یادم نمی رود سال ۱۳۷۹ بود
چهارتا خانه آنطرف تر از خانه ی ما
پشت یک دیوار کوتاه عشق زندگی می کرد
و من کار هر روزم بود
تماشای‌لبخند
دختری که فقط برای من بود
و تمام دلخوشی من
ساعتی بود که باید
برای خرید نان می رفتم
یادش بخیر
هنوزم بعد از اینهمه سال
بوی نان تازه
مرا به سرزمین دیگری می بَرد

#محمــدبشیــرے

امشب با خودم قرار دارم
با کودکی هایم خودم
می خواهیم
آرزوهای برآورده شده اش را ببینیم
او یکی یکی
آرزوهایش را می شمارد
و من فقط
پشت هم شرمنده می شوم
او به رویم لبخند می زند
و من از خجالت
چاره ای جز مردن ندارم....

#محمـد_بشیرے

رویای من کجاست....
نکند باران تند دیشب آن را شست
و سیل او را همراه خود برد

رویای من کجاست
نکند با جمله ی مهمان برنامه دیشب تلویزیون
که گفته بود مگر چه می شود
بیشتر قناعت کنید
از سر سفره ی دلم پر کشید

شایدم سیاستمداران جنتلمن
با ماشین هایشان
از روی آن رد شده اند
و الان تشییع جنازه اش باشد

شایدم خدای نکرده
میان آتشی که به جانمان انداخته اند
در دلم سوخته است😔

رویای من
دخترک گیسو بلندی بود
که یک جا بند نمی شد
و از سر شوق می دوید می رقصید
می خندید

رویای من
همانی بود که حتی
در تاریک ترین شب های سال
چشمانش برق می زد

آی آدمها با شما هستم
رویای من این روزها
میان شعرها جان می دهد
و میان قصه ها ناتمام می شود

#محمــدبشیـرے

تو در میان
نانوشته های من موج می زنی
گاهی هم از
چشم های من سرازیر می شوی

تو در میان
بغض قدم های عاشقانه می شوی
گاهی هم میان
کلافگی ام مشت به شیشه می شوی

#محمـد_بشیرے

لابه لای
خنده هایم
پر از #آه است
آه هایی که پشت در جا می گذارم
تا جمعی به عشقم نخندند

#محمـد_بشیرے

پشت این عشق
جز یک هیچ بزرگ ،
فقط ، مشتی درد است
پشت این عشق
که رنگارنگ است
فقط
یک صفحه ی تاریکِ پر از رنج است

#محمـد_بشیرے

آفتاب طلوع می کرد
و نم نمک زخم هایم بیدار می شدند
همان هایی که دیشب ،
با هزاران وعده ی سرخرمن
خوابانده بودمشان...

#محمـد_بشیرے

امشب می خواهم
تکلیفم را
با تو روشن کنم
مگر می شود
تمام عمر
من حرف بزنم و
#تـــو فقط تماشایم کنی....

#محمـد_بشیرے

سیلی سنگینی می زد
#مـــوج
بر جانم ولی
قلب من یک صخره ی دریا دیده بود...

#محمـد_بشیرے

برایم کمی بنویس
من با نانوشته های تو هم
#خیـــــــال پردازی می کنم....

#محمـد_بشیرے