کولبری نوعی تجارت غیررسمی است که کولبران برای معیشت خود به آن روی می‌آورند و اجناسی را بین دو مرز ایران و عراق حمل می‌کنند. این اصطلاح توسط مردم محلی کردنشین به این شغل نسبت داده شده ‌است. این کولبران در گروه‌های سنی و جنسیتی مختلفی هستند و در این میان، زنان کولبر با دشواری‌های مضاعفی مواجه‌اند.

این پژوهشِ مردم‌نگارانه، با تمرکز بر پدیده‌ی کولبری زنان کرد در پنج منطقه‌ی مرزی کردنشین در استان‌های کردستان و کرمانشاه، روایتی مردم‌نگارانه از تجربه‌ی زیسته‌ی این زنان ارائه می‌دهد و با طرح پرسش‌هایی نظیر: «زنان کولبر در چه بستر فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی و از طریق چه فرآیندهایی به کولبری روی آورده‌اند؟» و «زنان کولبر تجربه‌ی خود را چگونه روایت و فهم می‌کنند؟» تلاش کرده است تا فهم عمیق‌تری از این پدیده ارائه دهد و نشان دهد که چه نیروها و زمینه‌هایی دوگانه‌ی «کولبری کردن یا نکردن» را برای این زنان به وجود آورده است. 
هدف اصلی نویسنده در این پژوهش، درک و تحلیل بسترهای اجتماعی و اقتصادی کولبری زنان و تفسیر روایت‌های آنان از این تجربه است. این مطالعه می‌کوشد از طریق روایت‌های زنان کولبر، تصویری دقیق‌تر از مناسبات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در مناطق مرزی کردستان ارائه دهد و به فهم پویایی‌های جنسیتی و قومیتی این مناطق کمک کند. روایت زنان، فرصتی برای درک مسائل کلان‌تر اجتماعی، سیاسی و اقتصادی فراهم می‌کند و به بازنمایی صدای زنانی می‌پردازد که در گفتمان‌های رسمی اغلب نادیده گرفته شده‌اند.

درباره‌ی نویسنده‌ی رساله:
سارا نوری دانش‌آموخته کارشناسی جامعه‌شناسی و کارشناسی ارشد مطالعات فرهنگی از دانشگاه علامه طباطبایی است. علایق پژوهشی او به‌عنوان جامعه‌شناس و مردم‌نگار، بر پژوهش‌های بین‌رشته‌ای در حوزه‌های جنسیت، کار، انسان‌شناسی فرهنگی و بررسی تجربه‌های زیسته و بازنمایی صدای فرودستان متمرکز است. او در پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد خود با موضوع «تجربه زیسته‌ی زنان کولبر کرد: دریچه‌ای به فهم مناسبات اجتماعی در مناطق کردنشین مرزی»، تلاش کرده است تا تجربه‌های زنان کولبر را که اغلب در گفتمان‌های رسمی نادیده گرفته می‌شوند، به عرصه‌ی عمومی بیاورد.

درباره‌ی مدیر جلسه:
نهال نفیسی در تهران ادبیات انگلیسی (دانشگاه علامه طباطبائی، ۱۳۷۷-۱۳۷۳) و در تگزاس انسان­ شناسی فرهنگی (دانشگاه Rice ، ۲۰۰۰-۲۰۰۷ )خوانده است.  پس از یک دوره‌ی پسادکترا در موسسۀ کاوش­های فرهنگی برلین (ICI  Berlin, ۲۰۱۲ - ۲۰۱۴)، امروز به عنوان عضو هیئت علمی گروه مطالعات فرهنگی دانشگاه علامه طباطبائی به تدریس، و اگر برسد تحقیق و حتی نوشتن، مشغول است.  او به مردم­‌نگاری به ویژه در حوزه‌ی علم و فناوری و پزشکی و دنبال کردن زندگی اجتماعی کنشگران غیرانسانی همچون اشیاء، حیوانات، گیاهان، مواد، ذرات، و سازه­‌ها علاقه­ دارد.

