🔰 ژرفا معرفی و پیشنهاد می‌کند:

⚡️🔥جلد دوم نشریه شتاب منتشر شد🔥⚡️

نشریه انجمن علمی فیزیک دانشگاه علم و صنعت

با موضوع اختصاصی “فیزیک ماده چگال”
و موضوعات متنوع دیگر✏️

🔻به همراه مصاحبه ویژه با
🔹دکتر امیرحسین احمدخان کردبچه

🔻و مقالات ویژه
🔸دکتر آسیه سادات کاظمی
🔸دکتر ذبیح الله ذبیحی
🔸دکتر سمانه محمودی

#نشریه #شتاب #نشریه_شتاب #انجمن_علمی_فیزیک_دانشگاه_علم_و_صنعت

@anjoman_elmi_physics

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
#بازنشر
🆔 @Zharfa90

🔰 دانشمندی فراموش‌شده در اندازه‌گیری سرعت نور
   وقتی صحبت از سرعت نور می‌شود، معمولاً نام‌هایی مانند آلبرت اینشتین یا جیمز کلرک ماکسول به ذهن می‌آید. اما جالب است بدانید که یکی از اولین اندازه‌گیری‌های سرعت نور توسط یک ستاره‌شناس دانمارکی به نام اوله رومر در سال ۱۶۷۶ انجام شد. نکته جالب این است که رومر برای این کار از ابزارهای پیشرفته استفاده نکرد، بلکه تنها از مشاهده قمرهای مشتری بهره برد.
   رومر با مشاهده زمان‌بندی گرفتگی‌های قمر «آیو» (یکی از قمرهای مشتری) متوجه شد که زمان این گرفتگی‌ها بسته به موقعیت زمین نسبت به مشتری تغییر می‌کند. او از این تغییرات نتیجه گرفت که نور با سرعتی محدود حرکت می‌کند و مقدار تقریبی آن را محاسبه کرد. اگرچه محاسبات او با دقت امروزی فاصله داشت، اما در زمان خود چشم‌گیر بود و برای اولین بار به اثبات رساند که نور به صورت آنی حرکت نمی‌کند.
   کار رومر پایه‌ای برای درک نور به عنوان یک پدیده قابل اندازه‌گیری شد و راه را برای قرن‌ها کشف در فیزیک هموار کرد. با این حال، نام او اغلب در سایه شخصیت‌های مشهورتر باقی مانده است.

🔻 این گزارش تاریخی در کتاب زیر نقل شده است.
📚 The History of Light and Color Measurement: A Science in the Shadows
👤 Klaus Hentschel

🆔 @Zharfa90

🔰 تحلیل فلسفی مفاهیم زمان و مکان در فیزیک کوانتومی
  یکی از موضوعات مهم و مورد بحث در فیزیک معاصر، بازتعریف مفاهیم زمان و مکان در چارچوب نظریه‌های کوانتومی است. پژوهش‌های اخیر نشان داده‌اند که این مفاهیم ممکن است پدیده‌هایی ظهوریافته (Emergent) باشند، نه واقعیت‌های بنیادی. این ایده پیامدهای فلسفی عمیقی دارد که در ادامه به تحلیل آن می‌پردازیم.

🔸 زمان و مکان به‌عنوان پدیده‌های ظهور یافته
  در نظریه‌های کوانتومی و نسبیتی، زمان و مکان دیگر به‌عنوان چارچوب‌های مطلق نیوتنی در نظر گرفته نمی‌شوند. به‌جای آن، این مفاهیم به‌عنوان نتیجه تعاملات بنیادی‌تر بین ذرات و میدان‌های کوانتومی در نظر گرفته می‌شوند. برای مثال، در نظریه گرانش کوانتومی، زمان و مکان به‌جای موجودیت‌های مستقل، ساختارهایی هستند که از رفتار جمعی ذرات یا میدان‌ها ظهور می‌کنند. این دیدگاه پرسش‌هایی فلسفی درباره ماهیت زمان و مکان مطرح می‌کند: آیا این مفاهیم صرفاً ابزارهایی برای توصیف جهان هستند یا اینکه واقعیت فیزیکی دارند؟

