستم‌پیشه، ابلهیست
"اشکِ کباب" موجب "طغیانِ آتش" است
#صائب_تبريزی@New_Life_Stylee