📽 مستند بزرگانِ ایران زمین (زرتشت)

─═༅࿇𐬐𐬀𐬭𐬙𐬌𐬭࿇༅═─
@k_a_r_t_i_r

🤲 چرا خدا را ستایش می‌کنیم؟ 🤲

⁉️سوالی است که گاهی دین‌داران از خود مطرح می‌کنند و به دنبال یافتن پاسخ آن در چهارچوب باوری و فلسفی دین خود می‌گردند.

⚜اگر در چهارچوب باوری یک موحد به خصوص از نوع ابراهیمی این سوال را مطرح کنید خواهید دید ستایش خدا را از این جهت واجب می‌دانند که خود را در مقام ضعف و مخلوق می‌پندارند و شایسته می‌دانند خالق و قدرت مطلقه را بستایند.

آیا این پاسخ درست است؟ آیا این باور، ستایشی درست را به همراه دارد؟

یافتن پاسخ این دو پرسش با یک مثال ممکن می‌شود: پدری را فرض بگیرید که فرزندانی دارند و آن پدر از قدرتی برخوردار است و در حق این فرزندان خود انواع بیماری‌ها تنی و روانی را سرازیر می‌کند، هزاران امید و آرزوی فرزندانش را به کام ناامیدی و پوچی می‌کشاند، انواع مصیبت‌ها را بر سر راه فرزندانش می‌گذارد و بلایای گوناگون بر سر فرزندانش نازل می‌کند در پایان هم هر زمان به هر روشی که دوست داشته باشد جان هر کدام از فرزندانش را می‌گیرد.

در این چهارچوب باوری، حسی که در قلب و روان و ذهن این فرزندان نسبت به پدرشان شکل می‌گیرد حس تنفر مملو از ترس است و اگر ستایشی هم از جانب فرزندان نسبت به پدر باشد ستایشی سرشار از ترس بوده برای دور کردن خشم پدر از خود و اندکی بی‌گزند ماندن و این دقیقا همانی است که تفکر توحیدی به بشریت داده است.
مشخص است که چنین ستایش نه خالصانه است و نه صمیمانه.

⚜اما در تفکر دو بُنی زرتشتی برعکس این تفکرِ نادرست، خداوند خیر محض بوده و به سبب ماهیت سراسر نیک داشتن است که شایسته و سزاوار ستایش و آفرین است.
مردم با دیدن هر فعل و رویداد و ذات نیکی حس رضایت نسبت به آن در درون‌شان شکل می‌گیرد و با آفرین و احسنت گفتنِ به آن نیکی سعی بر ستایش آن دارند.
حال اگر وجودی باشد که نیک محض و عاری از هر گونه پلیدی باشد و مردم بدان بعنوان آفریدگار خود باور داشته باشند خود به خود نسبت به آن در وجودشان حس رضایت و محبت قلبی شکل می‌گیرد و سعی می‌کنند هر لحضه به آن وجودِ عزیز و محترم نزدیک شوند و او را بستایند و آفرین گویند.

این نوع ستودن و آفرین گفتن خالص‌ترین نوع ستایش ممکن است که می‌تواند بین مردم نسبت به خدایشان شکل بگیرد.
ستایشی که دلیل آن ماهیت نیک خداوند است و آنچه که مردم را به سمت ستایس تحریک می‌کند حس رضایت و احترام و ارزش قلبی نسبت به خداوند‌ است.

💯 ستایشی از این خالص‌تر و رابطه‌ای از این زیباتر نمی‌توان در هیچ کجای جهان پیدا کرد.

✍هوزیشتن آریاچهر ✄

─═༅࿇𐬐𐬀𐬭𐬙𐬌𐬭࿇༅═─
@k_a_r_t_i_r

🎧🧪 در این آوا توضیحات جناب امیرپارسا در مورد طراحی‌های ناقص و نقد ایشان به طراحی هوشمندانه جهان را می‌شنویم.

