هر دو در نهایت میمیرند...

خورشید او...

آسمون آبی میشه
اما گلِ خورشید؛ رو شاخه های بید، دلش می گیره…
دره مهتابی میشه
اما گلِ مهتاب؛ از برکه های خواب بالا نمیره…

بیا بنویسیم مثل درس مثل مشق
تو کتاب تاریخ فردا
بیا بنویسیم ما هنوز زنده ایم
زیر بار غم ها و دردا
بیا بنویسیم روزگار قاتل امیده
ولی ما میدونیم شب تار آخرش سپیده
جنگ و قهر و تحریم و ستم
این جهان پلشته
کی میدونه غیر خودمون
چی به ما گذشته
هیشکی توی تاریخ قد ما
خون دل نخورده
واسه ی یه ذره زندگی
این همه نمرده
ته همه ی این غما
باز ما سربلندیم
یه روزی میاد که باهم
دوباره بخندیم
بیا بنویسیم مثل درس مثل مشق
تو کتاب تاریخ فردا
بیا بنویسیم ما هنوز زنده ایم
زیر بار غم ها و دردا

آبی او..

میدونی از چیه تو خوشم میاد فرابنفش؟
تو تمامی رنگ‌ها هستی در روشن‌ترین حالت!

این را بدان که ما عادت کرده‌ایم اتفاق‌ها و امور زندگی را در ذهنمان بزرگ‌تر از چیزی که هستند بسازیم. گفتن حقیقت، به اندازه سفر رفت و برگشت به صحرای آفریقا، مشقت‌بار جلوه می‌کند. اگر مشکل تو هم همین است، می‌توانی با تقسیم‌کردن وظیفه‌ات به بخش‌های کوچک‌تر اشتیاقی، مثل "برخاستن" ، "بیرون‌آمدن از رختخواب" و "بررسی‌کردن ایمیل‌ها" و غیره تلاشت را بکنی

نعناع آبی..🌿

پاریس را هرگز پایانی نیست و خاطره‌ی هر کسی که در آن زیسته باشد با خاطره‌ی دیگری فرق دارد. ما همیشه آنجا باز می‌گشتیم، بی‌توجه به اینکه که بودیم یا پاریس چگونه تغییر کرده بود یا با چه دشواری‌ها و راحتی‌ها می‌شد به آن رسید. پاریس همیشه ارزشش را داشت و در ازای هر چه برایش می‌بردی چیزی می‌گرفتی. به هر حال این بود پاریس در آن روزهایی که ما بسیار تهیدست و بسیار خوشبخت بودیم

اینکه گفته شود سرزمینی، تمدن چند هزار ساله دارد پس لزوما باید ماهیتی برتر نسبت به دیگر جوامع داشته باشد بدون شک اشتباه است. روشنتر آنکه تمدن ، نتیجه گردهمایی آدمیان است، این بنا برای تامین منافع مشترک آنها بنیان نهاده شده است. در طی زمان هر چه تمدنها قدیمی تر می شوند ارتباط نسل های نوین با تمدن نیاکانشان بویژه در عرصه و منظومه فرهنگ، قطع و دگرگون می شود و گاها وارون بر نگرش نخستین آنها شده است، به طور مثال، تمدنی که بر پایه مهر بنیان نهاده شده است امروز به تقدیس مرگ و خونریزی رسیده است. پس تمدن در هر زمان می تواند شکل گیرد مهم آنست که پویا و زنده باشد و همگان برای خوشبختی کوشش کنند. ثمره و میوه این تمدن جوان می تواند موجب فرهمندی حداقل چندین نسل شود اما همان هم نمی تواند همیشگی باشد و بدون شک نسل های پسین باید به فکر تمدنهای نوین خود باشند.