شعر قاصدک با صدای شاعر

امروز از اون روزها بود که هر طرف رو می‌گرفتم یه جای کار از دستم در می‌رفت.
گاهی فکر می‌کنم چند تا دست و سر اضافه می‌خوام که به همه‌چی فکر کنم و به همه چی برسم.
بازنویسی داستانم تموم نشده و توی سرم هی شخصیت‌ها چرخ می‌خورند.
پیدا کردن یه گوشه خلوت و سکوت مثل آرزو شده برام. منتظرم همه بخوابن و خودم اگه بتونم بیدار بمونم و بنویسم.

#شهریور_۱۴۰۲
#نوشتن_با_اعمال_شاقه

@parishangooii

گفت دوستت دارم، و من خنده‌ام گرفت. وقتی دیر شده، دیگر دیر شده.
گلی که روی سنگ می‌گذاری،
دل مرده را شاد نمی کند...

حمید سلیمی

. #داستان_کوتاه اطلسی آبی نویسنده: نسیم فلاح به بابا گفتم: «صدف شب‌ها گریه می‌کنه نمی‌ذاره من بخوابم.» بابا بوسیدم و گفت: «اشتباه شنیدی دخترم صدف نبود..» می‌دانم خسته است و هنوز غصه مردن صدف را می‌خورد. نمی‌خواهم اذیتش کنم. می‌گویم: «باشه.»  عروسک موطلایی…

«جراحتم قبل از من بود. به دنیا آمدم تا تن‌دارش کنم.»

- ژو بوسکه.
@monadchannel

در تمام کلاسها و جلسات آنلاین یه تماس از مامانم دارم....
اصلا بهش وحی میشه بهم زنگ بزنه.

بعد تماسشو رد میکنم دوباره زنگ می‌زنه....???

خدایا مادران را هنگام پاسخگویی فرزندان صبور بفرما.?

یکی از مشکلاتم اسم گذاشتن روی شخصیتهای داستانه.
گاهی برای پیدا کردن یه اسم کلی فرهنگ لغت زیر و رو میکنم تا به شخصیت بخوره.
کی گفته نوشتن آسونه؟
خلق شخصیت، صحنه، بیان جذاب روایت و همزمان دوری از کلیشه، پایان‌بندی درست.
بیشتر شبیه ساختن یه خونه است.

#زندگی_واقعی

در خَمِ زلف تو آویخت دل از چاهِ زَنَخ

#حافظ
#مرداد_۱۴۰۲

@parishangooii

خسته‌ام
مثل کسی که کلی راه رفته اما فهمیده مسیر اشتباهه....

پارو که میزد صدای برخورد پاروهای چوبی با آب تنها چیزی بود که اطرافش میشنید. جهت را غریزی میشناخت. انگار مادرش او را میان آبها به دنیا آورده باشد، تمام دریا را می‌شناخت. روزهای قبل از دریا رفتن را به یاد نمی‌آورد. از وقتی یادش بود همراه پدر لبه قایق می‌نشست و مست از عطر دریا بود. هنگام برگشت ازصید پدر می‌گفت :« بپر تا ساحل شنا کن.» 
و او ماهی میشد توی آب. تنش که به آب میخورد انگار مادرش در آغوشش گرفته بود، پر از مستی عاشقانه فرزندی میشد که مادر به سینه فشرده است.

نسیم ?

#یک_تکه_داستان
#تیر_۱۴۰۲

@parishangooii