? به احترام ژاک دریدا
۱۵ ژوییه ۱۹۳۰ - ۸ اکتبر ۲۰۰۴

آثار:

سرچشمهٔ هندسهٔ هوسِرل (۱۳۴۱)
گفتار و پدیده‌ها (۱۳۴۶)
نوشتار و تفاوت (۱۳۴۶)
گراماتولوژی (۱۳۴۶)
بذرافشانی (۱۳۵۱) (بارآوری)
حاشیه‌ها؛ دربارهٔ فلسفه (۱۳۵۱)
مواضع (۱۳۵۱)
آوای غم (۱۳۵۳)
مهمیزها؛ شیوه‌های نیچه (۱۳۵۷)
کارت پستال، از سقراط تا فروید و فراتر (۱۳۵۹)
فلاسفه و کلام، مصاحبه با روزنامه لوموند (۱۳۶۳)
اطراف (۱۳۶۵) (ساحل‌ها)
دربارهٔ روح، هایدگر و پرسش (۱۳۶۶)
نفس، ابداع‌های دیگری (۱۳۶۶)
خاطراتی، برای پُل دمان (۱۳۶۷)
مسئلهٔ پیدایش در پدیدارشناسی هوسِرل (۱۳۶۹)
مسیر دیگر (۱۳۷۰)
اشباح مارکس، دولت و دِین، سوگواری و بین‌الملل جدید (۱۳۷۲)
سیاست دوستی (۱۳۷۳)
پرسش‌انگیزی‌ها (۱۳۷۵)
ایمان و دانش، در پی آن: زمانه و بخشش (۱۳۷۵)
دین (ژاک دریدا و جیانی واتیمو) (۱۳۷۵)
دربارهٔ مهمان‌نوازی (۱۳۷۶)
خداحافظ اِمانوئل لِویناس (۱۳۷۶)
قول، لحظه‌های فلسفی (۱۳۷۸)
فردا، چه خواهد…؛ گفتگو با الیزابت رودینِسکو (۱۳۸۰)
مارکس و پسران (۱۳۸۱)
اشرار، دو رساله دربارهٔ عقل (۱۳۸۲)
«مفهوم» ۱۱ سپتامبر (دریدا و یورگن هابرماس) (۱۳۸۳)
واقعیت در نقاشی (۱۹۷۸)
بلاغت دارو (۱۹۹۰)

@abbasnaeemi

?آمران نجابت چگونه می اندیشند؟!
| بازخوانی آرای میشل فوکو پیرامون سکسوالیته

✍ عباس نعیمی جورشری
جامعه شناس و مدیر گروه جامعه شناسی حقوق انجمن جامعه‌شناسی ایران

محورهای اصلی بحث:
الف. اخلاق جنسی باستان
ب. نبرد رهبانیت مسیحی
پ. گره خوردگی قدرت با سکسوالیته در جهان جدید

?نشریه چشم انداز ایران | شماره ۱۴۷ | شهریور و مهر ۱۴۰۳ _ فایل PDF
@abbasnaeemi

?آمران نجابت چگونه می اندیشند؟!
| بازخوانی آرای میشل فوکو پیرامون سکسوالیته

✍ عباس نعیمی جورشری
جامعه شناس و مدیر گروه جامعه شناسی حقوق انجمن جامعه‌شناسی ایران

?نشریه چشم انداز ایران | شماره ۱۴۷ | شهریور و مهر ۱۴۰۳

مقدمه
سکس و سکسوالیته همواره محوری مهم از جدال های اجتماعی بوده است خاصه آنجا که تمدن های بشری دارای بار دینی و الهیاتی بوده اند. بر این مبنا می توان مشاهده نمود بسیاری از تنازعات اجتماعی خواه در سطح گروه های فرهنگی یا دسته جات هنجاری و خواه در ابعاد سیاست‌گذاری دولتی و مهندسی سیاسی، بر عنصر جنسیت تکیه داشته اند. در شرق می توان خاستگاه نظری بودیسم و دائوئیسم و کنفوسیانیسم را مورد مداقه قرار داد. چنانکه در یونان و رومباستان سنت های اجتماعی مشخصی درباره جنسیت و سکس وجود داشته است. بر همین مبنا می توان از ادیان ابراهیمی سراغ گرفت و مواضع آن ها را درباب سکسوالیته به بحث نهاد. اهمیت مسیحیت و اسلام و یهودیت در این باره بیشتر است زیرا ابعاد مهمی از خصایل فرهنگی و سیاسی جهان کنونی را آغشته نموده اند.

