برگ‌ها دارن زرد می‌شن. از گرما برگ‌ِ درخت‌ها افتاده‌ شدن، شاداب و رقصان در هوا نیستن. مثلِ من و تو زرد می‌شن و می‌ریزن. برای ما بهاری هست؟

"I don't want you to go."

I have loved you for the last time.

تمامِ کائنات دارن بهم میگن امشب شبِ call me by your name عه. هیچ‌کس جز الیو نیست که جلوی شومینه من رو وقتی از دوری گریه میکنم در آغوش بگیره. هیچ‌کس هم جز من نیست که اون رو در آغوش بگیره. خیلی زود توی دلم داره پاییز می‌شه. الیور الان دیگه خیلی دوره؟ نمیدونم. شب براش می‌نویسم. بدنم از تو میلرزه و دست‌هام انگار برای خودم نیستن. هنوز حتی یک سال هم نشده. شاید اگر آدم‌ها اینقدر دور نبودن هیچ‌وقت اینجوری نمی‌شد. تو هنوز نورِ سبزِ خونه‌ای. هیچ‌وقت هم خاموش نمی‌شی‌. هر چیزی هم که بشه تو نورِ سبزِ خونه‌ی منی. کاش باز هم قرص داشتم. کاش چاره داشتم. کاش توان داشتم. نفس داشتم. کاش بلد بودم. کاش بزرگ بودم. کاش بچه بودم. کاش اصلا نبودم. در یک سالِ گذشته تقریبا چیزی نبوده که پیش نیاد. همه‌شون هم خلاصه میشن توی دوری. دوری دوری دوری. ای لعنت به دوری. لعنت به چیزی که هر چقدر هم نزدیک باشه باز هم دوره‌. کاش کلمه‌ی دوری هیچ‌وقت توی لغت‌نامه‌ها نبود‌.

دو سال و نیم ننواختنِ تو خیلی زیاده. تو گریه می‌کردی و اشک‌هات سر می‌خوردن روی چانه‌گیرِ ویولن. من نگاه‌ت می‌کردم. به تو، به دست‌هات و به حرکتِ آرشه. من تازه داشتم یاد می‌گرفتم که چطوری دوتایی پیانو بزنیم. آقای تیموری گفت دل‌ش برات تنگ شده. اون مغازه الان فقط پر از خاکه. دیگه هیچ سازی توش نیست. هیچ کاخنی نیست که روش بشینیم و الکی بزنیم و بخندیم. کاش توی رویا برام باخ بنوازی و دورتا‌دور اتاق برقصی.

من رو از من خالی کن.