✔️علت در بند کشیدن ارواح!🟥از عبد‌الله بن فضل هاشمی نقل شده که گفت: محضر حضرت ابی عبد الله علیه‌السلام عرض کردم: چرا خداوند عزوجل ارواح را که در ملکوت اعلی و در محلّی رفیع بودند در ابدان قرار داد؟
امام علیه‌السلام فرمودند: خداوند تبارک و تعالی می دانست ارواح با این علوّ و شرافتی که دارند اگر به حال خود واگذارده شوند آن‌ها ادعای ربوبیت کرده و هرکدام ندای «أَنَا رَبُّکمُ الْأَعْلی» سر می‌دادند لذا به قدرت کامله‌اش آن‌ها را در ابدان مادی که از ابتداء بر ایشان تقدیر کرده بود قرار داد و بدین ترتیب رحمتش را شامل‌شان نمود.

🔖علل‌الشرایع ج ۱، باب ۱۳
@tafrid

امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمودند:

الدَّهْرُ يُخْلِقُ الأَبْدَانَ، وَ يُجَدِّدُ الاْمَالَ، وَ يُقَرِّبُ الْمَنِيَّةَ، وَ يُبَاعِدُ الأُمْنِيَّةَ: مَنْ ظَفِرَ بِهِ نَصِبَ، وَ مَنْ فَاتَهُ تَعِبَ.

روزگار، بدن‌ها را کهنه و آرزوها را نو مى‌سازد، مرگ را نزديک و خواسته‌ها را دور مى‌کند. کسى که به مواهب آن برسد سخت خسته مى‌شود و کسى که به آن نرسد رنج می‌برد.

نهج‌البلاغه حکمت ۷۲

@tafrid

‏هموطنان هم‌یاری کنید.

‏مصرف گاز خانگی، تجاری و صنایع به ۵۰۰ میلیون متر مکعب رسید.

‏با توجه به کاهش ۸ درجه بخش‌هایی از کشورمان، انتظار می‌رود که مصرف بخش خانگی، تجاری و صنایع به حدود ۶۰۰ میلیون متر مکعب برسد که این حدود ۸۰ درصد گاز شبکه است.

‏با کاهش هر یک درجه گرمایش خانگی، حدود ۲۰ میلیون متر مکعب گاز را می‌توان به بخش‌های دیگر کشور رساند.

‏✅ هم‌وطنان عزیز، لطفاً شوفاژهای اضافی را ببندید، هنگام خواب لباس گرم‌تر استفاده کنید و شوفاژها را یک تا دو درجه کاهش دهید. ما با این‌کار از متخصصین انرژی که در این سرمای سوزان در ایستگاه‌های تولید و انتقال گاز که به آسایش مردم فکر می‌کنند، قدردانی خواهیم کرد.

یکی طفل دندان برآورده بود
پدر سر به فکرت فرو برده بود

که من نان و برگ از کجا آرمش؟
مروت نباشد که بگذارمش

چو بیچاره گفت این سخن، نزد جفت
نگر تا زن او را چه مردانه گفت:

