#آگهی_همکاری
🔶
ارسال مشخصات به ایمیل زیر:

[email protected]

...گوئی اگر امیدی در روشن نگه داشتن شعله‌ی کوچک امید در دل هر فرد به تنهائی وجود ندارد، اما امید پیوستن شعله‌های کوچک به‌هم، برای مبدل شدن به آتشی فروزان در دل‌های بسیاران دل شکسته، خود آتش امیدی‌ست که در شرایط بحرانی، روشن می‌شود و فروزان می‌ماند. بر بستر همین تصورات آرمانی فرض دوم را که انضمامی‌تر است و جنبه‌ی تاریخی دارد مطرح می‌کنم؛ در شرایط تروماتیک اروپا در میانه‌ی دو جنگ بین‌الملل اول و دوم که ده‌ها میلیون انسان کشته و مجروح و بی‌خانمان و گرسنه می‌شوند، سبک اکسپرسیونیسم توسط ادیبان و هنرمندان به وجود آمد و در شرایط پساتروماتیک حاصل از جنگ، ادامه و توسعه پیدا کرد؛...
🔶
بخشی از متن #حسین_اکبری_نسب با عنوان: "در وضعیتِ رنج‌بار
نگاهی به رابطه ی هنر و تروما"، در شماره‌ی دهم #فصلنامه‌ی_نهیب | نسبتِ هنر و تروما

www.nahibmag.ir

«سروین شماره‌ی سوم» گویای تلاشی مستمر، در مقابل حذف، سانسور، طرد، به‌حاشیه‌راندن، تجاوز و سرکوب است. شماره‌ی حذف‌شده و نشرنشده را با هم و به‌عنوان شاهدی برای مقاومت و پابرجایی برای تحقق آزادی دانش‌گاهی نشر می‌کنیم و فراخوان نیرویی خواهیم بود که در این نزع زیست می‌کنند و مقاومت.

اکنون «سروین» بیش‌ازپیش، میان‌جی نشان‌دادن روابط فضایی و فارغ از محتوا، ابزاری برای مقاومت است.
آن‌چه در سروین واقعی‌ست «کردمان فضایی» دانش‌جویان شهرسازی، معماری و مرمت برای برپاکردن منازعه‌ای نمادین پیرامون بازپس‌گیری «حق‌به‌فضا»ست.

«سروینِ دانش‌جویان مطرود» حاصل طرد ساختارمند، سرکوب حق است.

این شماره از سروین که در پی فراخوانی در پاییز۱۴۰۱ و در بهار ۱۴۰۲ نشرشده بود، توسط «اتحادیه‌ی دانش‌جویی معماری، مرمت و شهرسازی ایران» در دوره‌ی پنجم و ششم، با دستور و یا حمایت «وزارت علوم، تحقیقات و فن‌آوری» و هم‌چنین سکوت یا بی‌نسبتی «تحریریه‌ی دوره‌ی ششم» حذف شده‌است. این نشریه در تابستان۱۴۰۳ و در پی مطالبه‌ی «حق‌ازدست‌رفته» و صیانت از حق‌به‌فضا، دانش‌گاه و دانشجو، توسط دبیر تحریریه نشر می‌شود.

@SarvinPraxis
«به سرو وارونه‌ی سروین توجه کنید»

در آغاز چيزي نبود / توصيف فلسفه خاستگاه و سرآغاز كار هنري:
#علی_نجات‌_غلامی
گفتار اول
@nahibmag