Photo from PouriaJahanshad

http://bit.ly/3QnfsWI

? سومین نشست سه تفکر، یک هدف‌‌

با نگاه عرصه‌های عمومی و فضاهای شهری
‌
برگزارکننده: آکادمی جوانان برای جوانان
‌
معمار: محمد سعید ایزدی ‌
جامعه شناس: حسین ایمانی جاجرمی پژوهشگر مطالعات شهری: پوریا جهانشاد‌‌

دبیرنشست: پیمان کیانی
‌
‌‌

@rokhdadhonar/ رخدادِ هنر‌
‌
‌
لینک مشاهده:
‌
https://m.youtube.com/@jbjacademy?fbclid=PAY2xjawHnisRleHRuA2FlbQIxMAABpkjY-eJKyeG2UshqmVGx_t7vpyA_hSIwMG5NiJFsrwwpDr8uGFaD3TPnBw_aem_PJwZweliCbrIattc7QzOXw

? اندکی درباره «روشنفکری» و «جایگاه» تمایز

نویسنده: پوریا جهانشاد

بخشی از متن:
کمترین تردیدی نیست که غالب افرادی که در این مملکت روشنفکر خوانده شده و می‌شوند و نام‌شان را به عنوان روشنفکر در ذهن ثبت و ضبط کرده‌ایم، همواره از سوی حاکمیتِ مستقر تحت فشار و حتی شکنجه قرار گرفته‌اند و زندگی پرتلاطمی را از سر گذرانده‌اند. اما فراموش نکنیم فارغ از آنکه سَرِ مفهوم روشنفکر و کار روشنفکری توافق داشته باشیم یا آن را در گونه‌ای تضارب با عقل سلیم و گفتمان‌های مفهومی و ارزشی مسلط بر جامعه فهم کنیم؛ روشنفکری یک «جایگاه» است و روشنفکر کسی است که علیرغم تمام مصیبت‌ها بر جایگاه روشنفکری تکیه زده است. بنابراین در حالی‌که ظاهراً طبقه‌ای به نام روشنفکر وجود ندارد یا کار روشنفکری به معنای کلانی که به آن اشاره کردم در انحصار طبقه خاصی نیست، اما واقعیت آن است که هر کسی نمی‌تواند بر چنین تختی جلوس کند و عنوان «روشنفکر» را یدک بکشد...

@rokhdadehonar/ رخدادِ هنر

لینک مطالعه کامل متن:
https://telegra.ph/%D8%A7%D9%86%D8%AF%DA%A9%DB%8C-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%B1%D9%88%D8%B4%D9%86%D9%81%DA%A9%D8%B1%DB%8C-%D9%88-%D8%AC%D8%A7%DB%8C%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%AA%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B2-01-02

? گزارش نشست نمایش و نقد و بررسی فیلم مستند "میدان فردوسی" ساخته جابر مطهری زاده

منتقد میهمان: پوریا جهانشاد

محل و تاریخ برگزاری: خانه سینما/ ۲۰ آذر ۱۴۰۳‌
‌
‌
@rokhdadehonar/ رخدادِ هنر

لینک مطالعه گزارش:‌
https://www.khanehcinema.ir/fa/news/3270/%D8%A8%D8%B1%D8%B4-%D9%87%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%B1%D9%88%D8%B2%DA%AF%D8%A7%D8%B1-%D9%85%D8%A7-%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%B4-%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4-%D9%85%D8%B3%D8%AA%D9%86%D8%AF-%D9%85%DB%8C%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D9%81%D8%B1%D8%AF%D9%88%D8%B3%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%B3%DB%8C%D9%86%D9%85%D8%A7

?‌ فایل تصویری "تولید یا(و) زیستن هنر؛ پاره هایی برای تفکر‌"

نوشته شده توسط پوریا جهانشاد در مرداد ماه سال ۱۴۰۲/ خوانده و ضبط شده توسط او در مهر‌ماه ۱۴۰۳

