#شماره_سوم

🔹مینه‌لی پیش‌تر در «یک آمریکایی در پاریس» و به‌ویژه در «شور زندگی» (۱۹۵۶)، که فیلمی درباره‌ی ون‌گوگ بود، به نقاشی پرداخته بود، اما به نظرم با «ژی‌ژی» است که نهایتِ استفاده را از فیلم‌سازی در پاریس برد تا تمام‌وکمال در تحقق رؤیای همیشگی‌اش بکوشد: در هم تنیدن قاب‌های سینمایی و تابلوهای نقاشی، نه صرفاً به خاطر زیباییِ رؤیاگونی که در هارمونی رنگ‌ها و نورها و فرم‌های نقاشانه هست، بلکه به خاطر امکانی که این زیبایی در اختیار سینما می‌گذارد تا حالات درونی پرسوناژها و تنش‌های احساسی آدم‌ها در رابطه با همدیگر، و به‌خصوص در رابطه با خودشان، را به تصویر بکشد. حساسیت‌های نقاشانه در این فیلم، مثل دیگر فیلم‌های مینه‌لی، نقشی ساختاری دارد نه تزیینی. به این معنا که اگر آن را برداریم، کل فیلم فرو می‌ریزد.

📝 خوب یادم است - نوشته‌ی مسعود منصوری - شماره‌ی سوم - یک فیلم، یک ژانر

برای خرید فصلنامه می‌توانید به کتابفروشی‌های معتبر سطح شهر مراجعه، یا از طریق ارتباط مستقیم با ما (از طریق دایرکت، یا تلگرام) و یا از طریق سایت ایران کتاب اقدام نمایید.

• همچنین در «فیدیبو» و «طاقچه»

#فصلنامه_حلقه
#شماره_سوم

@HalghehMag