خیلی که عمیق می‌شی می‌بینی اون اتفاق بده افتاد اون چیز بده شد که نقطه اول همه چیزهای خوب رو گذاشت.

و وقتی بهش فکر می‌کنی تو هر نقطه‌ای باشی همیشه چیزی هست که نگاهش کنی و بگی “کی فکرشو می‌کرد؟”

زندگی واقعاً عجیب و جالبه مخصوصاً وقت‌هایی که پر از “کی فکرشو می‌کرد؟”ـه.

بعضیا میان که نمک روی زخم باشن بعضیا هم مرهم می‌شن ولی تو مسئولی که مراقب زخمت باشی و تصمیم بگیری که کجا باشی.

شاید یه سری آسیب‌ها و زخم‌ها قرار نیست هیچوقت کامل‌ خوب بشن و از بین برن و تو فقط باید مراقبشون باشی و پیش انسان‌هایی باشی که اون‌ها هم ازشون مراقبت می‌کنن.

They make me cry with just a slight change in tone.

I hate these hormones.

-چی می‌خونی؟
+بگانیک.

دانشگاه واقعاً بس.