#اللهم_صل_وسلم_علی_نبینا_محمد🌹

@islamwaytv | راه اسلام

نیم کیلو باش ولی مهربان باش!❤️

#موضوعات_هفته_وار
#موضوع این هفته:
زمین خوردن!

#رامد_مروی

#موضوعات_هفته_وار
#موضوع این هفته:
نکاتی که درخور هر جامعه اسلامی است!

#رامد_مروی

هر شب چراغ های درخشان جاده ها مرا از دید  زیبایی آسمان غافل نموده بود، امشب ناگهان چراغ ها خاموش شدند و زیبایی آسمان خودش را به رخ چشم من کشید، بسوی هر ستاره که چشم میدوختم زیباتر از دیگری بود!

باخودگفتم این زیبایی آتش سوزان خورشید را بطور مداوم در جریان  روز تحمل میکند تا شب رسد و اینچنین زیبا و طرح های رنگین و دلنشین چشم انداز کنند!
ازین مفهوم دانستم هرچی سختی آتش روزگار ما سوزندتر باشد همان اندازه درخشندگی و طرح های رنگین زیبایی ماهم بیشتر خواهد بود!
هرچقدر صبر ما زیباتر باشد همانقدر چراغ ما دلنوازتر خواهد بود!

به یقین با (هر) سختی آسانی است! (شرح).

آن پروردگاری که مریم را بعداز صبر بر آن مشکلات و سختی و درد ورنج های زیاد مژده به پیامبری به نام عیسی بن مریم داد!
آن ذاتی که آسیه را برای رهایی از ظلم فرعون بسوی خود خواند!
الله مهربانی که عایشه را بعداز تهمت زدن حفظ نمود و بر صبرش افزود!
مطمئن باشیم  که پروردگار بندگان مؤمن خود را ضایع نخواهد کرد! 
روزی ماهم به جایگاهی خواهیم رسید که همه افتخار خواهیم کرد ان شاءالله!
زیرا به ذاتی ایمان داریم که هم واره با صابرین بوده و است و خواهد بود!❤️****

✍رامد مروی.

یحیی سنوار احیای یک افسانه

حیرت آور! شبیه یکی از سکانس‌های فیلم‌های حماسی هالیوود بود،ریز پرنده‌ای وارد ساختمان نیمه ویران می‌شود، قهرمان قصه، بی آنکه رمقی ‌داشته باشد،به دوربین پهپاد خیره می شود، نه خودش را به مردن زد و نه تسلیم شد. دست راستش از ساعد شکاف بزرگی خورده بود اما یک تکه چوب در دست چپش داشت هنوز مرد می‌دانست آخرین ثانیه‌های زندگی‌اش است و خودش پایان بدن خاکی‌اش را انتخاب کرد اگر شالی که به صورت بسته بود باز می‌کرد و به دوربین آن ریزپرنده خیره می‌شد، احتمالا اپراتور از شوق پیدا کردن زنده یحیی، به او شلیک نمی‌کرد، اما سنوار انتخابش را کرده بود دیگر نایی در بدن نداشت اما آخرین پیامش را برای کودکانی که در آن سرزمین به دنیا نیامده‌اند و‌ یا در گهواره‌اند ارسال کرد.

سنوار هیچ سلاحی در دست نداشت اما همان یک تکه چوب را به نمایندگی همه ‌نداشته‌هایشان در یک جنگ‌ نابرابر، پرتاب کرد و احتمالا چند ثانیه بعد هم کار تمام شد. آنکه آنسوی دوربین نشسته بود نمی‌دانست به سر چه کسی شلیک کرد اما سنوار می‌دانست آخرین لحظات زندگی‌اش در حال ثبت است، دیگر هیچ توانی برای بلند شدن نداشت اما چوب را پرتاب کرد تا به پسران سرزمین‌های غصب شده پیامش را برساند ما چاره ای نداریم جز جنگیدن ولو چوب خشک برابر پهپاد مسلح!
او در یک ساختمان نیمه ویران، با انتخاب نوع شهادتش، آخرین پیام را به عنوان فرمانده به بچه‌های سرزمینش مخابره کرد؛ تا لحظه آخر تسلیم نشوید سنوار با انتخاب نوع شهادتش، خودش را هزاران هزار بار در اذهان همه آزادی خواهان تاریخ احیا کرد.