🔻جهت ثبت‌نام و کسب اطلاعات بیشتر به آیدی زیر پیام دهید:
@public_yekchand

🔻حلقه‌ی مطالعاتی یک‌‌چند
@halghe_yekchand

🔻مدرسه هنر و ادبیات بیدار
@bidarschool
@bidarcourses

در پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد سعی کردم به این پرسش‌ها پاسخ دهم: جنسیت چگونه بر روابط کاری میان زنان و مردان کارگر فصلی در بخش کشاورزی اثر می‌گذارد، زن‌بودن چه تأثیری بر سازوکارهای اشتغال و جذب نیروی کار در بخش کشاورزی دارد، قدرت و سلطه چگونه در چنین خانواده‌هایی عمل می‌کند، هریک از طرفین چه بهره‌ای از آن‌ می‌برند و چگونه به چانه‌زنی برای تثبیت یا افزایش میدان عمل خود می‌پردازند.

همچنین کوشیده‌ام با رفت‌وبرگشت میان محل کار و اقامتگاه‌های کارگری (نیز مسکن شخصی کارگران)، ابتدا شیوه‌ی زیستن ناشهروندانی را نشان دهم که اغلب از چشم‌ها پنهان است، سپس جای‌گیری و سامان‌یابی کنشگران مختلف در این فضاها را ترسیم کنم  و به ابعاد و مشخصات خشونت ساختاری در فضاهای کار و اسکان کارگران بپردازم. صفحات پایانی این پژوهش، به‌نوعی به ترسیم میدان قدرت و امکان‌ یا عدم امکان مقاومت در آن اختصاص دارد.
مخاطبینی که برای جلسه‌ی نشست ثبت‌نام می‌کنند به مدت یک‌هفته به متن پایان‌نامه دسترسی خواهند داشت و پیشنهاد می‌شود پیش از جلسه آنرا مطالعه کنند.

درباره‌ی نویسنده‌ی رساله:
سارا حسینی دانش‌آموخته‌‌ی کارشناسی ارشد مردم‌شناسی دانشگاه تهران و دانشجوی دکترای انسان‌شناسی در دانشگاه مک‌گیل است. علایق پژوهشی وی به‌عنوان مردم‌نگار و انسان‌شناس فرهنگی، حوزه‌های کار (labor)، جنسیت (gender)،‌ زمانمندی (temporality) و روش‌ پژوهش (research method) است. او در پایان‌نامه‌‌ی کارشناسی ارشد خود (۸-۱۳۹۷)، به بررسی تقاطع جنسیت و اشتغال در کار فصلی زنان کارگر کشاورزی استان‌های مازندران و گلستان پرداخته است. پژوهش دکترای وی، متمرکز بر نسبت زمان، کار فصلی و کار خانگی زنان کارگر کشاورزی است.

درباره‌ی مدیر جلسه:
نهال نفیسی در تهران ادبیات انگلیسی (دانشگاه علامه طباطبائی، ۱۳۷۷-۱۳۷۳) و در تگزاس انسان­ شناسی فرهنگی (دانشگاه Rice ، ۲۰۰۰-۲۰۰۷ )خوانده است.  پس از یک دوره‌ی پسادکترا در موسسۀ کاوش­های فرهنگی برلین (ICI  Berlin, ۲۰۱۲ - ۲۰۱۴)، امروز به عنوان عضو هیئت علمی گروه مطالعات فرهنگی دانشگاه علامه طباطبائی به تدریس، و اگر برسد تحقیق و حتی نوشتن، مشغول است.  او به مردم­‌نگاری به ویژه در حوزه‌ی علم و فناوری و پزشکی و دنبال کردن زندگی اجتماعی کنشگران غیرانسانی همچون اشیاء، حیوانات، گیاهان، مواد، ذرات، و سازه­‌ها علاقه­ دارد.