مخور هول ابلیس تا جان دهد
همان کس که دندان دهد نان دهد

تواناست آخر خداوند روز
که روزی رساند، تو چندین مسوز

نگارندهٔ کودک اندر شکم
نویسنده عمر و روزی است هم

?بوستان شیخ اجل سعدی
باب ششم در قناعت

#نکته
@tafrid

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ

شیعیان دیگر هوای نینوا دارد حسین
روی دل با کاروان کربلا دارد حسین 

از حریم کعبهٔ جدش به اشکی شست دست
مروه پشت سر نهاد، اما صفا دارد حسین 

می‌برد در کربلا هفتاد و دو ذبح عظیم
بیش از این‌ها حرمت کوی منا دارد حسین

پیش رو راه دیار نیستی کافیش نیست
اشک و آه عالمی هم در قفا دارد حسین

بس که محمل‌ها رود منزل به منزل با شتاب
کس نمی‌داند عروسی یا عزا دارد حسین

رخت و دیباج حرم چون گل به تاراجش برند
تا به جایی که کفن از بوریا دارد حسین

بردن اهل حرم دستور بود و سرّ غیب
ورنه این بی‌حرمتی‌ها کی روا دارد حسین 

سروران، پروانگان شمع رخسارش ولی
چون سحر روشن که سر از تن جدا دارد حسین 

سر به قاچ زین نهاده، راه پیمای عراق
می‌نماید خود که عهدی با خدا دارد حسین 

او وفای عهد را با سر کند سودا ولی
خون به دل از کوفیان بی‌وفا دارد حسین

دشمنانش بی‌امان و دوستانش بی‌وفا
با کدامین سر کند، مشکل دوتا دارد حسین

سیرت آل علی (ع) با سرنوشت کربلاست
هر زمان از ما، یکی صورت‌نما دارد حسین

آب خود با دشمنان تشنه قسمت می‌کند
عزت و آزادگی بین تا کجا دارد حسین 

دشمنش هم آب می‌بندد به روی اهل بیت
داوری بین با چه قومی بی‌حیا دارد حسین 

ساز عشق است و به دل هر زخم پیکان زخمه‌ای
گوش کن عالم پر از شور و نوا دارد حسین

دست آخر کز همه بیگانه شد دیدم هنوز
با دم خنجر نگاهی آشنا دارد حسین

شمر گوید گوش کردم تا چه خواهد از خدا
جای نفرین هم به لب دیدم دعا دارد حسین

اشک خونین گو بیا بنشین به چشم شهریار
کاندرین گوشه عزایی بی‌ریا دارد حسین

#شهریار
@tafrid

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ

دگر شب به بدرود خیرالبشر (ع)
به سوی حرم رفت آن تاجور

دو تا کرد بالا زبهر نماز
همی سود رخ بر در بی نیاز

به درگاه یزدان برافراشت دست
که ای آفریننده ی هرچه هست

قدم جز به حکم تو ننهاده ام
زبان جز به امر تو نگشاده ام

نه ره در درونم کسی جز تو یافت
نه جز سوز تو در دل و دیده تافت

خدایا به این تربت تابناک
به آن شه که خفت اندرین جای پاک

گزین بهر من آنچه اندر جهان
توزان راضی و مصطفی (ص) شادمان

چنین تا سحرگاه زاری نمود
که بر تربت پاک خوابش ربود

درآن خواب خوش گشت برشهریار
درخشنده چهر رسول آشکار

سروشان خروشان به گردش ورا
رده بر رده بسته پر در پرا

بیامد به بالین آن شه فراز
جهاندار پیغمبر سر افراز

چو جان درکشیدش درآغوش تنگ
زدش بوسه برلعل یاقوت رنگ

بگفت: ای دو چشم از توام روشنا
حسین ای مرا نو گل گلشنا

بهین میوه ی شاخ بار آورم
جگر گوشه ی نازنین دخترم

بسا زود کز تیغ دشمن سرت
شود دور از نازنین پیکرت

گروهی زکین سر برندت ز تن
که دانند خود را ز یاران من

بودشان ز من با چنین زشتکار
امید شفاعت به روز شمار

کناد این ستمگر گروه پلید
خداشان به روز جزا ناامید

به زودی ازین خاکدان خراب
سوی باب و مام و برادر شتاب

که مشتاق فرخنده روی تواند
شب و روز در آرزوی تواند

به مینو تو را هست یک پایگاه
که آنرا شهادت بود راست راه

بدان پایگاهت نباشد رهی
مگر تشنه لب جان به جانان دهی

به فرخ نیا برد آن شه نماز
در پوزش و لابه بنمود باز

که ای تاجور جد فرخنده فر
مرا زین جهان سوی فردوس بر

مرانیست حاجت به دنیا درون
همان به که آیم ز دامش برون

سرودش پیمبر که ای پاک جان
کنون بایدت زیستن در جهان

که نوشی زجام شهادت رحیق
به مینو سپس با من آیی رفیق

کنون زی عراق از مدینه بچم
ببر نیز همراه اهل حرم

که خواهد همی داور بی نظیر
تورا کشته و اهلبیت ات اسیر

چو این گفته شد شه برآمد ز خواب
غریوان سوی خانه شد با شتاب

چو بنشست لختی همی خواند پیش
همی پرده گی ها و خویشان خویش

به ایشان بگفت آنچه درخواب دید
وزین ره بسی کرد گفت و شنید

شنیدند چون بانوان حجاز
مر آن راز پنهان ز دانای راز

نوا گشت از ایشان بدانگونه راست
که از پرده ی چرخ فریاد خاست

پر آوای ماتم شد آن بارگاه
خروش از زمین شد به خرگاه ماه

شهنشاه گفتا ز شیون چه سود
بسیج سفر کرده بایست زود

دگر شب که هنگام بدرود مهر
سیه پوش گردید نیلی سپهر

الهامی کرمانشاهی| شاهدنامه (چهار خیابان باغ فردوس)
بخش ۲۱ | مامورشدن امام بار دیگربه سفر عراق در روضه جدش به عالم واقعه

@tafrid