شاید تو ندونی ولی؛
انگشتم رو میکردم تو حلقم تا تمام خودم رو بالا بیارم بلکه فراموش کنم هویت خودم رو و کسی که هستم چون من همون کسی بودم که مخاطب اون حرفا بود!
تا فراموش‌ کنم و دیگه روحی از من نباشه که به اون حرفا ربط داره…

نابینا غصه نخور،
در دنیا چیز قشنگی برای دیدن وجود ندارد
ماهم که می‌بینیم خود را به کوری زده ایم،
باور کن!
ماهی ها گریه شان دیده نمی‌شود،
گرگ ها خوابیدنشان،
عقاب ها سقوطشان
و انسان ها درونشان…

دلتنگشم.