نه تولد در اردوگاه و‌ نه سال‌ها اسارت در زندان
هیچکدام اینها موجب نشد که او آرام شود، رام وضعیت نابرابر شود، تسلیم شود و همانند عرفات یک روز بگوید؛ خسته شدیم، جنگ دیگر بس است، برای او پایان جنگ روزی بود که زمین از دست رفته به ساکنان اصلی آن سرزمین برگردد
سنوار از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ تا ۱۷ اکتبر ۲۰۲۴ در غزه ماند پا پس نکشید فرار نکرد فرماندهی کرد و لحظه پایان را هم خودش به انتخاب خویشتن برگزید.

یحیی سنوار را تاریخ به خاطر خواهد سپرد با دست قطع شده اش با نگاه خیره و شجاعانه اش به ریز پرنده قاتل، با تکه چوبی که آخرین سلاحش بود، با آخرین حرکت بدنش که با همه توان چوب را به سمت پهپاد پرتاب کرد، با گلوله‌ای که به شقیقه اش شلیک شد و تصویری جاودانه از او ساخت.
او با این پایان، راه آغاز را به کودکان فلسطینی یاد داد

نترسید، تسلیم نشوید و تا آخرین قطره توان‌تان بجنگید.

شاید برای بعضی از ما این واژه‌ها از فرط تکرار تهی از معنی اولیه و‌ آرمانی‌ شده باشد اما برای آنان که در خون خود غلتی زدند نه یحیی سنوار تمام نشد، ارتش غاصب با پخش آن ویدئو بزرگ‌ترین خدمت را به کودکان فلسطینی کرد، آنها حالا می‌دانند ‌وقتی از افسانه سنوار برایشان می‌گویند دقیقا از چه چیزی حرف می زنند.

مردی که یک رسانه اسراییلی با نشان دادن این فیلم برایش نوشت؛ تا لحظه آخر جنگید
شبیه دو امدادی بود، سنوار «چوب» را به نفر بعدی
داد، اما حرمله‌های تل السلطان رفح نفهمیدند و فاتحانه این فیلم را منتشر کردند.

تاریخ با همین فیلم چندثانیه ای بیاد خواهد آورد‌ و شهادت می‌دهد؛ چگونه فرزندان فلسطین با یک تکه چوب، برابر ریزپرنده قاتل، ایستادگی کردند و جنگیدند
این سند بماند برای روزی که قدس آزاد شد. روزی که تاریخ به یاد بیاورد چه کسانی همه آسایش و ۶۰ سال زندگی خویش را به پای این آزادی ریختند و شاید مولانا این صحنه را دیده بود که ۱۰ قرن پیش گفت:

رقص و جولان بر سرِ میدان کنند
رقص اندر خونِ خود مردان کنند
چون رهند از دستِ خود دستی زنند
چون جهند از نقصِ خود رقصی کنند

شبیه یک فیلم هالیوودی بود حیرت آور و باور نکردنی و این کمترین مزد مجاهدت‌های مرد جنگی اعراب بود؛ یحیی سنوار

به قلم بهراد رشوند

#موضوعات_هفته_وار
#موضوع این هفته:
پولدار بشیم اما نه به هر قیمتی!

#رامد_مروی

?عنوان رساله: چرا خدا به داد اهل غزه نمی‌رسد؟!
✍️نویسنده: وزیر احمد عظیمی
?تعداد صفحات: ۴۰
?پیوند: #پاسخ‌به‌شبهات، #فلسطین
?معرفی:
حدود 10 ماه از جنگ در غزه می‌گذرد و همچنان، قتل، آوارگی و گرسنگی بر مردم مظلوم غزه تحمیل می‌شود و ده‌ها هزار نفر کشته و زخمی و صدها هزار نفر آواره و سرگردان شده‌اند، با انتشار تصاویر جنایات صهیونیست‌ها خشم بسیاری از مردم آزاده جهان برانگیخته شده است در این میان برای برخی‌ها سؤال و برای بعضی دیگر به‌عنوان شبهه مطرح گردیده که خدا چرا به داد مردم مظلوم غزه نمی‌رسد؟ در این مقاله به این موضوع پرداخته شده است...