🔻جهت ثبت‌نام و کسب اطلاعات بیشتر به آیدی زیر پیام دهید:
@public_yekchand

🔻حلقه‌ی مطالعاتی یک‌‌چند
@halghe_yekchand

🔻مدرسه هنر و ادبیات بیدار
@bidarschool
@bidarcourses

?حلقه‌ی مطالعاتی یک‌چند برگزار می‌کند:

بازار و اخلاق: از افول ارزش‌های اخلاقی در عصر بازار تا پیامدهای فرهنگی و اجتماعی شکست بازار

با حضور #محمد_امیرپناهی

?در هفتمین حلقه از سلسله‌جلسات #ری‌پابلیکا با حضور محمد امیرپناهی، جامعه‌شناس، استاد دانشگاه و پژوهشگر حوزه‌ی توسعه به گفت‌وگو می‌نشینیم.

▫️زمان برگزاری: پنجشنبه ۱ آذر ساعت ۱۷ تا ۱۹

▫️هزینه‌ی ثبت‌نام حضوری ۷۰ هزار تومان و در صورتی که آنلاین شرکت می‌کنید ۵۰ هزار تومان می‌باشد.

❗️دریافت هزینه تنها برای رفع نیازهای اجرایی جلسات صورت می گیرد و مهمان برنامه هزینه‌ای بابت حضور دریافت نمی‌کند.

▫️برای ثبت نام و کسب اطلاعات بیشتر به آیدی زیر در تلگرام مراجعه کنید:
@public_yekchand

?حلقه‌ی مطالعاتی یک‌‌چند:
@halghe_yekchand

من به عنوان کسی که در شهری زلزله‌زده متولد شده‌ام چنین وضعیتی را تجربه کرده‌ام. شهر طبس نه تنها مانند همه شهرهای دیگر ایران در بهمن ۵۷ انقلاب را تجربه کرد بلکه چندماه قبل در شهریور همان سال با زلزله‌ای بزرگ فروریخته بود. تفاوت‌هایی که در طول سالیان بین خاطرات مردم و روایت‌های رسمی می‌دیدم تبدیل به مسئله یا سرخطی برای پیگیری داستان خاطره شهر قبل شد. در این کار من به سراغ بررسی تاثیر خاطره رفتم تا بلکه بتوانم تفاوت روایت‌ها را درک کنم. اینکه ببینم چطور خاطره مردم از شهر قبل از زلزله می‌تواند عاملیت داشته و موجب کنشگری مردم شود و در طرف مقابل کم‌رنگ‌شدن خاطره چه تاثیری می‌تواند داشته باشد.
برای پاسخ به این دو سوال یعنی چگونگی تاثیر خاطرات و دیگری چگونگی تغییر خاطرات به دنبال نقاط پررنگ موجود در خاطرات مردم از شهر رفتم. اینکه چگونه در زمان بازسازی خاطره شهر نمایان شده است و دیگر اینکه اکنون چگونه مردم گذشته را و ساخت شهر را به یاد می‌آورند.
من داستان شهری را که در آن زندگی کرده‌ام از لحظه‌ی ویرانی‌اش تعریف می‌کنم تا ببینم چگونه گذشته توانسته است حال و آینده شهر را تغییر دهد و در مقابل نیز چگونه الزامات حال و آینده توانسته‌اند گذشته و خاطره را تغییر دهند و در نهایت چه نیروها و عواملی در این میان موثر بوده‌اند.

زهرا عمادحقی متولد سال ۱۳۶۲، در طبس به دنیا آمده و بزرگ شده است. او فارغ‌التحصیل مقطع کارشناسی طراحی صنعتی از دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران و کارشناسی ارشد مطالعات فرهنگی از دانشگاه علم و فرهنگ است.

?جهت ثبت‌نام و کسب اطلاعات بیشتر به آیدی زیر پیام دهید:
@public_yekchand

?حلقه‌ی مطالعاتی یک‌‌چند
@halghe_yekchand

?مدرسه هنر و ادبیات بیدار
@bidarschool
@bidarcourses

?آدرس: مدرسه‌ی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچه‌ی نوید، پلاک ۴، طبقه‌ی همکف شرقی