✍ یکی دیگر از نقد‌های که به باور تک‌بن‌گرا وارد می‌شود همین موردی است که جناب امیرپارسا به زیبایی توضیح دادند: وجود نقص‌ها و یا طراحی‌های ناقص در جهان هستی اثبات می‌کند که تنها اراده یک دانای کل یا یک وجود اَبَر هوشمند بر جهان حاکمیت و تسلط ندارد.
اگر صرفا وجودی که دانایی محض و آگاه بیکران است در امر طراحی و مدیریت جهان اراده و حاکمیت داشت ما شاهد نقص‌ها و خطا‌ها در جهان نبودیم.

اما الان شاهد خطا و نقص هستیم پس همزمان نمی‌توانیم هم خطا‌ها و نقص‌ها را ببینیم و هم باور کنیم که صرفا یک اراده هوشمند و دانا در جهان دخیل بوده و هست.

راه حل روشن است: علاوه بر اراده خدا که دانای مطلق است یک اراده ویرانگر که از وجودی نادان سرچشمه می‌گیرد در جهان تاثیر دارد؛ یعنی در جهان هم خدا(اورمزد) و هم ضد خدا(اهریمن) وجود دارد.

🌓باور دو بُنی باوری است در راستای واقعیت جهان و واقعیت‌های جهان رد کننده باور تک‌بُنی هستند.

─═༅࿇𐬐𐬀𐬭𐬙𐬌𐬭࿇༅═─
@k_a_r_t_i_r

?برهان هدف آفرینش و رد تک بن باوری

یکی بزرگ‌تر چلش‌های که تفکر تک بُن‌گرا با آن روبه‌رو است مسئله هدف خداوند از آفرینش‌ است. زمانی از یک تک‌بُن‌گرای زرتشتی می‌پرسید خداوند برای محقق کردن چه هدفی دست به آفرینش زد یا پاسخی ندارند یا سعی می‌کنند شما را بپیچانند چون خوب می‌دانند هر پاسخی ارائه بدهند در حقیقت باور و تفکر تک‌بُنی خود را زیر پرسش‌ برده‌اند.

?بریده‌ای از مقاله بررسی برتری ثنویت بر توحید که در راستای توضیح همین مسئله است:

✍خداوند که دارای علم و آگاهی مطلق است، برای فعل آفرینش یا باید هدفی داشته باشد و یا بدون هیچ هدفی دست به چنین فعلی زده است. زمانی که بگوییم خداوند بدون هدف دست به انجام کارِ آفرینش زده در حقیقت انجام کار بیهوده را به او نسبت داده‌ایم و کار بیهوده بخاطر آنکه از روی خرد و عقلانیت نیست، مسلماً نه از سوی یک وجود آگاه و دانا بلکه از جانب وجودی جاهل و نادان رُخ خواهد داد. بگذارید برای درک بهتر یک مثال بزنم؛ فرض کنید یک انسان دست به پُختن خوراک می‌زند و هیچ گونه هدفی برای پُختن خوراک خود ندارد، یعنی آن خوراک پُخته شده، نه برای رفع گرسنگی کسی پُخته شده و نه قرار است کسی از آن بخورد. خب این کار کاری بیهوده است و چنین کاری از روی آگاهی و خرد انجام نمی‌گیرد و کاری کاملا غیرعقلانی است که تنها از جانب یک دیوانه به وقوع خواهد پیوست. پس فعل آفرینش که از جانب خداوند به وقوع پیوسته، نمی‌تواند بی هدف باشد چرا که انجام کار بی‌هدف با پشتوانه بی‌خردی و ناآگاهی به وقوع خواهد پیوست و خداوند وجودی دارای علم و آگاهی مطلق است، پس نسبت دادن انجام این‌گونه امور به خداوند به خودی خود باطل است و خداوندی که وجودی عالم و دانا است، باید برای تمام افعال خود بخصوص فعل آفرینش هدفی خاص داشته باشد.

اکنون که دانستیم خداوند برای فعل آفرینش هدفی خاص داشته حال باید ببینیم که این هدف برای بدست آوردن سود و رفع نیاز بوده یا برای دفع یک زیان و شر خارجی؟

خداوند یک وجود کامل است که منشا تمام سود‌ها و نیکی‌ها است و نیازی به کسب سود ندارد چرا که در کمال به سر می‌برد، پس هدف آفرینش نمی‌تواند کسب سود باشد. پس مورد دوم برای هدف آفرینش صادق است؛ یعنی یک زیان خارجی قصد وارد شدن به خدا را داشته و خداوند برای دفع و از بین بردن آن زیان و بدی خارجی دست به انجام کار آفرینش زده است.

