"‏بهترین حس" دنیا هم تعلق میگیره
به وقتی که ناراحتی ولی یکی رو
داری که سعی میکنه خوشحالت کنه.

طبق روانشناسی: اگه فردی بیش از حد به چیزای احمقانه میخنده یعنی از درون تنهاست.

دو ساعت میشینی با خودت منطقی فکر میکنی که فلانی به دردت نمیخوره، یه ساعت بعد باز دلت همونو میخواد، خدا گاو آفریده، ما کجامون اشرف مخلوقاته :)

ادما گاهی واقعا میان که برن..میان که بهت خیلی چیزارو یاد بدن!اینکه هرکسی لیاقت نداره براش از همچیت بزنی و چون دوسش داری از خطه قرمزات بگذری؛بهای این درسو پس دادن تنهاییِ محضه اما یاد گرفتی که همیشه اول باید خودت اولویته خودت باشی و کی ارزششو واقعا داره که بخای براش وقت بزاری.

بعضی وقتا قلبِ آدم نمیتونه بعضیارو ببخشه!
قلب نمیتونه بعضی از آدمارو ببخشه چون با تیکه‌هایِ وجودش دوسشون داشته!
بعضیا میگن؛ باید اذیت شدنِ آدمایی که اذیتم کردن رو ببینم تا قلبم آروم شه، باید ببینم که اوناهم مثل من تنهایی رو با ذره ذره وجودشون حس کردن. آدما باید تاوان بدن؛ تاوانِ دلی که شکستن، غرور و شخصیتی که له کردن، اشکی که در آوردن و اعتمادی که از بین بردن. نباید بعضیا رو بخشید؛ چون باعث شدن روزایی که میشد بشن بهترین خاطرات، تبدیل شدن به تلخ‌ترین لحظات، چون ذره ذره ازمون آدم دیگه‌ای ساختن..
"منم بعضیا رو نمیبخشم!
اما نه بخاطر اینکه، اونا هم مثل من اذیت بشن، قلبشون بشکنه، یا هر چیزِ دیگه‌ای! نمیبخشم؛ فقط بخاطرِ اینکه باعث شدن دیگه خودمو نشناسم، و گیر کنم تو دنیایِ مبهمی که به سختی میشه بعد از اونا،
به کسی اعتماد کرد."

گفتن جمله‌ی «معذرت ميخوام» هم درست مثل جمله‌ی «دوستت دارم» اندازه و جايی دارد!
از به زبان آوردنش نه خيلی اجتناب كنيد و نه بيش از حد استفاده كنيد!
اگر بيشتر از حد معمول، بابت كارهای نكرده عذر بخواهيم كاملا محسوس خودمان را به دست خودمان گناهكار كرده‌ايم!
و اگر هم بابت كارهايی خطايی كه كرده‌ايم عذرخواهی نكنيم، قطعا آدمهای زيادی را در راهِ اين خودخواهی و غرور از دست ميدهيم!
اشتباه از هركسی ممكن است سر بزند، اما مهم اين است كه برای جبرانش چه كاری انجام دهيم!
خيلی از اطرافيان ما تنها منتظر يك عذرخواهی از سوی ما هستند تا راه را برای برگشتمان بازكنند و دلشان صاف شود و با همين يك جمله‌ی ساده و استفاده‌ی به موقع از آن ميشود هزاران رابطه را زنده كرد!
پس، از گفتنش هراس نداشته باشيد؛ چرا كه نگفتنش ميتواند ضررهای بيشتری را به بار آورد!

ی بار دیگه داستان زندگیت و مرور کن
و به این فکرکن که خیلی جاها واقعا نمی‌ارزید این همه حرص خوردن ، اون همه ناراحتی ، اون همه عقب افتادن ، اون همه غصه خوردن ، اون همه اشک ریختن
از اینجا به بعدش کمتر خودت و روح و روانت و اذیت کن.

نمیشه ی دختر و ی شب دوست داشت ی شب نداشت
نمیشه بهش گفت ی روز باش ی روز نباش
نمیشه ی روز عاشقش باشی و فردا جاست فرند
نمیشه ی روز نگرانش باشی و فردا بی‌تفاوت
نمیشه امروز یا قلب سیوش کنی فردا با نام و نام خانوادگی
نمیشه پیش ی سری ها ببریش و پیش ی سری ها پنهانش کنی
نمیشه ی روز قول ازدواج بدی و کارت که راه افتاد بزنی زیرش
نمیشه دوست داشتن ی دختر به نیازهای جسمیت وابسته باشه و توقع داشته باشی
اون دلگرم باشه به رابطه
دوست داشتن نصفه و نیمه به درد هیچ دختری نمیخوره.

من میگم ی چیزی داریم به نام بدن امن
دیدین بعضیا رو که لمس میکنین یا لمس میشین ، بعدش حس بدی ندارین ، پشیمون نیستین ، حتی اگه با اون آدم بعدا بیشتر نزدیک نشین یا رابطه‌ی خاصی پیدا نکنین
اینا انگار بدنشون امنه ، واسه‌ت ی رد خاطره میمونه از لمسشون که هیچوقت برات ناخوشایند نیست‌.

از بچگی هیچیو زوری نمیخواستم ، حتی نزدیک ترین آدمای زندگیمو ، هرکسی میتونست هرجا که دلش خواست خودشو پاک کنه از زندگیم
اعتراضیم نمیکردم ، هیچوقت خواهش نکردم واسه اینکه برسم به چیزی یا کسیو نگه دارم ، سعی می‌کردم خودم به دستش بیارم.
نه با خواهش، نه با التماس ، حتی نه با کمک کسی ، اگه هم نمیشد بیخیالش میشدم ، ولی هیچکدوم از اینا از سر غرور یا ی دندگیم نبود
مشکل فقط اینجاست که چیزایی که با خواهش و التماس به دست بیان دیگه دوست داشتنی نیستن.