دردوبلای هرچی درس حفظیه، بخوره تو سر این حل کردنیا?

حتی اگر نباشی، می‌آفرینمت
چنان ک التهاب بیابان سراب را

?قیصر امین پور
#شعر

https://youtu.be/mN-SS7F0AfI?si=hdiI2jYPE9RC7073

من همیشه عجول بودم؛
ترشی‌ها را قبل از اینکه وقتشان برسد می‌خوردم، لواشک‌ها را قبل از اینکه خشک شوند و میوه‌ها را قبل از اینکه برسند.
من همیشه عجول بودم؛ برای زیستن عجله داشتم، برای عاشق بودن، رسیدن، داشتن. من مسیرهای قدم‌زده را دویده‌ام، بارهای چند باره را یک‌باره برداشته‌ام و یک‌سال را هزار سال و یک‌بار را هزار بار زیسته‌ام.
من همیشه عجول بودم و همیشه خودم را نفس‌نفس زنان به مقصد می‌رساندم، آنقدر که گاهی از شدت خستگی، حوصله و توانِ ذوق کردن برای چیزی که در ازای به دست آوردنش تا پای جان جنگیده‌بودم را نداشتم!
من همیشه عجول بودم و حالا پرم از مقصدهای ارزشمندی که مسیر رسیدنشان را به یاد ندارم و چیزی که به یاد می‌آورم این است که خیلی خسته شدم و خیلی دویدم و خیلی جنگیدم تا رسیدم...

?نرگس صرافیان طوفان

پس یه آهنگ گوگولی مگولی بفرستم که برقصین باهاش

من احتمالا توی نوشتن خوشحالی‌ها و انتشارشون توی این کانال استعداد خاصی ندارم، وگرنه حتما می‌نوشتم که چقدر از این روزها خوشم میاد
از پاییز و هوای ملایم بعدازظهرها
دانشگاه و چایی خوردن و شب‌های خوابگاه
دوستام، بوی عطر جدیدم، و همین.

?نسترن

آدم دمِ رفتن دلش می‌خواد بمونه. ?نسترن‌خیرخواهان

ماریانا، من آن دورِ غریبه‌ام، خیال برم داشته بود نزدیکیم و آشنا، که هر زمان و هر کجا، غمشان را بغل باز می‌کنم. که قلبم قلبشان را، ولی شانه‌ام، شانه‌ام نتوانست گریه‌‌شان را.
‌
?حاتمه رحیمی

دلت می‌خواست ابر شخصی او باشی. در روزهای گرم برایش سایه‌ باشی، در روزهای سرد برف بباری تا بخندد.
اما او ابر نمی‌خواست، او می‌خواست خانه‌اش باشی. و نمی‌دانست چقدر سرگردانی.

?حمید سلیمی

تنهایی
چیزهای زیادی به انسان می آموزد؛
اما تو نرو
بگذار نادان بمانم.

?ناظم حکمت