🔹 پیامدهای فلسفی: واقعیت یا توهم؟
  اگر زمان و مکان پدیده‌هایی ظهوریافته باشند، این سوال مطرح می‌شود که آیا آن‌ها صرفاً توهماتی هستند که از تعاملات بنیادی‌تر ناشی می‌شوند؟ این ایده شباهت‌هایی با برخی دیدگاه‌های فلسفی دارد، مانند ایده کانت که زمان و مکان را «صورت‌های شهود» ذهن انسان می‌دانست. اما برخلاف کانت، فیزیک کوانتومی این امکان را مطرح می‌کند که زمان و مکان حتی در غیاب مشاهده‌گر انسانی نیز می‌توانند به‌عنوان نتیجه‌ای از قوانین بنیادی طبیعت ظهور کنند. این دیدگاه به بحث‌های سنتی درباره نقش مشاهده در شکل‌گیری واقعیت دامن می‌زند.

🔸 رابطه علیت و زمان
  یکی دیگر از پیامدهای این دیدگاه، بازتعریف مفهوم علیت است. در فیزیک کلاسیک، علیت به‌طور مستقیم به توالی زمانی رویدادها وابسته است. اما اگر زمان یک پدیده ظهوریافته باشد، مفهوم علیت نیز باید بازتعریف شود. برخی نظریه‌ها پیشنهاد می‌کنند که علیت می‌تواند مستقل از زمان باشد و به ساختارهای بنیادی‌تر مرتبط شود. این ایده می‌تواند پیامدهایی برای درک ما از قوانین طبیعی و حتی اخلاقیات داشته باشد، چرا که بسیاری از سیستم‌های فکری بر پایه مفهوم علیت زمانی بنا شده‌اند.

▪️ بازتعریف زمان و مکان به‌عنوان پدیده‌های ظهوریافته نه‌تنها چالش‌های علمی، بلکه سوالات فلسفی عمیقی درباره ماهیت واقعیت و نقش مشاهده مطرح می‌کند. آیا زمان و مکان واقعیت دارند یا صرفاً ابزارهایی برای توصیف جهان‌اند؟ پاسخ به این سوالات می‌تواند درک ما از جهان و جایگاه خودمان در آن را تغییر دهد.

🆔 @Zharfa90

? همایش «سِیر آنالیز عددی»
? از سلسله همایش‌های #روایت_علم

? روایت علم و انسان در گذر تاریخ؛
  از رویش جوانه‌های علمی تا آینده پیش روی شاخه‌های گوناگون در کشور

با حضور
? دکتر مهدوی امیری
هیأت علمی دانشکده علوم ریاضی دانشگاه شریف

? یکشنبه ۲۰ آبان ۱۴۰‌۳ | ساعت ۱۶:۰۰
? دانشگاه صنعتی شریف، آمفی‌تئاتر مرکزی

▫️ چنانچه دانشجوی دانشگاه صنعتی شریف نیستید، جهت حضور در برنامه فرم ثبت‌نام را تا ساعت ۹ روز یکشنبه ۲۰ آبان‌ماه تکمیل بفرمایید.

? @Zharfa90

? مقاله آموزشی «مدل کیهان‌شناسی دوره‌ای همدیس راجر پنروز»

? این نوشتار به معرفی مدل کیهان‌شناسی پنروز می‌پردازد؛ مدلی که ادعا می‌کند در آینده بسیار دور، کیهان از ذرات جرم‌دار خالی می‌شود، و در نتیجه از منظر همدیسی با ابتدای کیهان هم‌ارز است. بنابرین کیهان در آینده، گذشته خود را فراموش و دوره‌هایی طولانی را به صورت متناوب تکرار خواهد کرد. همچنین به مسئله آنتروپی بسیار پایین کیهان اوّلیه و فرضیۀ انحنای ویل نیز پرداخته شده است.