سنت جنسیتی در اسلام اهمیت دوچندان دارد خاصه اینکه در معرض تحولات مدرن، چالش های ساختاری و مطالبات نو قرار گرفته است. بااینحال ارزیابی تبارشناسانه یا دیرینه شناسانه آن با محدودیت هایی جدی مواجه می باشد لذا در یک گام عقب تر می توان سراغ سنت مسیحی نجابت رفت و یا در خاستگاه های باستانی سکس جستجو نمود، یا گامی به پیش نهاد و از نسبت امر جنسی با عناصر حیاتی معاصر یا جنبش های مارکسیستی و فمینیستی پرسش داشت. همه اینها بستری فراهم می نماید تا بتوانیم در نبردی دقیق شویم که -به تعبیر فوکو- برای نجابت برقرار است. نبردی که خواه ناخواه و لاجرم در میانه ی آن قرار داریم. اینگونه می توان پرسید آمران نجابت چگونه می اندیشند؟!

«نبردی برای نجابت و چند گفتگوی دیگر» مجموعه ای است از مصاحبه های میشل فوکو که توسط لارنس د.کریتزمن جمع آوری گشته و توسط محمدرضا اخلاقی منش به فارسی برگردانده شده است. مباحث مطرح در این مجموعه، قطعاتی است از پازل فکری فوکو که به شکل مکتوب در تاریخ جنسیت یا سخنرانی ها و مصاحبه های مختلف نشر یافته است لذا دارای وسعت و گاه پراکندگی است. در اینجا مصاحبه گران‌ با حضور فعال خویش، آرای فوکو را به چالش می کشند. آنچنان که او نیز با آرای خویشتن برخوردی واکاوانه و گاه انتقادی دارد. محورهای اصلی اندیشه در این مباحث عبارت است ازسیاست، مدرنیته، جرم شناسی و نیز اخلاقجنسی. از این خیل، تمرکز نگارنده بر بازخوانی و تلخیص چند بخش خاص قرار دارد که برای پرسش اصلی ما راهگشاست. نتیجتا می توان پاسخ های احتمالی را در سه سپهرجستجو نمود؛
الف. اخلاق جنسی باستان
ب. نبرد رهبانیت مسیحی
پ. گره خوردگی قدرت با سکسوالیته در جهان جدید

لینک دانلود مقاله کامل
نسخه PDF

@abbasnaeemi

?نشست تخصصی
صلح در آینه فرهنگ و سیاست ایرانی
به مناسبت‌ روز جهانی صلح 21sep

آیا صلح برای ایران امروز ممکن است؟

عباس نعیمی جورشری
(مدیر گروه جامعه شناسی حقوق)
پاسخ می دهد:
صلح به مثابه فضیلت شکننده:
مقام عمل در سیاست

?محورهای اصلی بحث:
_صلح درون و صلح بیرون
_سطوح خرد، متوسط، کلان
_ساحت های چهارگانه معرفتی
_اقتصاد سیاسی‌: محدودیت منابع و نامحدودی تقاضا
_روانشناسی: احساس تبعیض، ستم،..
_جامعه شناسی: توزیع قدرت
_فلسفه اخلاق: حقوق دیگری
_آرنت: سیاست و عمل
_عیار عرصه عمومی

?گروه جامعه شناسی حقوق انجمن جامعه‌شناسی ایران
مجله صوتی | ۶ مهر ۱۴۰۳
@sociologyoflaw
@abbasnaeemi

? #مکاشفات

دیروقت است و من بی آنکه خبر دهم، پشت در ایستاده ام.
«باباحجت» در آستانه هال با شوق پدیدار می شود.
هنوز آغوشم با حضرت پدر تکمیل نشده که «مامان منیژه» با چهره ای پرشور صدایم می کند:
_حنیف! آخی عزیزم. کی اومدی؟

با شور و شعف مرا بغل می کند.
حضرت مادر را می بوسم.
چقدر این خانه را دوست دارم.
این شهر را. منشا و پناه دلتنگی هایم.

کل روز روی کتاب جدیدم کار می کردم.
ادیت نهایی بعد از چهار سال.
و
شب دلتنگ می شوم.
راهی می شوم.
بروم
که نمانم
که بازگردم.

می رسم.
آقاحسین با آن لحن پدرانه می‌گوید:
_عه! آقا!
شب نمی مونی؟
بر می گردی رشت؟
مگه تازه نیومدی؟

و من آمده بودم که بازگردم!
برگشته بودم
که برگشته باشم به شوقی و اندوهی!

ذهنم می رود به م.
اخیرا زیر چند پست فقط یک لبخند :) گذاشته بود.

اما لبخندی نبود
آدم هایی که فقط لبخند می زنند -نه حرف- خبر هولناک را شنیده اند.
از واقعه خبری دارند.
اندوهی در دل.
او هم چیزی را پنهان می کرد.
اما
عشق توان نهان شدن ندارد.
دارد.
اما نه اگر به تماشا نشسته باشیم!

استوری غمبارش را که دیدم
خارج از عرف استادوشاگردی
-که آگاهانه هرگز نخواسته ام پذیرای وجه غیرانسانی اش باشم-
رفتم دایرکت و همدلانه چیزی نوشتم.
جبران خلیل گفته بود:
عمق #عشق تنها
در زمان جدایی پدیدار می شود!

