در روزگاری زیست می‌کنیم که از دانشوران واقعی، تنها عده‌ای قلیل، در هزار رنج و محنت باقی مانده‌اند. روزگاری‌ست که حکیم‌نمایان، بر تن باطل جامهٔ حق می‌پوشانند و از حد تظاهر و تزویر قدمی فراتر نمی‌نهند و علم‌شان را جز در راه خواست‌های تن خود به کار نمی‌گیرند. اینان اگر ببینند که کسی مانند ایشان سرِ خودنمایی ندارد، بلکه به راستی در پی یافتن حق و ترک باطل است، او را خوار می‌شمرند و تمسخر می‌کنند، و در هر حال خداوند یار و پناه همگان باد ...

مقدمه‌ی کتابِ جبر و مقابله

@cognition_n

نوزاد، تنها فرد در خانواده است که گذشته‌ای ندارد، والدین اما خیلی زود گذشته خود را به او می‌بخشند.

رنه اشپیتز

@cognition_n

در آخر، تمام آنچه داریم این است: کلمات؛
پس بهتر آنکه درستشان را به کار ببریم.

ریموند کارور

@cognition_n

این طور بارم آورده بودند که بترسم. از همه چیز. از بزرگتر مبادا بهش بربخورد، از کوچک تر مبادا دلش بشکند، از دوست مبادا برنجد و تنهایم بگذارد، از دشمن که مبادا برآشوبد و به سراغم بیاید.

رضا قاسمی

@cognition_n

هدف از روانکاوی شدن، پایان بخشیدن به دردهای روانی نیست. بلکه به نوعی می توان گفت که هدفش افزایش قابلیت تحمل حقیقت های دردناکی هست که پذیرششان اجتناب ناپذیر است، البته پذیرششان بدون تخریب خود، آسیب به خود و تخریب دیگری یا آسیب رساندن به دیگری.

ویلفرد بیون
روانپزشک و روانکاو انگلیسی

@cognition_n

اولین ماجرای عاشقانه‌اى که در این جهان باید آن را به کمال برسانیم رابطه با خودمان است و تنها پس از موفقیت در این رابطه است که میتوانیم به دیگران آنطور كه بايد عشق بورزیم ...

ناتانیل براندن

@cognition_n

بیا زندگی کنیم! خورشید روزی دو بار طلوع نمی‌کند، ما هم دو بار به دنیا نمی‌آییم. هر چه زودتر به آنچه از زندگی‌ات باقی مانده، بچسب.

آنتون چخوف
یک مرد ناشناخته

@cognition_n

خوشبختی یعنی ادامه‌ی خواستن چیزی که داریمش ...

سن‌آگوستین

@cognition_n

نگاهش به سبزه عید که افتاد رفت توی فکر؛ لحظاتی گذشت ... وقتی سرشو بالا آورد و فهمید که دارم با تعجب نگاه می ‌کنم ، لبخند تلخی زد.

گفتم: گیله مرد! توی سبزه‌ها چی دیدی که رفتی تو فکر؟! کمی سکوت کرد و گفت: به این دونه‌های سبز شده نگاه کن؛ چند روز آب و غذا و نور خورشید خوردند و رشد کردند ...

گفتم: خب !

گفت: سیصد شصت و پنج روز از خدا عمر گرفتیم و آب و غذا و فلک در اختیارمون بود؛ می‌ترسم رشد که نکرده باشم هیچ، افت هم کرده باشم! دونه‌ای که نخواد رشد کنه؛ هر چقدر آب و آفتاب بهش بدی فقط بیشتر می‌گنده.

گیله مرد
بزرگ علوی

@cognition_n

بدن مانند پرده‌ایست که خاطرات روی آن فرافکنده می‌شود و درد جسمانی کنونی بیمار، یورش آشکار درد سابقی است که فراموش شده است. خوان داوید نازیو

@cognition_n