? حامد منوچهری کوشا
▫️ برگرفته از کانال علم، فلسفه و الهیات

#مقاله_آموزشی #کیهان‌شناسی

? @Zharfa90

? #اطلاعیه

? بنا به درخواست برخی از مخاطبان گرامی، ثبت‌نام این رویداد مجدداً فعال شده و تا ساعت ۱۸ روز یک‌شنبه ۷ مردادماه امکان نام‌نویسی برای شرکت در ادامه کارگاه وجود دارد.

? @Zharfa90

? در باب «فلسفه و کیهان‌شناسی»
? کلاوس بایزبارت
▫️بخش اول

کیهان شناسی، مطالعه کیهان یا جهان هستی است. و جهان هستی، عبارت است از (یا متشکل است از)‌ همه آنچه هست. بنابراین کیهان شناسی یک کاوش بسیار گسترده است. در شرایط آرمانی، کیهان‌شناسی ما را به مرز های وجود در عالم می‌برد؛  اما ممکن است ما در مرزهای محدودتری، که مرزهای آنچه می‌توانیم بدانیم و آنچه علم می‌تواند انجام دهد هستند، گیر کنیم. هدف این نوشتار بررسی حدود هستی، دانش و علم است تا آنجایی که در کیهان‌شناسی ظاهر می‌شوند.
  وقتی امروز از کیهان‌شناسی صحبت می‌کنیم، بیشتر به رشته‌ای از علوم تجربی اشاره داریم که گاهی به آن «کیهان‌شناسی فیزیکی» نیز می‌گویند. اما کیهان‌شناسی همیشه به عنوان زیرشاخه‌ای از فیزیک در نظر گرفته نمی‌شد، و پرسش‌هایی که «کیهان‌شناختی» نامیده می‌شده (و می‌شوند)، تا حدودی فیلسوفان را به خود مشغول کرده‌اند. فلاسفه پیش از سقراط مانند تالس ادعا می‌کردند که آب، یا هر چیز دیگری، سرچشمه (یعنی منشأ یا اصل) همه چیز است. دیالوگ «تیمائوس» افلاطون تصویری از ساختار جهان مرئی ترسیم می‌کند. بعدها، فیلسوفی به نام کریستین ولف بین کیهان شناسی تجربی، فیزیکی و به اصطلاح کیهان‌شناسی کلی تمایز قائل شد؛ شاخه‌ای که به عنوان بخشی از متافیزیک قرار بود حقایقی را در مورد جهان اشیاء مادی از هستی شناسی استخراج کند.
  این‌که فیلسوفان به مسائل کیهان‌شناسی علاقه نشان داده‌اند نباید تعجب‌آور باشد. واضح است که اگر کیهان‌شناسی درباره همه چیز است، بهتر است ما هم در این کار شریک باشیم! به ویژه به این دلیل که برخی از رشته‌های فلسفی نیز (به طور خاص متافیزیک) سعی می‌کنند در مورد همه چیز فکر کنند؛ به علاوه پرسش‌های فلسفی در مورد چیستی آنچه وجود دارد و چگونگی ساختار آن، به طور طبیعی سبب علاقه به مطالعه ساختار جهان مادی می‌شود، همان چیزی که مورد بررسی کیهان‌شناسی است. همچنین، برای مدت طولانی هر گونه تحقیق در مورد ساختار جهان از کمبود داده‌های رصدی و فقدان تئوری‌های فیزیکی قابل پشتیبانی رنج می‌برد. در نتیجه استدلال‌ها و مفروضات فلسفی برای پرداختن به ساختار جهان مورد نیاز بود.
ادامه دارد...

? کتابچه فلسفه علم، فصل فلسفه کیهان‌شناسی؛ دانشگاه آکسفورد.

? @Zharfa90