م.ر. می گوید:
_هنوزم دیر نشده می تونم بهش بگم استاد.
شاید
از نه شنیدن می تَرسم.

یاد ب. می افتم.
یاد سالها پیش.
دم در دانشگاه سیگار می کشید و با دیدنم پنهانش کرد.
سر کلاس با شیطنت گفتم:
_بچه ها اگه سیگار می کشین، نیکوتین پایین بکشین!
ب. با شیطنت‌ کلی خندیده بود.
چندی پیش بعد سالها زنگ زد دعوتم کند عروسی اش.
حیف رشت نبودم تا در لباس دامادی ببینمش.
قول کراوات گرفته بود.

باید به آقای م.ر. چه بگویم.
چه می توانم گفت؟
حس توصیه را پس می زنم.
می دانم که چقدر زیااد نِمی دانم!
می خواهم فقط مهربان و امن باشم.
این گاهی مهمتر از هر چیزی است. کاش بدانیم.
بر اندوخته های اندکم تمرکز می کنم.
شاید شمعی شود.

_بهت نمیگم چیکار کنی.
دو تا یادگار بهت میدم.
اول
به خودِ صادقِ درونت بدهکار نشو!
دوم
مسولیت تصمیماتتو بپذیر.
انجام یا عدم انجام!**

م.ر. با بغض می نویسد:
_ممنونم بابت یادگاریتون استاد ??

دیر است.
خداحافظی می کنم که به خانه برگردم.
جاده در تاریکی غرق است.
سکوت در مزارع دوطرف حکمفرماست اما نه در مزرعه دلم.
صدای موزیک را بلند می کنم.
انگلبرت هامپردینک می خواند:
So How Do I Stop Loving You?!

_چگونه؟!

#عباس_نعیمی_جورشری
شهریور ۱۴۰۳
تصویر:
گیلان | لشت نشا | خشکرود | مزرعه برنج

@abbasnaeemi

?در جستجوی صلح و عدالت

از مرزهای مشترک اندیشه در سه قلمرو فلسفه، جامعه‌شناسی و حقوق، همانا عدالت است.
اما
#عدالت_چیست ؟

اگر بتوان از این مرحله به سلامت گذر نمود، بایستی پرسید
عدالت چه نسبتی با کیفر و کیفرخواست دارد؟
آیا می توان عدالت را در ساحت صلح و سازش نیز یافت؟
و اینکه چگونه می توان از قاضی صلح به عدالت پل زد؟

پاسخ به این پرسش ها ساده نیست چنان راهی خطیر و پر پیچ و خم. خاصه اگر توجه داشته باشیم مسائل عدالت با مفاهیم افتخار، فضیلت، غرور، رسمیت، قومیت، مذهب،... و زبان پیوند دارد.
در این مسیر حداقل با سه رهیافت متفاوت مواجه هستیم.

یک رهیافت به معنای بیشینه سازی مطلوبیت و رفاه است یعنی بزرگترین سعادت برای بیشترین افراد.

رهیافت دوم در پی محترم شمردن آزادی انتخاب می باشد و خود به قرائت هایی چند منفک می گردد از آزادی اراده تا لیبرال مساوات گرایانه.

رهیافت سوم عدالت را در پرورش فضیلت و عقلانیت درباب خیر همگانی جستجو می کند.

هرکدام این رویکردها دارای استدلال های قابل اعتنایی هستند و نقد‌هایی را نیز حمل می کنند با اینحال نگارنده احتمالا به نسخه ای از رهیافت سوم قرابت فکری دارد. باید این وسواس فکری را به خرج داد که عدالت تنها با شیوه ی درست توزیع چیزها ارتباط ندارد بلکه با شیوه درست ارزش گذاری امور نیز مرتبط خواهد بود.

این نکات را می توان از آثار کلاسیک کانت و اسپینوزا در فلسفه اخلاق تا وبر در حد فاصل جامعه‌شناسی و حقوق سراغ گرفت و یا در درس‌گفتارهای تحسین برانگیز سندل یافت. آنچنان که به نظرم نیازمندیم از نگرش انتقادی و درخشان آرنت و فوکو بهره مند شویم.
شاید و تنها شاید از پس این جستجوها، تصویر دقیق تری از حقیقت ِ عدالت ترسیم کنیم.

با این نگرش که وجهی از دانش اندکم و نتیجه سیزده سال معلمی در رشته های جامعه شناسی، علوم سیاسی، روانشناسی و حقوق است، در مراسم تحلیف میانجی گران قوه قضاییه سوگند یاد نمودم که همواره پاسدار حق و عدالت باشم و با تکیه بر شرف انسانی خویش، با رعایت تقوا، امانت و اصول اخلاقی در انجام وظایف قانونی خود به ویژه ایجاد صلح و سازش بکوشم.
• پروانه میانجی گری در امور کیفری

#عباس_نعیمی_جورشری
۲۴ شهریور ۱۴۰۳

@abbasnaeemi