رویه‌ی غالب در آکادمی علوم اجتماعی ما چنین است که موضوع‌های مورد بررسی نه به‌عنوان برآیندهای احتمالی و یکه‌ی یک منظومه‌ی تاریخی-اجتماعی خوانده و تحلیل، بلکه به ابژه‌های آزمون نظریه‌های عام و جهان‌شمول فروکاهیده می‌شوند. برخلاف این رویه، نویسندگان ما تلاش کرده‌اند – مستقل از میزان موفقیت – در مواجهه‌ی مسئله‌مند با موضوع مورد بررسی چهارچوبی نظری و روشی در خدمت تحلیل تاریخی و انتقادی آن اتخاذ کنند.
جز در مورد زهرا عمادحقی که من راهنمای رساله بودم، در سه مورد دیگر نقش مشورتی غیررسمی داشته‌ام. این مشاوره‌ی غیررسمی در چهارچوب دو دوره کارگاه پایان‌نامه ممکن شد که من به همراه چند نفر از همکارانم در سال‌های ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ برگزار کردیم. در این کارگاه‌ها ما (برگزارکنندگان و شرکت‌کنندگان) از منظری تاریخی-انتقادی به بررسی جمعی پایان‌نامه‌ها که در مراحل مختلف انجام قرار داشتند، می‌پرداختیم.

این جلسات بی‌شک وجه آموزشی متفاوتی از کارگاه پایان‌نامه دارد. شرکت‌کنندگان مخاطب پایان‌نامه‌هایی قرار می‌گیرند که به سرانجام رسیده‌اند. بااین‌حال امیدواریم تجزیه‌وتحلیل انتقادی پایان‌نامه‌ها افق‌های پژوهشی جدیدی برای شرکت‌کنندگان بگشاید. بی‌شک مطالعه‌ی پیشاپیش پایان‌نامه‌ها نقشی تعیین‌کننده در نزدیک‌شدن به این هدف دارد.

لیست رساله‌ها:
زهرا عمادحقی: نسبت بین خاطره جمعی و ساخت شهر: خاطره و نوستالژی در طبس/ ۱۳۹۶
 آیلا عراقی: تبارشناسی جنبش زنان در ایران در دهه ۸۰ ‌ شمسی/۱۳۹۹
شایان محمدی: فضامند شدن کودکی در ایران؛ دوران پهلوی اول/ ۱۴۰۱
حامد عسکری: بررسی تاریخی درهم‌تنیدگی پیوندهای خویشاوندی و مناسبات سیاسی مدرن در استان کهگیلویه و بویراحمد/۱۳۹۹

ابراهیم توفیق متولد  آبادان در ۱۳۳۸، از دانشگاه گوته‌ی فرانکفورت با درجه‌ی دکترا در رشته‌ی جامعه‌شناسی دانش‌آموخته شد. پایان‌نامه‌ی دکتری او با عنوان «مدرنیزاسیون و حاکمیت پسااستعماری در ایران؛ رساله‌ای در باب دولت» می‌کوشد با تمرکز بر برهه‌ی زمانی پس از مصدق که خود آن را آغاز مرحله‌ای متداوما پسااستعماری می‌خواند، رویکردی تازه به توسعه‌ی دولت و اقتصاد سیاسی ایران تحت حاکمیت سلسله‌ی پهلوی عرضه کند. توفیق در بازگشت از آلمان در دهه‌ی هشتاد شروع به تدریس در دانشگاه‌های علامه طباطبایی، تربیت‌مدرس و علم فرهنگ نمود و همراه با نسل تازه‎‌ای از پژوهشگران جامعه‌شناسی و مطالعاتِ فرهنگی انتشار مجموعه کتب تاریخ انتقادی را آغاز کرد که جلد نخست آن تحت عنوانِ «نامیدن تعلیق» در سال ۱۳۹۸ منتشر شد. از دیگر آثار او می‌توان به «درباره‌ی نظام دانش»، «بازآرایی امپراطوری: چشم‌اندازی به اقتصاد سیاسی دولت مدرن در ایران» اشاره کرد.

?جهت ثبت‌نام و کسب اطلاعات بیشتر به آیدی زیر پیام دهید:
@public_yekchand

?حلقه‌ی مطالعاتی یک‌‌چند
@halghe_yekchand

?مدرسه هنر و ادبیات بیدار
@bidarschool
@bidarcourses

?آدرس: مدرسه‌ی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچه‌ی نوید، پلاک ۴، طبقه‌ی همکف شرقی