برای درک بهتر ماجرا یک مثال می‌زنم. فرض کنید: شخصی مالک تمام پول‌ها و ثروت دنیاست. حالا این فرد شروع می‌کند به ساختن یک ارتش. اگر از شما بپرسند علت ساختن این ارتش چیست، چه پاسخ می‌‌دهید؟ کدام احتمال وجود دارد؛ این‌که آن فرد برای به دست آوردن پول بیشتر ارتش را ساخته تا به زور از دیگران پول بگیرد یا این‌که این ارتش را ساخته تا مراقب باشد کسی به پول‌ها و ثروتش دست درازی نکند؟ طبیعتاً حالت دوم درست است چون آن شخص تمام پول‌ها را در دست دارد، پس‌ نیاز نیست برای به دست آوردن پول بیشتر ارتش بسازد. اما قطعا باید مراقب باشد پولی را از دست ندهد!

قطعاً کسب سود برای خداوندی که در کمال وجود دارد، بی‌معناست. به همین خاطر مورد نخست یعنی هدف آفرینش کسب سود نبوده بلکه برای محقق ساختن مورد دوم یعنی دفع زیان خارجی بوده است. این زیان و شر خارجی باید از وجودی نشات گرفته باشد و این وجود زیان‌بار در حقیقت یک وجود ضدخدا است. از این طریق وجود یک ضدخدا در مقابل خدا به اثبات می‌رسد.

─═༅࿇??????࿇༅═─
@k_a_r_t_i_r

✨ فراخوان همکاری

? واج‌نامه برای شماره‌ی آینده به هم‌کاری و هم‌یاری شما نیازمند است.

? تیم فرهنگی واج‌نامه برای شماره‌ی پیش‌رو، نیازمند آثار روشنگرانه، فرهنگی، علمی، هنری، دینی (زرتشتی)، ادبی، تاریخی، فلسفی و پژوهشی شما می‌باشد.

? مقاله‌ها، نوشتارها و آثار خود که دارای شرایط زیر اند را برای ما ارسال نمایید تا آنها را در شماره‌ی آینده‌ی واج‌نامه منتشر سازیم:

1⃣ در راستای احیاء و اعتلای فرهنگ و تمدن ایرانی باشند.
2⃣ تا کنون در هیچ پلتفرم عمومی انتشار نیافته باشند.
3⃣ از مستدلات و مستندات لازم برخوردار باشند.

? دوستانی که مایل به همکاری هستند، می‌توانند آثار خود را به نشانی @Ardavan_z ارسال نمایند تا هم موجب بیشتر دیده شدن آثار خود شده و هم در تهیه‌ی شماره‌ی آینده‌ی واج‌نامه و احیاء و اعتلای فرهنگ و تمدن ایرانی، یاری‌رسان ما باشند.

? گفتنی‌ست که تا زمانی که شمار آثار به اندازه‌ی بسنده نرسد، امکان انتشار شماره‌ی بعدی مجله‌ی واج‌نامه وجود نخواهد داشت. پس، به‌مهر برای یاری‌رسانی به ما آستین بالا زده و یاری‌رسان ما باشید.

? از همراهی همگی شما برای پخش هر چه گسترده‌تر این آگهی نیز پیشاپیش سپاس‌گزاریم.

? @vajname

در این ویس دوست و برادر عزیزم جناب اردوان فرخ یک مثال علمی میاورد که بر اساس آن:
اولا مسئله دو بُنی شرح و توضیح
دوما تاثیر اهریمن در جهان نشان داده‌ می‌شود
سوما یک شاهد علمی است که وجود اهریمن در جهان را اثبات می‌کند
چهارما پاسخی است به کسانی فکر می‌کنند بر اساس شواهد علمی نمی‌توان دو بُنی را توضیح داد و درک کرد و دو بُنی را فقط اسطوره می‌دانند.

از ایشان سپاسگزارم بابت این کلام گوهر بار و آموزنده ??