وقتی به‌روزهای رفته می‌اندیشی و شعارها و کنش‌های اهل کردستان و بلوچستان را می‌نگری، تجلی «هنر» را می‌بینی که چشم‌ها را خیره می‌کند؛ «هنر»ی که تولید نمی‌شود، بلکه زیسته می‌شود بدون آن‌که زیست را مستعمره و ضمیمه خود کند. وقتی به زنان می‌نگری، وقتی سیاست ورزی‌های خلاقانه دانشجویان را رصد می‌کنی، زیست را می‌بینی که به «هنر» بدل شده است، بدون آنکه رنگ و بوی کالا و مبادله به خود بگیرد. وقتی خون این هنرورزان را می‌بینی که بر زمین جاری‌شده است، می‌دانی این خون، تن مبارزه را به تن «هنر» پیوند می‌زند تا تاریخی را فرابخواند که در آن «هنر» چیزی است در اختیار همگان برای روئیت پذیر کردن امر روئیت ناپذیر و برهم زدن نظم مفروض و سرکوبگرِ چیزها...‌‌
‌
‌
@rokhdadehonar/ رخدادِ هنر‌
‌
‌
لینک مشاهده کامل ویدئو:
https://youtu.be/KcLFZ_E_-jY?si=X2YrJSkZcTVUok36
‌

"‌چند جمله‌ای با رفقای چپ؛ با خودم، با شما و دیگران درباره این روزها‌‌"

پوریا جهانشاد

بخشی از متن:

برای آن چپ طبقه متوسط، که خودم هم احتمالاً بخشی از آن محسوب می‌شوم، خصوصاً آن چپِ رسانه‌‌ای دور از وطن، دشمن همواره جایی است، فراسوی مرزها؛ تهدید همواره کنشی است با منشایی در آن سوی آب و نشانه‌روی هواره متوجه هدفی است که به شکل سنتی، آن را تحت نام «امپریالیسم» می‌شناسیم. برای این رفقا، نقدِ اقتصاد سیاسیِ وضعیت همواره از مجرای نقد دم‌و‌دستگاه عریض و طویل چسبیده به دُم «امپریالیسم» می‌گذرد؛ نقد بانک جهانی، نقد صندوق بین‌المللی پول و نقد رویه‌های نولیبرال‌سازی و نقد سیاست‌های تعدیل ساختاری. به تصور این گروه، دشمن را همواره در مرکز اجماع‌های جهانی می‌توان شناسایی کرد؛ اجماع‌ها در حمایت از نسل‌کشان اسرائیلی، اجماع‌ها در حمایت از حمله قدرت‌های جهانی به سوریه و عراق و افغانستان و اجماع‌ها بر سر تحریم کشورشان. همین برای این دسته از رفقای چپ کافی است که دشمن را صرفاً همان بدانند که جهان حامی اوست و تحلیل نیروهای درونی کشوری که بر علیه‌اش اجماعی شکل گرفته است و شناسایی روابطش با قدرت‌های امپریالیستی را شایسته توجه ندانند. در چارچوب همین تحلیل‌ها هم می‌شود دریافت که واژه «جنگ» در خاورمیانه هنگامی نزد این دوستان کاربرد می‌یابد و بر کشتار و نسل‌کشی و تبعیض دلالت می‌کند که در نسبت با توحش دُوَل صاحب سلاح و سرمایه قرار گیرد...‌
‌
‌
@rokhdadehonar/ رخدادِ هنر‌
‌
‌
لینک مطالعه متن کامل:
https://telegra.ph/%DA%86%D9%86%D8%AF-%D8%AC%D9%85%D9%84%D9%87%E2%80%8C%D8%A7%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%B1%D9%81%D9%82%D8%A7%DB%8C-%DA%86%D9%BE-%D8%A8%D8%A7-%D8%AE%D9%88%D8%AF%D9%85-%D8%A8%D8%A7-%D8%B4%D9%85%D8%A7-%D9%88-%D8%AF%DB%8C%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%A7%DB%8C%D9%86-%D8%B1%D9%88%D8%B2%D9%87%D8%A7-10-02

فایل ارائه

? فایل صوتی نشست سخنرانی پوریا جهانشاد در جشنواره ژکال تحت عنوان «پارادوکس های هنر متعهد؛ نگاهی انتقادی به روابط متقابل «شناخت» و «تعهد» در میدان هنر معاصر»