Image Credit:
Cecilia Beaux, 1896, Sita and Sarita. National Gallery of Art, Washington D.C., Public Domain.

Image Credit:

Frank Stella, 1971, Lanckorona I. Mixed media on canvas (canvas, felt, paper, paint on Cardboard), 274.3 x 228.6 cm | 108 x 90 inches; © 2024 Frank Stella / Artists Rights Society (ARS), New York, Courtesy Sprüth Magers; Photo: Timo Ohler.

Image Credit:

Faith Ringgold, 1997, American Collection #4: Jo Baker’s Bananas. Acrylic on canvas with pieced fabric border, 80 1/2 x 76 in.; National Museum of Women in the Arts, Purchased with funds donated by the Estate of Barbara Bingham Moore, Olga V. Hargis Family Trusts, and the Members’ Acquisition Fund; Faith Ringgold © 1997; Photo by Lee Stalsworth. Used under the Fair Use Doctrine for commentary, criticism, research, and education.

Image Credit:

Bruno Latour, 2018, Anthropocene lecture, video screenshot, Berlin. Used under the Fair Use Doctrine for commentary, criticism, research, and education.

برونو لاتور، ۲۰۲۲-۱۹۴۷

برونو لاتور فیلسوف، انسان‌شناس، و جامعه‌شناس فرانسوی بود که فرایند پژوهش علمی را «برساختی اجتماعی» تعریف‌می‌کرد. او هم‌چنین به نقش انحصاری کارماده‌های اجتماعی و انسانی در برساخت واقعیت‌های اجتماعی شک‌می‌کرد و از مشارکت سازمایه‌های ناانسانی مانند شِی‌ها در این فرآیند دفاع‌می‌کرد. «نظریه‌ی کنش‌گر-شبکه» که لاتور از مبتکرهای اصلی آن است، بنا دارد تقارنی گسترده‌ میان جهان انسانی و ناانسانی برقرارکند، هم‌چنین که روشی‌ست برای پرهیز از اصطلاح‌هایی انتزاعی مانند «جامعه»، «سرمایه‌داری»، و «اقتصاد» با تمرکز بر نقش کنش‌گرها در ساخت هر جمع. نظریه‌ی کنش‌گر-شبکه «هستی‌شناسی‌ای تخت» از انسان‌ها، ناانسان‌ها، مفهوم‌ها، و شخصیت‌های خیالی است.

سام مهتشم، ۱۴۰۳، «برونو لاتور، ۲۰۲۲-۱۹۴۷»، «کارنما؛ فصل‌نامه‌ی نقد و تاریخ هنر»، ج ۸، ش ۲، تابستان ۱۴۰۳.

برای خواندن این مقاله و ده‌ها مقاله‌ی دیگر درباره‌ی پیش‌تازترین و رادیکال‌ترین سویه‌های هنر و فرهنگ، به کارنما بپیوندید:
kaarnamaa.com

kaarnamaa.com/single-post/latour-24

Image Credit:
Richard Serra, 1981, Tilted Arc, Mr. Serra’s “Tilted Arc”; installed in 1981 in downtown Manhattan, removed in 1989. © Neal Boenzi for The New York Times. Used under the Fair Use Doctrine for commentary, criticism, research, and education.

ریچرد سرا، ۲۰۲۴-۱۹۳۸

ریچرد سرا هنرمندی‌ست که با مجسمه‌های بزرگ‌اندازه‌ی فولادی‌اش شناخته‌شده‌است. او یکی از مهم‌ترین مجسمه‌سازهای مدرن پسین است که با تاثیرپذیری از هنر فرآیندی، کارماده را به‌طرزی به‌کارمی‌برد تا مخاطب و فضا را به کار هنری واردکند. سرا از پیش‌فرض‌های فرمیِ زیباشناسی مینیمال هم‌چون محدودبودن به گرید، یا شبکه‌های شطرنجی فاصله‌می‌گیرد و از آن‌جا که مجسمه‌های فرآیندی‌اش به‌طرزی سیال با پیرامون می‌آمیزد، نه‌تنها تفکیک‌پذیری میان فضای معماری و میدان کار هنری را به‌چالش‌می‌گیرد بل‌که با بهره‌گیری از نیرو‌های طبیعی هم‌چون گرانش، وزن کارماده، زمان، و حضور مخاطب یکی از رادیکال‌ترین فرم‌های مجسمه‌ی پسامینیمال را پدیدمی‌آورد.

مهران خوش‌نویس، ۱۴۰۳، «ریچرد سرا، ۲۰۲۴-۱۹۳۸»، «کارنما؛ فصل‌نامه‌ی نقد و تاریخ هنر»، ج ۸، ش ۲، تابستان ۱۴۰۳.

برای خواندن این مقاله و ده‌ها مقاله‌ی دیگر درباره‌ی پیش‌تازترین و رادیکال‌ترین سویه‌های هنر و فرهنگ، به کارنما بپیوندید:

kaarnamaa.com
kaarnamaa.com/single-post/serra-24

Image Credits:
Torkwase Dyson, Liquid Shadows, Solid Dreams (A Monastic Playground), 2024, as installed at Whitney Biennial 2024: Even Better than the Real Thing, 2024, Whitney Museum of American Art, New York. Installation view of Whitney Biennial 2024: Even Better than the Real Thing (Whitney Museum of American Art, New York, March 20–August 11, 2024). Photograph by Audrey Wang.

Sharon Hayes, 2024, Ricerche: Four, Installation view of Whitney Biennial 2024: Even Better Than the Real Thing (Whitney Museum of American Art, New York, March 20- August 11, 2024). Sharon Hayes, Ricerche: four, 2024. Photograph by Ron Amstutz.

Ligia Lewis, 2023, //A Plot / A Scandal, HD video, color, sound; 20 min. © Ligia Lewis.